[5. Gün - Gündüz Safhası | Jin Ryoken - Kotegawa Chisa] Malikane

[GM - Naruto]

Konuşmalarınızı sürdürüyorsunuz aranızda. Hala patikanın başında durmaktasınız. Ryoken, gözlem yapabileceği bir yer arayışına giriyor. Gelgelelim tepeye doğru bir yılan misali kıvrılarak uzanan patikanın hem sağ hem de sol tarafları oldukça boş. Saklanabilecek herhangi bir yer göremiyorsunuz. Rüzgar esiyor, zaman geçiyor.

[Kotegawa Chisa]

Sanırım arkadaşlık böyle bir şey, bazen sevmediğiniz şeyleri sırf onların hatırına yapmak zorunda kalıyorsunuz. Ryoken-san'ın da benimle aynı düşüncelerde olması gerçekten de mutlu olmama neden oldu. "Açıkçası şimdiden söyleyeyim, yapmak istemiyorum. Yine de Ryoken-san'ın görüşlerine ve düşüncelerine değer verdiğimden ötürü denemek için elimden geleni yapacağım. Yani pek benlik bir hareket değil ve yaparsak gerçekten de kötü hissedeceğimi biliyorum ama sırf arkadaşlığımız uğruna deneyeceğim. Lakin eğer olurda gerçekten de istemediğimi hissedersem sana... Hmm... Nasıl sesleneceğimi bilmiyorum ama suratıma bakarsan anlayacağından eminim Ryoken-san. Yani sonuçta alakasız bir kelime seçersem ve bunu seslendirirsem bir şeyler planladığımızı anlayacaklardır. Her ne kadar planlarımızı gerçekleştirmeyecek olsak da bizden şüpheleneceklerdir. O yüzden bir şeyler yapmadan önce birbirimize bakmanın daha doğru olacağını düşünüyorum."

Sözlerimi sarf ettikten sonra beklemeye koyuldum. Ryoken-san'ın sözlerini dinledikten sonra da ona ayak uydurmayı planlıyorum. Gitmemiz gerektiğini söylerse gidecek, beklememiz gerektiğini söylerse de bekleyeceğim.

Not: Kısa turun farkındayım fakat kusura bakmayın daha fazla bekletmek istemedim. Bu aralar biraz yoğunum fazla vaktim olmuyor.

[Jin Ryoken]

Yarın yazıcam çok yoğunum. Özür dilerim.

[Jin Ryoken]

Yapmak istemeyeceğini tahmin etmek zor değildi. Sonuçta onun duygusal tarafının ağır bastığını fark ediyorum. Üstelik arkadaşlık gibi değerlere çok fazla önem veriyor gibi gözüküyor. Aslında durum arkadaşlığımız için değil, parşömenler için yapılmalıydı. Bunun bir önemi yok, nasıl yorumlamak istediği ona kalmış. Suratına bakarsam anlayacağımdan mı? Doğru söylüyor, alakasız bir kelime onları şüpheye düşürecektir ancak aniden bir Genjutsu yerlerse, anlasalar bile bir şey olmayacağını düşünüyordum. Yine de bunlardan daha fazla bahsetmeyi düşünmüyorum, zira onun isteği farklı bir şekilde. Gülümsedim hafifçe, "Tamam, nasıl istersen." diyerek geçiştirdim. Biraz ileriye doğru gitmek mantıklı bir düşünce olabilir, ancak Chisa'nın sözlerine güvenerek bir anda karşılarına çıkmak istemiyorum. Bu yüzden yavaşça, gözlem yaparak ilerlemeyi planlıyorum. "Biraz ilerleyelim. Mavi Takım gelecek mi bir bilgimiz yok ve zaman tükeniyor." Yavaş yavaş çıkmak en iyisi olacak.

[GM - Naruto]

Konuşmalarınızı tamamlayıp en nihayetinde bir yılan gibi yukarıdaki malikaneye doğru uzanan yolu tırmanmaya başlıyorsunuz. Yavaş ve temkinli bir şekilde adımlayarak katediyorsunuz yolu. Her ikiniz de, bir önceki sefer buraya geldiğinizde karşılaşmış olduğunuz manzarayı gayet iyi hatırlıyorsunuz. Karakterini hala tam manasıyla çözememiş olduğunuz Rena ve içinde kuklalarının saklı olduğu büyükçe kutu.

