[1. Gün - Gündüz Safhası | Kasumikage Teki] Terkedilmiş Kasaba

[GM - Naruto]

Kannabi Köprüsü anayolu, hiç alışık olmadığın şekilde bomboş. Normalde ticari kervanların doldurduğu bu yolun Jounin Sınavı için ayrıldığını bilmenden ötürü pek de şaşırmıyorsun. Yol kenarındaki çalılıkların içinden geçip biraz ilerledikten sonra yıllarca kullanılmamış gibi görünen, yabani otlar sebebiyle zar zor geçilen bir patikaya ulaşıyorsun.

Yeterli mesafeye ulaştığını düşündüğünde, Hiyaki'yi çağırıyorsun. Birlikte, tekniğinizi uygulayarak temkinli bir biçimde ilerlemeye koyuluyorsunuz. Biraz yol kat ettiğinizde, uzakta bir yapılaşma çekiyor dikkatini. Gözüne çarpan ilk şey, bir sıra halinde yıkık dökük üç dört ev. Hala uzakta oldukları için tam seçemesen de, yangından çıkmış olduklarını tahmin edebiliyorsun. Muhtemelen, bu binaların arkasında farklı binalar da mevcut ancak şuanki konumun sebebiyle çok rahat gözlem yapabilecek durumda değilsin. Bununla birlikte, tek katlı bu binaların sana göre arka tarafında kalan daha yüksek ve daha az hasarlı gibi görünen bir bina daha farkediyorsun.

Off Topic

Pasiflik süresi 24 saattir.

Rplerinizde karakterinizin genel düşünce akışı dışında çok ekstra bir tasvir beklentimiz bulunmamakta. Tabii ki istediğiniz stilde yazabilirsiniz ancak olayların nispeten hızlı akışı için böyle bir kolaylık sağlıyoruz.

[Kasumikage Teki]

Bomboş yollarda ilerliyordu tek başına. Normalde dolu olması gereken bu bölgelerin böylesi ıssız hale gelmiş olmasına şaşırmaya devam ediyordu istemsizce. Sınav gereği yolların boşaltılmış ve katılımcılar için hazırlanmış olduğunun bilicindeydi ancak yinede hep dolu olduğunu bildiği bu yerlere baktığında içini garip bir duygu kaplıyordu. Biraz gergin, biraz heyecanlı...

Kendi üssünden yeteri kadar uzaklaştıktan ve diğer üsse yeteri kadar ilerlediğini düşündükten sonra Kuchiyose no Jutsu'yu kullanarak Hiyaki'yi çağırmıştı yanına. Oluşan duman bulutunun içinden ortamda beliren altın kürklü maymun önce çevreyi yoklamış, sonrasında da belindeki su matarasını Teki'ye uzatmıştı.

"Şu anda gerek yok Hiyaki. Ancak kesinlikle ihtiyacım olma ihtimali çok yüksek."

Teki'nin sözleri sonrasında su matarasını tekrardan beline asmıştı Hiyaki. "Durum nedir? Kuralları bana anlattığında direkt olarak savaşa çağrılırım diye düşünmüştüm." Biraz durumdan mutsuzmuş gibi bakmaya başlamıştı Teki'ye Hiyaki. Teki ise ortağının memnunsuzluğunu güler bir yüzle karşılamış ve "Üzgünüm. Şimdilik bir araştırma görevindeyiz ancak bir çarpışma olacağından eminim. Beraber düşman üssüne gideceğiz. Bilgi edinmek ilk görevimiz. Hem katılımcılar hem de parşömenin konumu hakkında." diyerek Hiyaki'ye gerekli bilgileri aktarmıştı.

İkisi de Otonaku Ashi no Jutsu'yu aktive ederek ilerlemeye başlamışlardı. Yakalanmamanın elzem olduğu bu durumda daha iyi bir hamle de düşünülemezdi büyük ihtimalle. Olabildiğinde dikkat çekmeden karşı üsse sızmaları gerekiyordu sonuçta.

