RPGTürk

Haru, istediği ekipmanları Ringo'ya verdikten sonra üsten ayrılarak hedeflediği üzere Teçhizat Tentesi'ne ilerlemeye başlıyor günün ilk ışıklarıyla.

Güneydoğu yönüne ilerleyişi oldukça sakin geçiyor. Üslerini barındıran ormanı geçtikten sonra uçan kuşlar ve arada sırada dikkatini çeken kelebekler dışında herhangi bir canlıyla karşılaşmıyor yolculuğu boyunca. Nihayetinde, ufukta Haru'nun da hedefi olan Teçhizat Tentesi gibi birkaç farklı lokasyonun ev sahipliğini yapan koruluğun ağaçları beliriyor. Bir süre daha koşusuna devam ediyor Haru, en sonunda kendisini tepedeki güneşten koruyabilecek olan ağaç gölgelerine girmeyi başarıyor.

Ağaçların arasındaki ilerleyişi esnasında, gördüğü hayvan çeşitliliğinde belirgin bir artış oluyor, ancak koşusu ve odağı bu canlılara zaman ayırmasını ve incelemesini engelliyor. Daha önce gelmiş olduğundan az çok yerine hakim olduğu teçhizat tentesine yaklaşmış olduğunun bilincinde. Ritmik bir gürültü duymaya başlıyor yaklaştıkça; ..'GÜM'..GÜM'..'GÜM'..

Olayı tam manasıyla kavrayamadığı için bir süre daha ilerliyor. İlerledikçe sesin tam karşıdan, hedefi yönünden geldiğini farkediyor. Yaklaştıkça ses belirginleşiyor. Yüz metre kadar ileride ağaçların seyrekleşmeye başladığını farkediyor. Hedefinin çok yakınında olduğundan emin. Bu esnada, bir süredir işitiyor olduğu ses tamamen kesiliyor.

Kapüşonunu kafasına geçirip gözlüklerini takıyor ve adımlarını dinginleştirerek ilerlemeye başlıyor ağaçların arasından Haru. Oldukça kısa sürüyor yürüyüşü, ağaçlar seyrelmeye başlıyor ve gizli kalmak için ekstra bir çaba sarfetmeye koyuluyor. Adımlarını iyice sessizleştiriyor, hareketlerini olabildiğince minimal tutuyor. Bir noktadan sonra, önündeki birkaç ağacın arasından genişçe alanı görmeye başlıyor.

İlk günkü savaşın ardından çevresindeki ağaçların bir kısmının yanmasıyla artık yumurta gibi oval bir hal alan alanın ortasındaki 3 silüet çekiyor dikkatini Haru'nun. Duruşları oldukça rahat ve bir şeyler konuşuyor gibi görünüyorlar. Ağaçların bitişine olan 3-4 metrelik mesafe ve alanın ortasında olan 15-20 metrelik mesafeden kisinin erkek, birinin kadın olduğunu postürlerinden seçebiliyor.

Üçlü, alanın tam ortasına yerleştirilmiş tentenin altındaki tek bir kasanın önünde durmakta. Bununla birlikte, kasanın çevresine rastgele bir düzende dağıtılmış küp benzeri cisimler görebiliyor Haru, ancak tam olarak ne olduklarını seçemiyor.

Beyaz saçlı ve koyu tenli shinobinin sırtından büyükçe, Haru'nun ne olduğunu tam olarak anlayamadığı bir cihaz asılı. Kadın shinobinin ise alınbandının pek tercih edilmeyen şekilde, gözlerinin üzerinde ve gözlerini kapatacak şekilde olduğunu görebiliyor. Diğerlerine göre daha sıradan görünen üçüncü shinobi elinde tuttuğu bir şeyle uğraşıyor gibi görünmekte. Ancak diğerlerinin aksine sırtı tam manasıyla Haru'ya dönük olduğu için elindeki şeyi göremiyor. Bir yandan diğer ikisiyle konuşuyor shinobi. Az önce duyulan sesin kaynağına dair herhangi bir ipucu göremiyor Haru ortamda.

Tekniğini uyguluyor Haru, ve ağacın dibinde toprakta açtığı deliğin içine dalmadan hemen önce, gözleri alınbandıyla kapatılmış kunoichinin diğerlerinden birkaç metre uzaklaşıp ellerini göğsünün önünde birleştirerek bir mühür yaptığını farkediyor. Toprağa dalmadan önce gördüğü son şey bu oluyor.

Toprağın altından sessiz bir şekilde ilerlemeye başlıyor bu esnada, olabildiğince dikkat çekmemeye çalışarak ve yüzeydeki sismik hareketleri takip ederek. İlerleyişi oldukça kısa sürüyor, yüzeyin üzerindeki tanımadığı shinobiler pek yerlerinden kıpırdamamış gibiler. Ancak yukarıdan hafif boğuk konuşma seslerinin geldiğini duyabiliyor. Kelimeleri seçemiyor, ancak rahat bir tınıda oldukları belli gibi.