Gelgelelim, bu kez böyle bir manzara karşılamıyor sizi. Baş hizanız malikanenin yerleştirilmiş olduğu düzlüğe geldiği anda bir saniyeliğine duraksıyor ve çok da yaklaşmadan önünüzdeki manzaraya göz atıyorsunuz. Bir öncekinin aksine tamamen boş görünüyor alan. Gözetlenmediğinize aşağı yukarı emin olduktan sonra yeniden temkinli bir şekilde geri kalan kısa yolu da katediyor ve düzlüğe ulaşıyorsunuz.

Rena haricinde ortam aynı görünüyor. Malikanenin iki kanatlı kapısına uzanan bir düzlük, sağ tarafta daha önce keşfetmiş olduğunuz binanın gizli girişini saklayan ağaçlık ve diğer kanada yapışık konumlandırılmış ahır.

Bu esnada, Rena'nın olmayışı haricinde bir farklılık daha çekiyor dikkatinizi. Çift kanatlı kapılardan biri, içeriye bir kişinin girebileceği kadar aralık durumda ve açık bırakılmış. Ayrıca Chisa bir şey daha görebiliyor. Bir önceki gelişlerinin aksine, kendi sollarında ve malikanenin sağında kalan ahırın kapısı da hafifçe aralık.

[Kotegawa Chisa]

Ağır adımlarla tırmandığımız yokuşun sonunda beklediğim gibi bir manzarayla karşılaştık. Terkedilmiş malikanenin paslı kapısının önünde oturan bir Rena-chan yok, ki böyle olması daha iyi. Önümüzde uzun sayılabilecek bir gün bizi beklerken erkenden enerjimizi harcamamız pek mantıklı değil.

Kimseyi görmediğimizden ve pek acelemiz olmadığından ötürü malikaneyi incelemek için bir fırsat yakaladık. Geçen seferkinden farklı olarak kapılardan birinin hafifçe aralık olduğunu gördüm. Birisi bizden önce içeriye girmiş olabilir, belki de öyle düşünmemizi istediklerinden ötürü öyledir. Şimdilik bunun hakkında bir yorum yapmak için çok erken.

İncelememe devam ederken ahırın kapısının hafifçe aralanmış olduğunu gördüm. Son zamanlarda çevremdeki bu ufak değişiklikleri fark edebilmedeki yeteneğimin arttığını hissedebiliyorum. Özellikle savaştan sonra bu özelliğimin geliştiğini fark ettim. Belki de savaş esnasında küçük detayları gözden kaçırdığım için içgüdüsel olarak beynim çevremdeki her detayı yakalamaya çalışıyordur. Bilmiyorum...

Ryoken-san'ın duyabileceği fakat kısık sayılabilecek bir ses tonuyla aklımdaki düşünceleri ona aktardım. "Ryoken-san, bizi içeriye yönlendirmek istiyor gibi gözüküyorlar. Ahırın kapısı da hafifçe açık, oraya gitmemizi istiyor gibiler. Belki de fark etmeyeceğimizi ummuşlardır. Ne yapalım? Kontrol edelim mi yoksa direkt içeriye mi girelim?"

[Jin Ryoken]

Burada gizli kalmaya çalışmak pek mümkün değil. Ancak sınırları elimden geldiğince zorlamaya çalışıyorum. Rakibimi ilk seferde gafil avlayarak alt etmiş olabilirim ancak bunun bir daha tekrarlanmayacağını düşünüyorum. Zira Rena attığım jutsu'dan sonra Genjutsu konusunda güçlü olduğumu kavramış olmalı. Bu yüzden daha önlemli bir şekilde karşımıza geleceklerdir. Birde, Mavi Takım gelecekse -Chisa'nın tahmini doğruysa- onları yem olarak kullanma fikri aklıma yatıyor. Başta onların yanındaymış gibi davrandıktan sonra, bir anda terse dönebiliriz. Önemli olan bu Sarı Takımı alt etmek sonuçta. Üstelik yakın dövüşte oldukça zayıf olduğumu anlamışken, kimsenin yakınına çok fazla girmek istemiyorum. Bu yüzden Butsuo gibi bir aygır varken, kesinlikle önden gitmeli. Bende arkadan desteklemeliyim.

Şimdilik bu planı kenara atmak zorundayım çünkü görünürde kimse yok. Burası boş, Rena ortalıkta yok. Gitmiş olabilir mi? İçeriye bir kişinin girebileceği şekilde açılmış bir kapıyı görebiliyorum. Chisa'nın cümlelerini gözümü kapıdan ayırmadan dinledim. Doğruyu söylüyor olabilir. Gizli geçitten girmek çok daha mantıklı bir seçime dönüşebilir. "Gizli geçitten girelim. Rena daha önce geldiğimizde savunmak için burada duruyordu, bu sefer burada yok. Birisiyle birlikte gitmiş olabilir. Yani içeride bizi bir ya da iki kişi bekliyor olmalı. Eğer Rena taktiğini değiştirmediyse, durum böyle olacaktır. Eğer değilse, o zaman üçüyle birlikte dövüşeceğiz. Ancak açık kapıdan girmektense gizli kapıdan girmek çok daha iyi. Orayı bildiğimizi bildiklerini sanmıyorum. En son geldiğimizde çirkin sarışın zaten baygındı, diğer tipsiz ise sonradan geldi. Yani Rena dışında birisi bilmiyor orayı bildiğimizi. Oradan girelim." Sessiz ve kontrollü bir şekilde gizli geçite yöneleceğim.