Bir süre beraber ilerlemişti ikili. Sonrasında ise ilk yapılaşma; yıkık dökük birkaç ev tarafından dikkatleri çekilmişti. Tam olarak detaylı bir görüşe sahip değillerdi ancak evlerin sanki yangından çıkmış gibi durduklarını düşünmüştü Teki. Yıkık binaların arka tarafında ise daha sağlam ve daha büyük ayrı bir bina dikkat çekiyordu. Teki kararını vermişti. Sağlam durmakta olan bina daha mantıklı olan seçim gibi duruyordu onun için. Fakat Hiyaki'nin başka planları vardı.

"Sanırım şu anda sağlam binaya gitmeyi düşünüyorsun ancak düşman tarafından sana düşündürülmek istenen de bu olabilir. Önce yıkık binaları gezelim. Hem çevre hakkında daha fazla bilgi ediniriz."

"Hem de parşömeni oralara saklamış olma ihtimalleri de var. Haklısın. Hızlı karar vermeye çalıştım ancak büyük ihtimalle yanlış karar vermek üzereydim."

Birbirlerine bakarak sırıtmaya başlamıştı ikisi de. Hatta gizli görevde olmasalar Hiyaki o meşhur maymun kahkahasından atabilirdi. İyi bir takım olduklarını biliyorlar ve birbirlerine güveniyorlardı. Önce yıkık binalara gidecekler ve araştırmalarına devam edeceklerdi. Dikkatli ve olabildiğince sessizce... Mor Takım Üssü hakkında da daha detaylı bir şema oluşturmaya çalışacaklardı kafalarında. Yıkık binaları hallettiklerinde ise hedefleri daha sağlam olan büyük yapı olacaktı. Eğer çatışmaya girmezlerse...

[GM - Naruto]

Kasabaya kadar olan yolu sessiz ve gizlice katediyor, evlere iyiden iyiye yaklaşıyorsunuz. Yaklaştıkça, kasabanın şekli belirginleşmeye başlıyor gözünüzde. Oldukça küçük bir yer gibi görünmekte. Uzaktan gördüğünüz evlerin, aşağı yukarı bir yarım çember gibi göründüğünü farkediyorsunuz. Bir meydanın çevresine dikilmişler gibi. Diğer binaların arkasında kalan iki katlı daha sağlam yapı da aynı meydanın kenarına konuşlandırılmış; ancak diğerlerinden nispeten daha uzakta durmakta. Bununla birlikte ilk bakışınızda göremediğiniz, ancak şuan yeni yeni farkedebildiğiniz bir bina daha var. Eski ve yıkık dökük bir pirinç ambarına benziyor. Bu tahmini ise, binanın diğer tarafından başlayıp kasabanın dışlarına doğru ilerleyen tarlamsı bir alan farketmeniz sayesinde yapabiliyorsunuz. Önceden tarıma elşevişli olmasından mütevellit tarlanın üzeri büyük ve vahşi yabani otlarla kaplanmış durumda.

Hiyaki'ye herhangi spesifik bir komut vermediğin için, en yakınınızdaki ilk eve beraber giriyor ve aranmaya başlıyorsunuz. Evin içerisinde nerdeyse hiçbir şey kalmamış. Zemine dair neredeyse iz göremiyorsunuz. Taş, toprak ve her yeri kaplamış olan yabani otlar. Duvarlar çarpık duruyor ve her yer taşla, molozla dolu. Binaların içinden dışarıdaki neredeyse her yeri görebiliyorsunuz. Buna meydanın merkezine kurulmuş olan su kuyusu da dahil. Gizliliğinizi bozmamaya ve gürültü yapmamaya çalışırken, evin içinde parşomenin saklanabileceğini düşündüğünüz her deliği kurcalıyorsunuz. Kayaları ve taşları kaldırıyor, bitmiş yabani otları temizliyor, yanmış ve parçalanmış eski birkaç ev eşyasını dip bucak arıyorsunuz. İlk evde şansınız pek yaver gitmiyor, ikinci ve üçüncü evde de. Herhangi bir şeyi gözünüzden kaçırmamak için yaptığınız aşırı detaylı incelemeler nispeten uzun sürüyor. Ancak ilk üç evde parşomenin olmadığına emin oluyorsunuz.

