RPGTürk

Takım üyelerinle birlikte üsse dönüp Chisa'nın ele geçirdiği ekipmana göz atıyorsunuz. Küreyle birlikte gelen parşomendeki açıklamalarını okuduktan sonra, küreyi heybeye geri atıp yükleniyor ve zaman kaybetmeden yola çıkıyorsun. Güneş hala batmamışken bir devriyeyle karşılaşıyorsun. Jouninler, gece dışarı çıkma yasağını hatırlatarak seni üsse dönmen konusunda kibarca uyarıyorlar. Güneş havadayken seni uyaran görevli shinobilerin gece karşılaşmanız halinde nasıl davranacaklarını kestiremiyorsun. Ardından meseleyi uzatmadan ayrılıyorlar.

Güneş batana değin başka bir devriye görmüyorsun. Ancak gece, çok daha tehlikeli senin için. İki kez jounin devriyeleriyle karşılaşıyorsun, ve ikisinde de şansın yaver gidiyor. Zar zor da olsa dikkatlerini çekmemeyi başarıyorsun. Kage no Senshi olmasa oldukça sıkıntıya girmiş olacağın bariz belli. Ova gibi düzlük bir alanda gölge yaratacak pek bir şey olmamasına bağlı olarak yeteneğini her an aktive edemeyeceğini de farketmiş oluyorsun bu bahaneyle.

İlk seferinde, yan yana durmakta olan dört beş ağaçlık çok minik bir koruluk kurtarıyor seni. Ay ışığının etkisiyle oluşan gölgelerine sığınıyorsun. İkincisinde ise durum nispeten daha kötü oluyor. Küçük sayılabilecek bir kaya parçasının gölgesine saklanıyorsun son anda. Ancak devriye ekibi, saklandığın bölgede mola vermeye karar veriyor. Alınbantlarından Suna'lı olduğunu anladığın dört kişilik ekip, akşam yemeği niyetine bir şeyler yiyip birkaç sigara içiyorlar. Bu esnada, sınavla alakalı bir şey duyma umuduyla kulağını kabartıyorsun ancak kendileriyle alakalı şeyler üzerinden dönüyor muhabbetleri daha çok.

Bu süreç sana neredeyse yarım saate ve bolca chakraya maloluyor. Devriye ekibi ayrıldıktan sonra gölgeden ayrılıyor ve yoluna devam etmeye hazırlanıyorsun. Ancak alnında boncuk boncuk ter damlaları birikmiş durumda. Hala tam performansla hareket edebilecek durumdasın ancak olası bir dövüşte normalden daha hızlı yorulacağın aşikar görünüyor. Bunda sabah üsten çıktığından beri sürekli hareket halinde olmanın etkisi olduğunu hissediyorsun.

Yolun geri kalanında kimseyle karşılaşmıyorsun ve nihayetinde, Kannabi Köprüsü'ne giden geniş yolda solda çalılıkların arasında bir patika buluyorsun. Oldukça eski ve yıllardır kullanılmıyor gibi görünen bu patikada bir süre ilerledikten sonra, birkaç yüz metre ilerinde minik bir kasabayı andıran silüetler beliriyor. Gözüne çarpan ilk şey, bir sıra halinde yıkık dökük üç dört ev oluyor. Ayrıntılara bu mesafeden hakim olamıyorsun. Etrafın epey karanlık olması da işini hiç kolaylaştırmıyor.

Ay tepede, ilerlediğin rotada patika bir noktada bitip nispeten açıklık bir alana gelsen de ara ara dikilmiş ağaçlar gölgelerin içinden ilerlemene olanak sağlıyor. Bu sayede kolaylıkla gördüğün evlere kadar ulaşıyorsun. İlerleyişin esnasında, kasabanın ayrıntıları gözünde netleşmeye başlıyor. İlk ilerlediğin taraftaki tek katlı üç ev, yangından çıkmış gibi görünüyorlar. Evlerin senin göremediğin arka tarafında bazı binalar daha olduğunu farkediyorsun evlerin aralarındaki minik boşluklardan. Tek katlı binaların arkasında, iki katlı bir başka bina daha görülüyor ancak görece uzak kalmakta. Küçük evlerle arasında bir boşluk olduğunu tahmin edebiliyorsun. Muhtemelen köyün dış sınırlarında bir yerdesin, tamamını keşfetmen için ilerlemen gerekebilir.

En yakınındaki evin yıkık duvarına kadar ilerliyorsun. Vücudunun yarısı gölgeden çıkmışken, içi görünmekte olan evi inceleme fırsatın oluyor. Bulunduğun taraftaki duvarın yarısı çökmüş ve kararmış. Yerlerde molozlar ve kırık dökük tahta parçaları var. Ancak bununla birlikte zeminde ot bitmiş olduğunu da görüyorsun. Burası, uzun zamandır bu halde gibi görünüyor. İşi fazla uzatmadan yanına aldığın heybeye uzanıyor ve küreyi çıkarıyorsun. Avcuna aldıktan sonra chakra vererek belirtildiği gibi aktifleştiriyorsun. Küre, renk değiştirmiyor.

Gölgeden çıkıyor, tekniğini aktifleştirerek sınırında bulunduğun evin duvarının hala sağlam kısmına sırtını yapıştırıyorsun. Ardından, sakin sakin ilerleyerek evin yan cephesine geçiyor ve ilerlemeye koyuluyorsun. Yan cepheye geçtiğinde, ilerisi çok daha rahat görünebilir bir hal alıyor. Etrafa daha iyi hakim olmak adına birkaç metre ilerliyor ve karşındaki manzaraya göz atmaya başlıyorsun.