Haru toprağın 2-3 metre kadar derininde. Yan yana duran iki shinobiden yatayda üç metre kadar uzaklıkta. Gövdesinin ön kısmı onlara bakmakda. Onlardan ayrılıp başka bir noktaya giden kunoichi ise 5-6 metre kadar sağ çaprazında kalmakta.

Yerden yükselirken kumaşı aktif ediyorsun. Parıldamaya başladığı anda yerden yukarı doğru seri bir şekilde çıkmak üzere, kendini ivmelendiriyorsun. Kumaşın çalışma prensibi gereği oluşmasını engelleyecek bir ortamda var olamayacağından çıktığın anda onu aktif ediyorsun. Mızrak elinde sen daha yerden elini uzattığın gibi, anlık olarak beliriyor. Hamle yapmaya başlamanı etkilemeyecek bir gecikme bu.

Ancak vücudunun bir kısmı yerden çıktığı anda, ikiliden uzaklaşan, gözleri kapalı olan Kunoichi'den "Dikkat edin!" diye bir ses işitiyorsun. Bu, sağında ve solundaki iki elemanın aniden savaş pozisyonuna geçmeye başlamalarına sebebiyet veriyor ve senden uzağa zıplamak için hazırlanıyorlar.

Ancak hızlısın. Mızrağın da öyle. Sen el hamleni gecikmeden yapıyorsun yerden yükselirken ve sağında duran, kara tenli Shinobi'ye savuruyorsun. Öldürücü bir yerine saplamamak adına, omzuna isabet alıyorsun. O geriye sıçramak için ivmelendiğinde mızrağının ucu hissedilir bir hasar verecek şekilde Shinobi'ye saplanmış oluyor, ancak geriye sıçradığında bundan kurtulmuş oluyor. Mızrağın açtığı delikten sızan kanı gördüğün anda etrafı sis kaplıyor.

Yerden çıkmadan önce planını kafanda oluşturup hızlıca simüle etmene rağmen, olayların akışı tam olarak planladığın gibi gitmediği için beyinsel fonksiyonların olayın şu anki haline yüzde yüz adapte olmakta biraz gecikiyor. Ayrıca peşi sıra çok fazla şey yapmayı düşündüğün için bu plandan kendini koparıp anlık olarak doğaçlama davranmaya kendini bırakman da zorlaşıyor. Tüm bu olguların sonucunda, şu aşamada çok bir işe yaramayacağını tahmin etmene rağmen planından kopamıyor ve Doryuu Shiki için odaklanıp ayağını zemine vuruyor, tekniği aktif ediyorsun diğer elemana doğru.

Ayağının altındaki toprak içinden bir sütun çıkartmak için titreşmeye başladığı anda, sağ tarafında ani bir rüzgâr hissediyorsun. Göz ucunla bir karartı görüyorsun büyüyerek sana yaklaşan. Refleksif olarak vücudunu döndürmen ile birlikte göğsünün üzerinde büyük bir baskı hissetmen bir oluyor. Bir saniyeliğine nefesin kesilirken vücudun kontrolün dışında geriye doğru kayıyor sisin içinde, ayak tabanların yerde iz bırakarak.

Nefesini toparlamak için ciğerlerine komut gönderdiğin anda karartı tekrar büyüyor ve üzerine doğru atılıyor. Gözleri bağlı Kunoichi'nin sanki sis yokmuşçasına sana odaklandığını hissedebiliyorsun.

Hâlâ sisin içerisindesin. Kunoichi hemen önünde ve hamle alıyor gibi görünüyor. Nefesin anlık olarak boşta fakat tamamen hareketsiz veya korunmasız değilsin. Sis sebebiyle diğer iki shinobiyi seçemiyorsun. Doryuu Shiki daha uzamasını bitirmiş bile değil.

---

Üç Ninja'nın birebir görünümleri:

Rakibinin karaltısı her salise üzerine doğru büyürken planladığın şekilde kalkanını sağ alttan sol üste doğru ön yüzü yaklaşmakta olan rakibine doğru bakacak şekilde savuruyorsun. Kolun büyük bir hızla ilerlemekteyken bir sonraki hamlende mızrağını savurmak üzere hazırlıklarına başlıyorsun. Ancak bir an sonra, kolundan başlayan ve neredeyse omzuna kadar etki eden şiddetli bir titreşim hissediyor ve 'DONK' diye bir ses duyuyorsun. Uyguladığın kuvvete karşı gelen bu kuvvetle ilk çarpıştığın anda olayları tam anlamıyla çözemesen de bir an sonra her şey netleşiyor zihninde.