Bir yandan sessiz olmaya çalıştığınız için yaptığınız her hamle ve hareket size ekstra zul yaratıyor. Gürültü etme endişeniz olmasa hızınızın şuankinin neredeyse iki üç katı olabileceğini tahmin edebiliyorsunuz. Şuana kadar gezdiklerinize benzer şekilde, üç yanmış bina daha mevcut.

[Kasumikage Teki]

Hiçbir şey bulamamanın verdiği sinirle devam ediyorlardı aramalarına. Ses çıkarmamak için gösterdikleri özen hızlarında düşüşe sebep olduğu için halen tüm evleri tarama kısmını halledememişlerdi. Aramalarına devam ederlerken ekstra olarak bulabildikleri sadece bir pirinç ambarı ve meydanın ortasındaki su kuyusu olmuştu.

"Teki bu böyle olmaz. Ayrılalım."

Ortağından gelen isteğe karşı kısa bir düşünme molası vermişti Teki. Birbirlerine nasıl haber verebileceklerini düşünüyordu. Kendisi bir şey ya da birisi ile karşılaştığı anda Hiyaki'yi tekrar yanına ışınlayabilirdi. Hiyaki ise özel gücü ile havaya bir elektrikli sıvı shuriken atarak patlatabilir ve Teki'nin dikkatini çekebilirdi.

"Haklısın Hiyaki. Ben bir şey ile karşılaşırsam seni direkt kuchiyose ile çağıracağım. Sen bir şeyle karşılaştığında ise havaya şu özel shurikeninden falan atıp, patlamasını sağlarsın. Sinyaline karşı dikkatli olacağım."

Birbirlerine nasıl haber vereceklerine karar vermişlerdi fakat kimin nereye bakacağı halen bir soru işareti olarak dolaşıyordu aralarında. Birinin daha büyük riski alarak büyük binaya ilerlemesi gerekiyordu. Daha avantajlı durumda olan kişi Teki olduğu için büyük binaya onun gitmesi daha mantıklı olacaktı.

Aklında oluşan planı hiç vakit kaybetmeden Hiyaki'ye anlatmaya başlamıştı. Artık daha fazla vakit kaybetmek istemiyordu.

"Şimdi. Ben büyük binaya gideceğim ancak içeri girmeden önce senden halletmeni istediğim şeyler var. Öncelikle yapacağın gürültüyü dert etmeden meydandaki su kuyusu, pirinç ambarı ve boştaki iki eve bakmanı istiyorum. Sesi dert etme. Ben dikkatli bir şekilde kalan son evi kontrol edip, senden sinyal bekleyeceğim. Önemli kısım şu. Eğer düşmanla karşılaşırsan havaya 1, seni bulunduğun ortamdan kurtarmamı istersen 2, parşömeni bulursan sinyal vermen düşmanın da dikkatini çeker. O durumda hızlıca parşömeni çalıp, benim yanıma dönmen lazım. Eğer peşine düşmüş olurlar ise 3 shuriken ile haber verebilirsin. Sinyal sayına göre hızlıca sana yardım edeceğim. Eğer kontrol ettiğin tüm bölgeler temiz çıkarsa kontrol ettiğim son boş binada seni bekliyor olacağım. Oradan da büyük yapıya doğru rahatça ilerleyebiliriz."

Planında memnundu. Tamamen kusursuz bir plan olmadığını biliyordu ancak takımlaşmalarını avantaja çevirmesi gerekiyordu. Teijo-san ve Oita-san'ın da ellerinden geleni yaptığından emindi. Fakat ek 1 tedbir almanın zararı olmayacaktı.