Bu şekilde baktığında, kasabanın şekli belirginleşmeye başlıyor gözünde. Bir meydan görebiliyorsun. Ve şuan sırtını dayamış olduğun evin bu meydanın çevresine dikilmiş olan 6 minik evden biri olduğunu farkediyorsun. Yaklaşık bir yarım çember oluşturacak şekilde dizilmiş bu evlerin hemen hemen hepsi yangından etkilenmiş gibi görünüyor. Tek katlı binanın arkasında görmüş olduğun iki katlı yer, bu 6 binadan nispeten uzakta konumlandırılmış. Yangından etkilenmemiş gibi görünüyor, ancak pek iyi durumda olduğu da söylenemez. Bununla birlikte, önceden farketmemiş olduğun bir bina daha görüyorsun. Şekli itibariyle bir pirinç ambarını andırıyor ancak o da diğer evler gibi oldukça eski ve bakımsız duruyor. Ambarın sınırından başlayan ve ileri, kasabanın dışlarına doğru devam eden eski bir pirinç tarlası da seçiyor gözlerin, ancak uzun süredir kullanılmamış olduğu belli, önceden tarıma elverişli olmasından mütevellit tarlanın üzeri büyük ve vahşi yabani otlarla kaplanmış durumda.

Ancak farkettiğin en önemli şey, meydanın tam ortasına kurulmuş minik bir su kuyusu ve kuyunun duvarları üzerinde oturmakta olan bir silüet. Tam seçemiyorsun, ancak birinin orada oturduğuna eminsin. O da seni farketmemiş gibi görünüyor. Kürede bir değişiklik yok.

Kasaba mimarisini iyice inceledikten sonra, gözün eski pirinç ambarı ve ambardan itibaren dışa doğru ilerlemekte olan yabani otlarla kaplı tarlaya takılıyor. Nöbetçi shinobinin dikkatini çekmemek adına gizliliğini hiç bozmadan geldiğin yere doğru geri geri adımlıyorsun. kasabanın dış cephesine bakan duvarına ulaştığında, sakin sakin ilerlemeye başlıyorsun dış taraftan. Üç dört evi hafif eğimli bir yay şeklinde ilerleyerek geçiyorsun. En nihayetinde, ambarla aranda herhangi bir şey kalmıyor. Daire şeklindeki köy meydanının dış kısmındasın. Tarlaya girmeden önce, küreye bir kez daha bakıyorsun. Değişiklik yok.

Sessizliğini koruyarak ambara doğru ilerliyorsun. Bu esnada, artık solunda kalıyor olan kuyunun civarlarından hafif bir ses geliyor. Olduğun yerde çöküp izlemeye başlıyorsun. Kuyu duvarının üzerinde oturmakta olan shinobi yerinden kalkmış gibi görünüyor. Ancak postürü rahat görünüyor, bir şeyden şüphelenmiş gibi değil. Muhtemelen bacaklarını açmak için hareketlendiğini tahmin ediyorsun.

Ambara doğru ilerliyorsun ve köy meydanına göre arkasına geçerek tarlayla arasında kalan birkaç metrelik boşluğa yaklaşıyorsun. Bu esnada, doğal görünmeyen bir şeyler farkediyorsun. Tarlanın üzerini kaplayan yabani otlar, içeri doğru yaklaşık 2.5 metre genişlikte ve 5 metre uzunluktaki bir alanda normal görünmüyorlar. Yükseklikleri tarlanın geri kalanına kıyasla çok kısa ve keskin bir cisimle kesilmiş gibi duruyorlar. Parça pinçik olmuş dallar ve yapraklar görebiliyorsun tarla zemininde. Dikkatini çeken bu olayla birlikte, tarla zeminini incelemeye başlıyorsun. Bitki örtüsünün diğer yerlere kıyasla pek normal olmadığını farkediyorsun. Ezilmiş ve yer yer parçalanmış durumdalar. Burada bir dövüş olmuş gibi görünüyor.

Biraz geriye çekilip, arkanda kalmış olan ambar duvarına doğru dönüyorsun. Duvarda, tam senin baktığın yerde hafif bir çatlak çekiyor dikkatini. Ancak çatlağın kenar sınırları keskin ve temiz görünüyorlar. Yeni oluşmuş gibi.

Küreye göz atıyorsun. Değişiklik yok. Yaklaşık 6-7 dakikası kaldığını tahmin ediyorsun.

Ambarın arkasındaki pozisyonundan, az öncekine benzer şekilde sol ileri doğru bir çember çizerek ilerlemeye başlıyorsun. Ambarın seni meydanın görüş açısından gizlemeyi bırakmadan hemen önce durup, meydan tarafını kontrol ediyorsun. Az önce oturmakta olan shinobinin, ilk geldiğin lokasyondaki tek katlı evlerin civarında dolaşmakta olduğunu görüyorsun. Ancak sıradan bir devriye gibi gözüküyor bu gözüne. Shinobinin postürü hala rahat. Kasaba sınırlarının biraz dışına, meydandan uzağa ilerleyip daha geniş bir yay çizerek ilerliyorsun iki katlı eve doğru. Dikkatin ve tekniğin sayesinde, yakalanmadan hedefine ulaşabiliyorsun. Binanın arka tarafındasın. Her iki kattaki pencerelerdeki perdelerin kapalı olduğunu görüyorsun. İçeriden herhangi bir ışık gelmiyor. Küreye bir kez daha bakıyorsun. Renk yok.

Kürenin 4-5 dakikası kaldığını tahmin edebiliyorsun. Dinlenmeden geçen bunca saat ve istemsizce fazla kullandığın modunun vücudun üzerindeki yorucu etkilerini hissetmeye başlıyorsun yavaş yavaş.