[GM - Naruto]

Aranızdaki kısa konuşmanın ardından malikanenin size göre sağda kalan doğu kanadına, ağaçların içine doğru yürümeye başlıyorsunuz. Manzara öncekinden farksız. Sol tarafınızda malikanenin duvarını görüyorsunuz, ağaçlık alanın içerisine girdikten bir 3-4 metre sonra yıkılmışa benziyor. Bu duvarın arkasında da malikanenin sağ kanadını seçebiliyorsunuz sık ağaçların arasından. Ancak bu sağ kanat tamamen sağlam değil, sadece çeyreklik bir kısmı düzgün. Geri kalan kısmı solunuzdan akıp giden ağaçlık alanın içerisinde kalmış bir şekilde ve yıkılmış gibi görünüyor.

Daha önce Ryoken'in farketmiş olduğu, yıkıntıların arasındaki geçide ilerliyorsunuz çürümüş ve doğaya karışmış kırmızı halının kalıntıları üzerinde yürüyerek. En nihayetinde, daha önce girmiş olduğunuz koridora ulaşıyorsunuz. Üç kişinin yan yana yürüyebileceği kadar geniş olan bu koridorda üç kapıyı görüyorsunuz yeniden. Sağ ve solda birer tane, karşıda bir tane. Her biri kapalı görünüyor. Herhangi bir ses duyamıyorsunuz.

Off Topic

Bu turdan itibaren, hızımızı biraz arttırmak adına pasiflik kurallarını daha dikkatli bir şekilde uygulayacağız, bilginiz olsun.

[Jin Ryoken]

Umarım tahminlerim doğrudur. Rena'nın burada olmaması işimizi kolaylaştırabilir, lakin diğer ikisi bizi çok daha zor bir duruma sokabilir. Tipsiz sarışının güçlü olduğunu hissedebiliyorum, çirkin çocuktansa emin değilim. İkiye iki bir dövüşte bizi nelerin bekleyeceğini tahmin etmem zor. Chisa güçsüz değil, bende güçsüz değilim ancak karşımdakileri hafife almak gibi bir gaflete düşemem. Yıkıntıların arasında kalan o gizli geçide doğru ilerledik. Tekrardan bu çürümüş kırmızı halının üzerinde adımlarken ne yapacağımı planlıyordum. Şuanda fark edilmemiş olmamız gerek, eğer bir tuzağın içerisinde doğru yürümüyorsak. Üç kapı bize selam verdiğinde, gözlerim kapıların üstünde gitmeye başladı. Hangi kapıya girmeliyim? Hangisinin arkasında kim var? Yanlış bir kapıya girdiğim anda arkamı düşmanlarıma vermiş olacağım. Açıkçası bu durum oldukça zorlayıcı. Chisa'nın kulağına eğildim hızlıca, olabildiğince yakın olmam gerek. Koridordan ne kadar fısıldasam da sesin yankılanıp yankılanmayacağına dair bir fikrim yok. Bu yüzden dibine kadar girip sessizce konuşmak zorundayım.

"Chisa-chan, önden ben ilerleyeyim, sen sırtını sırtıma daya. Arkamı düşmanlarıma vermek istemiyorum. Eğer içeride biri yoksa ve yakalanırsak, arkam direk sende olacak. Sana güveniyorum."

Hafif, ses çıkarmayacak adımlarla solumdaki kapıya ilerledim. Kapıyı sessizce açmayı deneyeceğim. Her ihtimale karşın açtığım gibi kafamı eğeceğim, bir anlık ihtimal kafama bir şeyin gelmesini sağlayabilir. Böyle bir durumda sanırım kunaimi kafa bölgesine doğru atardım. Kendi düşünceme göre, kafamı eğerek açmak daha mantıklı.

[Kotegawa Chisa]

Şampiyonlar liginden sonra yazıyorum 1 gibi başlarım 1.30-2 civarı atmış olurum kusra bakmayın. Şimdi yazıcaktım ama ufak kuzenimle uğraşıyorum.