"Ayrıca şu patlayıcı parşömeni de al lütfen. Olabilecek en kötü durumda bana bununla sinyal verebilirsin. Kolay gelsin Hiyaki."

[GM - Naruto]

Hiyaki, verdiğin çok sayıda komutu dinlerken bir kaşını hafifçe yukarı kaldırıyor ve kollarını önünde birleştiriyor. Uzunca konuşman sona erdiğinde, birkaç saniye boyunca sana bakıyor önce. Ardından başını hafif hafif aşağı yukarı doğru sallayarak mırıldanıyor: "Hmm, ben yem olacağım demek ki, hmm. Takım çalışması yani. Hmm." Hiyaki'nin tavrı karşısında ister istemez minik bir şaşkınlık yaşıyorsun, ancak tam bu esnada minik bir kahkaha koyuveriyor maymun: "Şaka şaka, takılıyorum be Teki rahat ol. Gerçi yine de yem olmak hoşuma gitmedi ama olsun." İçin rahatlıyor, ancak Hiyaki'nin sana takılışında minik bir parça da olsa ciddiyet sezebiliyorsun.

Sen sıradaki eve ilerlerken, Hiyaki de gürültü yapmasının serbest olduğunu bilerek -ve biraz da kasti gürültü yaparak- son iki evden ilkine dalıyor. Sen oldukça sakin ve dikkatli bir şekilde evi ararken, Hiyaki'nin tarafından paldır küldür sesler geldiğini duyuyorsun. Her bir patırtı kafanı kaldırıp o tarafa bakma isteği uyandırıyor sende, ancak bu gürültülerin hiç biri bahsettiğin sinyal değil. İster istemez bi noktada merakına yenik düşüyor ve çömelerek Hiyaki'nin bulunduğu taraftaki evlerden birine bakıyorsun. Maymun zemindeki kaya ve taş parçalarını kaygısızca sağa sola fırlatıyor, bir molozdan diğerine sıçrıyor ve keyif alıyormuş gibi görünüyor. Sen ilk evdeki aramanın yarısına gelmeden, ikinci eve doğru fırladığını farkediyorsun Hiyaki'nin. Biraz daha uzakta, benzer sesler. Sinyal yok.

Evi aramanın sonlarına doğru gelirken, küfür eden mırıltılar geliyor kulağına. Bakman gereken yerleri bitirmek üzeresin. Bu sebeple sinyalin hala gelmeyişini fırsat bilerek evi aramanı tamamlıyorsun. Bir şey yok. Tam bu esnada, evin dışarı açılan boşluklarından birinden sırılsıklam bir Hiyaki giriyor içeri. Normalde pırıl pırıl parlayan tüyleri, suyun etkisiyle tamamen vücuduna yapışmış ve komik görünmekte. Yüzünde baygın bir ifade var. Monoton bir sesle rapor vermeye başlıyor sana: "Evlerde bir şey yok, ambar tamamen boş. Kuyudan gerçekten ümitliydim. Islanmayı bile göze aldım. Dibine kadar yüzdüm ama tcık. Boş."

[Kasumikage Teki]

Hiyaki'nin halini gördüğünde gülmemek içni zor tutmuştu kendini. Hatta bir noktada nefesini de tutması gerektiği için suratının kırmızılaştığını hissedebilir hale gelmişti. "Özür dilerim uğraştırdım seni. Sözüm olsun şu annemin yeni bulduğu kahve çekirdeklerinden sana güzel bir miktar vereceğim." Ortağını fazlasıyla uğraştırmasının yanı sıra, onu tamamen boş yere uğraştırmıştı. Kısmen... Fakat Hiyaki'nin şu ıslak halini görmesi bile bir yandan kar olmuştu Teki'nin gözünde.

"Eee... Şimdi plan nedir?"