Kalkanının rakibinin suratına varmasına 15-20 santim kalmışken aniden durdurulduğunu, ve kalkanı durduran şeyin bizzat rakibinin eli olduğunu algılayabiliyorsun. Parmaklarını olabildiğince geniş bir şekilde açmış ve el ayasıyla kalkanın tam merkez noktasını hedef alacak şekilde karşı kuvvet uygulamakta rakibin. Dirseği hafifçe kırık, sol elinin üstünün sol yanağına doğru baktığını görebiliyorsun. Bir an sonra, durdurulan kalkanının üzerinde kolunu aşağı doğru itmeye başlayan yoğun bir güç hissetmeye başlıyorsun.

Planının yarıda kesilmesiyle birlikte, mızrak savurma hamleni şimdilik biraz erteliyorsun. Farkettiğin bir diğer önemli nokta, sisin içinde olmanıza rağmen bu kadar dip dibe olmanızdan kaynaklı olarak rakibinin boştaki sağ yumruğunu sıkmaya başlamış oluşu.

Reflekslerin devreye giriyor. Kalkanını istesen bile yukarıya doğru ittiremeyeceğini anladığın anda sol kolundaki gücü bırakıyor ve hızla bir adım geri alıyorsun. Rakibinin öne doğru sendelediğini farkettiğin zaman ise, az önce ertelemiş olduğun mızrak hamlesini başlatıyorsun. Normal bir mızrakla bu mesafeden saplama hamlesi yapamayacağının farkındasın. Fakat Gerçekliğin Kumaşı'nın mızrağın boyutlarına hükmetmene izin veren özelliğinden faydalanıyor ve mızrağını bir metreye kadar kısaltarak rakibine doğru savuruyorsun.

Rakibin sendelemeyi bitirdiği gibi algılayamadığın bir şekilde üzerine bir saplama saldırısı geleceğini hissedermişçesine tüm vücudunu aniden sola doğru döndürüyor kısa mızrağın yolundan çekilmek için. Mızrağın ucundaki çelik kısmı hafif bir dirençle karşılaşıyor yine de. Kızın karın bölgesine bir kesik attığını hissedebiliyorsun. Vücudunu çevirmemiş olsa, karnının ortasına saplanacağından eminsin mızrağının.

Görmek bir yana, kızın böyle bir saldırıdan kaçınmak için mızrağının özelliklerini biliyor olması gerektiğini farkediyorsun. Çünkü bir mızrağın nasıl çalıştığını bilen herhangi bir shinobinin o mesafeden saldıramayacağını tahmin etmesinin işten bile olmadığının farkındasın. Kızın mızrağının özelliklerini adeta 'bilmesi' seni bir anlığına düşündürüyor.

Ancak rakibin, aldığı yarayı pek umursuyor gibi görünmemekte. Sana doğru yan durmakta oluşunun avantajını kullanıyor ve sağ dirseğini direkt olarak suratına doğru savuruyor. Refleksif olarak geri çekiliyorsun bir adım. Rakibinin durmaya niyeti yok gibi. Vücudunu az önceki konuma getirdiği gibi bu kez sol elini yumruk yaparak savuruyor sana doğru. İstemsizce, kalkanını yumrukla arana koyuyorsun.

'DONK' diye bir ses daha duyuyorsun ve bu kez az öncekinden de şiddetli bir şekilde, tüm kolun zangır zangır titriyor oluşan baskı sonucunda. Fırsattan istifade etmek için mızrağınla bir saplama hamlesi yapmak üzere hareketleniyorsun, ancak daha harekete başlamaya bile fırsat bulamadan ikinci yumruk bu kez omuzunu geçip tüm vücudunu titretecek kadar güçlü iniyor kalkana. 'DOONNNKK' Uzunca bir süredir seninle birlikte olan ve beraber pek çok şeye göğüs gerdiğiniz kalkanının iç kısmının, 'görebileceğin' bir şekilde minik düzeyde de olsa sana doğru büküldüğünü farkediyorsun. En azından rakibinin tam olarak nereye yumruk attığını görmüş oluyorsun bu sayede. Kalkana atılan her yumrukta ve çıkan her donk sesinde çevrenizdeki sis adeta bir şok dalgasıyla dışarı doğru hareket ediyor ve dağılmaya başlıyor.

"Ooooiii! Saaatoriiii! Bitmedi mi hala işin!" Sisin dışından gelen sesi, adrenalinle dolup taşmakta olman sebebiyle bir uğultu şeklinde duyabiliyorsun ancak. Gelgelelim cevap, çok net bir şekilde geliyor kulaklarına yarım metre kadar önünden: "Az kaldı."