Kafamdan geçenleri uygulamaya koyduğum anda, daha ilk adımımda sonu hüsran biten bir gösterinin başladığını anlayabiliyordum. Vücudumun sahte hareketine karşı Riaru tüm tecrübesiyle naginatasını öne sürerek rahatlıkla düşüncelerimi bertaraf ederken, aynı zamanda sanki bu kedi fare oyununu bir üst s...

Kasırga net bir şekilde içim patlamıştı! İçimde patlayacak bir şeyin beni yoğun ter içinde bırakacağına ve bulutların üstünde tutacağına inanıyor olsam da, bu patlamanın verdiği zerre haz yoktu. Shinobi olarak yetenekleri konusundaki üstünlüğü bariz bir şekilde ortadaydı. Gökten indirdiği yıldırımı...

Haiki’nin üzerindeki mühürlere bakmaya başladığımda, içimdeki “hay sikiyim fuinjutsunu da mührünü de” şeklindeki sözleri bastırmakta güçlük çekiyordum. Bunu kim bulmuştu, kim çıkarmıştı gerçekten? Olayın kesinlikle işi gücü olmayan birinin başlattığına emindim. Derdi olan, şu hayatta ufak da olsa b...

Rakibimiz, hain Riaru, sanki aldığı her nefeste sıradan bir adam olmadığını ve bulunduğu konumun da bir tesadüften ibaret olmadığını gösteriyordu. Bir şekilde, muhtemelen Shinji'nin uyguladığı genjtusu sayesinde, Riaru olduğu yerde kendi kendine debelenip direnç gösteriyordu. Bu durum ise Kazuya ve...

Kazuya’nın hamlesiyle birlikte, istemsizce dahil olduğumuz gergin hava çoktan alev almıştı. Savaş halinin sadece bir adım kadar ötesine geçen halimizle, kendimin ve ortamda bulunan diğer tüm kişilerin kaslarının gerilişini hissedebiliyordum. Bu, muhtemel bir sonuç olsa bile bu kadar çabuk cereyan e...

Aldığım her nefese sinmiş durumda olan shinobi hislerimle, kurmuş olduğumuz formasyon doğrultusunda binanın içine girmemizle birlikte, bizi karşılayan ufak kargaşaya dikkat kesiliyordum. Bu binadan öyle veya böyle bir şekilde çıkmamız gerekiyordu. Arzum, barışçıl bir şekilde, geldiğimiz gibi geri d...

Shinji’nin yüzüne yerleşen gülümseme, ondan istediğimin çok daha ötesine geçmişken, en azından onu gülerken görmenin daha iyi olduğunu düşünüyordum. Bu kasvetli ortamdan bile birinin yüzüne gülümseme yerleştirebilmek oldukça yeterli görünse bile, benim açımdan bu hala eksik bir gülümsemeydi… Yuji’n...

Shinji ile karşılıklı durup elimdeki yemek hapını dışarı doğru uzattığım dilimin ucuna koyuyordum. Hafif eğik başım ve düşen göz kapaklarımla birlikte, yemek hapının eşsiz tadını dilimin ucunda hissetmemle birlikte, dilimin ucunu hafifçe yukarıya kaldırıp yemek hapına iyi bir kavrayış sergiliyordum...

Sorduğum soru üzerine Kanna'nın verdiği sakin cevap, şimdilik benim için bile yeterli görünüyordu. Ancak verilen bu kısa brifingde iki husus ekşi bir tat bırakıyordu ağzımda. Ananasla lezzetlendiği söylense bile, shinobilik hayatında bu ekşi tatlara da alışmam uzun sürmemişti. Bunlardan ilki, bu ço...

Sözlerimin sonlanmasıyla birlikte Shinji'nin vereceği tepkiyi görebilmek için odağımı ona yöneltmişken, Haiki'nin konuşmaya başlamasıyla kafamı çevirmeden bakışlarımı ona doğru çevirmiştim. Yaşlı kurt bir kadına nasıl yaklaşması gerektiğini baya iyi biliyordu açıkçası. Daha ilk başta güven telkin e...