"Büyük yapıya gitmekten başka çaremiz yok. Karşımızdakiler ya burayı çoktan terk etti ve saçma bir hamle yaptı ya da pusu kurmuş bizi bekliyorlar. Zira çıkardığın seslerden sonra bile ortaya çıkmadılarsa. Aklıma başka hiçbir şey gelmiyor."

Bir bakıma uzağa balıklama atlamaları gereken bir yola girmişlerdi. Büyük binaya gidecekler ve onları bekleyen yokluk ya da savaşın içinde bulacaklardı kendilerini. Normalde gergin hissettirmesi gereken bu durum ne Teki'de ne de Hiyaki'de bu duyguları uyandırmamıştı. İkisi de aksiyona aç oldukları ve ruhlarındaki bu hissiyatı doldurmaları gerektiğini bildiklerini için vakit kaybetmeden harekete geçmişlerdi.

"Benden bir kaç adım geride kal. Ne olur ne olmaz içerinin karanlık durumunu kontrol edeceğim."

"Teşekkürler. Kusura bakma sana yük olup duruyorum bu konuda. Söz bir çaresini bulacağım."

En son Sakuma'nın yanında kendisini böyle güvende hissedebiliyordu Teki. Şimdi aynı hisleri Hiyaki'nin yanında da hissediyor olması, ekstradan bir güvenle kaplıyordu ruhunu.

"Hazırlıklı olalım. Sıvı kunailerini kuşansan iyi olur."

"Kitsune'yi sıkı tut bakalım. Biraz kan dökeriz umarım."

Otonaku Ashi'yi kapatmayacaklardı. İçeriye önce Hiyaki giriş yapıcak. Her köşeyi dönmeden önce çevreyi kontrol ederek, birbirlerine haber verecekler ve potansiyel olarak parşömene doğru ilerleyeceklerdi.

[GM - Naruto]

Kasabaya yaklaşıp Hiyaki'yi çağırmaya başladığın andan itibaren uzun sayılabilecek bir süre geçmiş durumda. Evleri ayrıntılı bir şekilde aramanız, bununla birlikte sürekli gizli ve sessiz kalmaya çalışmanız geçirdiğiniz zamanı uzattıkça uzatmış durumda. Otonaku Ashi'nin düşük seviye bir teknik olmasına karşın sürekli devam eden harcaması, artık hissedilir bir hale geliyor ikiniz için de.

Hiyaki, kapıyı açıp temkinli bir şekilde içeri doğru ilerliyor. Açık kapıdan, içerisinin karanlık olmadığını farkedebiliyorsun. Tamamen aydınlık değil, ancak tatlı bir loşluk var içeride. Hiyaki temkinli bir şekilde sağa sola yürüyor ve olası tuzakları kontrol ediyor. Bir şey olmadığından emin olduğunda ise senin görebileceğin bir noktaya gelip eliyle 'temiz' manasına gelen bir işaret yapıyor. İşareti almanla birlikte sen de içeri giriyorsun.

İçeri girdiğinde karşına çıkan ilk şey, genişçe bir oda oluyor. Oda sağa doğru uzanıyor ve 5-6 metre ötedeki bir duvarla sonlanıyor. Duvarın orta kısmı koyu renk perdelerle kapatılmış, muhtemelen arkasında dışarı açılan bir pencere olduğunu tahmin ediyorsun. Odada birkaç eski mobilya, bir de minik sehpa seçebiliyorsun. Eşyalar kırık dökük ve tozlu durumdalar. Odada başka bir şey vardıysa bile, çoktan alınıp gidilmiş gibi görünüyor. Solunda kalan duvarda kapalı bir kapı var. Karşındaki duvarda sol alttan sağ üste doğru uzanan ve üst kata girişi sağlayan bir merdiven, merdivenin alt kısmında ise bir kapı daha görüyorsun. Yukarıda, merdivenlerin ulaştığı yerde yine loşça bir koridor var.

