Karakteri dondurmak istiyorum.

Ben ve Kagami çalınan mallar için Takigakure'de araştırma halindeydik. Kimi zaman sokaklarda yattık kimi zaman ise insanların evlerinde konakladık. Amacımız kimliğimizin ifşa olmamasıydı. Haliyle alın bantlarımızı ve tehlike arz eden bir şey kullanmadık. Günler günleri kovaladı en sonunda iki adamı...

Konuşmamın bitmesiyle birlikte sanki vücudum da bunu beklermişcesine bana sertçe tepkisini gösteriyordu. Fakat içimdeki ağırlığı en azından hafifletmiş gibiydim. Uzun zamandır kendimi dışarıya vuramamıştım. Kendimi kimseye açıklayamamıştım. Bunu ilk kez Kenichi ile yapmam ise kötü bir tesadüftü. Yin...

Doğduğumdan bu yana genellikle başarı ile yaptığım nefes alıp verme işini şimdi ise kırık bir burunla hiç yapamıyordum. Sanki kemikler birbirine yapışıp geçişi önlüyor gibiydiler. Gerçi yabancı olduğum bir acı değildi bu. Kemiklerim, bedenim, özellikle burnum.. Hepsi ilk geldiğim gün gibiydi. Hepsin...

Karanlıktı. Geldiğim, geleceğim.. Her yer karanlıktı. Hiçbir yerde ışık göremiyordum. Eskiden Güneş ışığı benimleydi. Şimdi ise o da beni terketmişti. Onun bile kurtaramayacağı bir pozisyondaydım. Umutların emildiği bu karınlıkta çaresiz durumdaydım. Rezillik... Eskiden bu itham ile karşılaşsam da u...

Kafamdaki şeyi ayağımı kaldırana kadar istediğim şekilde yapıyordum. Olayın akışına bırakmıştım kendimi. Öyle ki, az önceki bekleme odasında gazı almıştım. Kendime güvenim yerine gelmişti. Heyecanım olabilirdi fakat bir shinobi olduğumun farkındaydım. En azından buraya geldiğim ilk güne göre öyleydi...

İnsanların yoğun tezahüratları ve bitmek bilmeyen bu sesler sayesinde dizginlemeye çalıştığım bu heyecanım biraz daha alevlenmişti. Halbuki böyle durumlara alışık olmam gerekiyordu. Shinobiydim ya ben. Her zaman esir alınır veya zorla dövüştürülürdüm. Bir tavuk gibi.. Diğer sesleri susturmaya çalışt...

İnsanların yoğun tezahüratları ve bitmek bilmeyen bu sesler sayesinde dizginlemeye çalıştığım bu heyecanım biraz daha alevlenmişti. Halbuki böyle durumlara alışık olmam gerekiyordu. Shinobiydim ya ben. Her zaman esir alınır veya zorla dövüştürülürdüm. Bir tavuk gibi.. Diğer sesleri susturmaya çalışt...

Bu arkadaşın götü yedi ve Fortius'a diss attı.
Tutar bu dedi fakat mekanı boş sandı.
Kaldı aklı boyu gibi yarımında altı.
Üzgünüm Midori ama,
oturduğun yerin karşısında pasta vardı.

Gözyaşlarımı silerken adamın beni süzdüğünü görmüştüm. Bu garipleşmeye başlamıştı artık. Öyle ki, bu adamın bakışları normal bir bakış gibi gelmiyordu bana. Sanki aynı ırktan değilmişiz, ondan farklı yaratılmışım gibi beni inceliyordu. Belki de adam bu bakışlar ile bir sonraki hareketimi tahmin ediy...