[Kasumikage Teki]

Elleri bir kez daha boş kalmıştı ikilinin. Büyük binaya da giriş yapmışlardı en azından bir şey bulabilme ümidi ile ancak halen kendilerinden başka gördükleri herhangi bir yaşam belirtisi ya da sınav parşömeni yoktu ortalıkta. Teki son görevinde yaladığı duyguları yaşıyordu sanki bir kez daha. O lanet bariyerin önünde geçirdiği sıkıcı zamanı anımsıyordu. Fakat en azından bu sefer tek başına değildi. Sıkkınlığını paylaşabileceği bir ortağa sahipti.

İkisi de sıkılmış bir ifade ile birbirine bakıyordu. Daha fazla çakra tüketmemek için Otonaku Ashi no Jutsu'yu kapatma vakitleri gelmişti. Şimdi karar vermeleri gereken nokta araştırmaya hangi taraftan devam etmeleri gerektiğiydi. Hiyaki elinde oluşturduğu sıvı kunailer ile çevreyi gözetliyordu halen. Teki ise sıkıca sıkmaya başladığı Kitsune'yi önce merdivene doğrultmuştu. Sonrasında ise Hiyaki'ye bakarak "Hayır!" dercesine kafasını sallamıştı. Önce alt katı bitirmeleri gerekiyordu. Hızlıca yukarı çıkarlarsa alt katta bulunma ihtimali olan düşmanların kaçışlarını engelleyemeyebilirlerdi.

Hızlıca Kitsune'yi kınına geri koyarak shinobi çantasındaki misinayı çıkartmıştı. Hiyaki'ye sol tarafta duran kapıyı işaret ederek, kapıya doğru ilerlemişti. Planı misinayı kapının kulbuna bağlamak ve olası tuzaktan kendisini ve Hiyaki'yi korumak için biraz uzaklaşarak misina yardımı ile kapıyı açmaktı.

Kapıyı açabilirse olabildikleri kadar dikkatli fakat hızlı olmaya çalışarak içeriyi kontrol edeceklerdi. Yine boş çıkması durumunda ise önce alt kattaki perdenin arkasını kontrol edeceklerdi. Alt katı bitirdikten sonraysa artık ne çıkardıkları sesi ne de gizliliği umursayarak hızlıca üst kata ilerleyeceklerdi. Hiyaki merdivenleri kullanacaktı. Teki ise ayaklarına çakra yollayarak duvardan yukarıya çıkacaktı.

Bu kadar korkak rakipler ile karşılaşmış olma ihtimali üzüyordu Teki'yi. Aynı zamanda da Teijo-san için endişeleniyordu. Burada bulamadığı düşmanların Teijo-san'ın yanına gidebilmiş olma ihtimali tüm vücudunu geriyordu.

[GM - Naruto]

Evde birileri olsa, çoktan dışarı çıkmış olacağını içten içe düşünüyorsun ancak yine de kapı kulbuna misina bağlayıp ekstra güvenlikli davranmaktan alıkoymuyorsun kendini. Misinayı kulba bağlayıp sabitledikten sonra geri çekiliyor ve kapıyı açıyorsun. Kapı açıldığında, halihazırda içeride bulunduğunuz odaya benzer bir aydınlıkta başka bir oda farkediyorsun. Aslında, burasının eski bir mutfak olduğuna son derece eminsin. Bulunduğun noktadan görebildiğin kadarıyla kapıdan bakıldığında sol taraftaki ve karşıdaki duvarda birer pencere var. Birisi perdelerle kapatılmışken, diğeri açık. Karşıdaki pencerenin dibinde kırık bir masa görüyorsun, çevresinde yine kırık dökük birkaç sandalye var. Soldaki pencerenin iki tarafında da oldukça eski ve çürük dolapları farkediyorsun. Temkinli bir şekilde yaklaşıyorsun ve içeriye daha ayrıntılı bakıyorsun. Sağ duvar komple mutfak tezgahı olarak ayrılmış durumda. Sen içeriyi aramaya başlarken, Hiyaki'nin sana seslendiğini duyuyorsun: "Hey, Teki. Şurada bir kapı daha var." Giriş odasındaki merdivenlerin altındaki kapıyı gösteriyor sana. Temkinli bir şekilde yaklaşıyor ve kapıyı dikkatlice açıyor: "Karanlık gibi içerisi, fenerini atsana."

Feneri fırlatıyorsun Hiyaki'ye doğru. Kapıp çalıştırıyor ve içeriye bakmaya başlıyor: "Amaan, tuvaletmiş. Neyse yine de bir kontrol edeyim." diyip içeri yöneliyor. Sen de Hiyaki'ye çok yakın olman ve bir problemde hemen yetişeceğini düşünmen sebebiyle mutfağa giriyorsun ve ortalığı kolaçan etmeye başlıyorsun. Dolapları açıyor, mutfak tezgahlarının altını inceliyorsun. Kapalı pencerenin perdesini açıyorsun ve dışarısının göründüğünü farkediyorsun. Tezgah dolaplarının içini kurcalıyorsun ve üst kısımlarına bakıyorsun. Görünürde hiçbir şey yok. Bu esnada Hiyaki geliyor içeri: "Yok, sifonun su kabına bile baktım. Tuvalette değil." Üst kata yönelmeden önce aşağıdaki son kapalı perdeyi de açıyorsunuz. Pencereden ambar ve arkasındaki tarla görünüyor. Hemen ardından, zemin katı temizlediğinize emin olarak üst kata yöneliyorsunuz. Bu esnada Hiyaki fenerini geri veriyor sana.

Hiyaki merdivenleri çıkarken, sen ayaklarına chakra toplayıp yukarı doğru ilerliyorsun. Tepeye ulaştığınızda, Hiyaki önceliği alıyor ve ilerlemeye başlıyor holden. Sağda bir pencere görünüyor, solda ise iki kapı.

[Kasumikage Teki]

Yine koca bir hiçlik. Aramaları halen cevapsız kalıyordu ikilinin. Teki yine daha insancıl bir işkence çekiyordu ama zavallı Hiyaki'nin başına gelmeyen kalmamıştı neredeyse. Kuyulara dalmış, yıkık binaları dağıtmış, hatta el feneri ile klozet diplerini bile arar hale gelmişti.

Alt katta da elleri boş kalan ikili haliyle üst kata yönelmeye karar vermişti. Hiyaki merdivenden, Teki ise duvardan üst kata çıkmıştı. Hiyaki yine ne olur ne olmaz önden ilerlemişti ve yine karşılarına çıkan bir düşman olmamıştı. Sadece bir pencere ve iki kapı. Tekrar Kitsune'yi kavrayarak kınından çıkarmış ve eline almıştı Teki. Hiyaki'ye bakarak eliyle önce altın maymunu sonra ise sol kapıyı işaret etmişti. Ardından da kendini işaret ederek sağ kapıyı göstermişti. Şu durumda beraber kalarak zaman kaybetmelerinin onlara bir yararı olmayacağını düşünüyordu Teki. Hiyaki'yi sol kapıya yollayacak, kendisi de sağ kapıya gidecekti.

Bir yandan düşmana çoktan yakalandıkları ve düşmanın düzenli olarak onları izleyerek yer değiştirdiği fikri dönüyordu ancak parşömeni bu kadar hızla taşıyabileceklerinden şüpheliydi. Rakibi bulamadıkları her an onları bulmaya daha da yaklaştığını hissettiği için kalbinin atış hızındaki artışı durduramıyordu. Aksiyon istiyordu. Hiyaki ile düşmanları büyük bir yenilgiye uğratmak ve hangi köye mensuplar ise haftaya o köyde kendilerinden bahsedilmesini istiyordu.

Neden kaybettiniz? Sorusuna Altın Maymun ve Zehirci çocuk ağzımıza sıçtı diye cevap verilmesini istiyordu.