RPGTürk

Butsuo'yu nöbet tutması için bıraktıktan sonra Teki'yle birlikte üssü terkediyorsunuz. Bir süre sonra onunla da yollarınız ayrılıyor ve Sarı Takım'ın üssüne ev sahipliğini yaptığını bildiğin Malikane'ye doğru ilerlemeye koyuluyorsun.

Yolda geçen saatler nispeten sıkıcı, ancak en nihayetinde batı ve hafif kuzeyde kalan minik bir tepe farkediyorsun. 9. Alan'ın temsili haritası aklında canlanıyor ve burasının Sarı Takım'ın üssü olan Malikane'nin kurulmuş olduğu minik tepe olabileceğini düşünüyorsun. Biraz daha yaklaşıp tepeyi ayrıntılı bir şekilde inceleme fırsatı bulduğunda ise senin bulunduğun taraftaki sırta kurulmuş olan Malikane'yi seçebiliyorsun. Birkaç kilometre uzağında hala. Ancak yönü ve yeri gereği rahatlıkla izleyebileceğin bir konumda.

Malikane yüksekliği 100 metre kadar olan bir tepenin üzerine kurulmuş. Sırtı 200 küsür metre olan başka bir tepeye bakıyor, önü ise senin hafif soluna doğru. Malikane'nin kurulmuş olduğu yere doğru ilerleyen uzunca bir patika seçebiliyorsun tepenin üzerine doğru salınarak ilerleyen. Epey geniş bir patika. Tepenin civarında tek tük kayalar ve ağaçlar var ancak bunlar koruluk olacak kadar sık değil. Oraya yaklaşırken seni pek gizleyecek gibi durumuyorlar. Onun dışında, tepe çıplak. Bu mesafeden birileri seni görüyor olsaydı mutlaka sen de onları görüyor olurdun. Dikkatini çeken bir şey olmuyor, henüz. Patikaya girmek için yaklaşık 5 dakika kadar daha yol katetmen gerektiğini tahmin ediyorsun.

Sabahın erken saatlerinde Butsuo’yu geride bırakarak Teki ile birlikte yola koyuldum. 5. Güne gelmiş olmamıza rağmen ilk defa kendi üs sınırlarımın dışına çıktığım için oldukça heyecanlı ve bir o kadar da endişeliyim. Sadece izleme görevine gidiyor olsam da işlerin bir anda tepetaklak olabileceğinin gayet farkındayım. Bu yüzden kendimi endişelenmekten alıkoyamıyorum. Yine de bu duyguların bana zarar verebileceğinin de gayet farkındayım. En kısa sürede hissettiğim bu duyguları kontrol altına alarak soğukkanlı bir şekilde planladığımız gibi görevimi yerine getirip sağ salim bir şekilde üsse geri dönmem gerekiyor.

Üssümüzden ayrıldıktan kısa bir süre sonra Teki ile de yollarımızı ayırarak Sarı Takımın üssüne doğru yalnız yolculuğuma başladım. Genel olarak sakin ve sıkıcı bir yolculuğun ardından hiçbir engel ile karşılaşmadan hedefime ulaşabildim. Haritada gösterildiği gibi minik bir tepeden üstünde kurulu olan malike artık tam olarak karşımdaydı. Bu andan itibaren daha da dikkatli hareket etmem gerekiyor. Hiçbir gereksiz çatışmaya girmek istemiyorum. Son sağlık kitimizi dün kullandığımız için ciddi bir yaralanmayı göze alamam. Tabi işin ucunda parşömenler olursa iş değişir. Eğer tahmin ettiğimiz gibi çoğu kişi buraya uğramaya karar verirse herkes yorulduktan sonra biraz risk alarak parşömenleri almayı deneyebilirim. Yaralansam bile parşömenler ile birlikte geri döndüğüm için o kadar da kötü bir takas sayılmaz. Hem belki Teki’de benim gibi eli boş bir şekilde gelmez. O da sağlık kiti getirirse hiçbir sorunumuz kalmaz.

Malikaneye ulaştıktan sonra etrafında etrafta gizlenebileceğim çok da fazla yer olmadığını fark ettim. Risk almak istemesem de mecbur geniş patikayı kullanarak içeri girmek zorunda kalacağım gibi gözüküyor. Açıkçası bu birazcık moralimi bozdu. Sakince bir şekilde bir ağacın tepesinde veya kayanın arkasında olan bitenleri izlerim diye düşünmüştüm. Ancak şu anki duruma göre böyle bir şey yapmam mümkün görünmüyor. Şimdilik tek iyi haber ise şimdiye kadar birilerinin beni görmediğinden emin olmam. Etraf çok ağaçlık olmadığı için eğer biri beni görüyor olsaydı haliyle bende onu görürdüm. Şimdiye kadar kimseyi görmediğime göre ya birileri benden çok daha iyi bir şekilde kamufle olmanın yolunu buldu ya da şimdilik etrafta kimse yok. Elimde başka seçeneğim olmadığı etrafta kimsenin olmadığını umut ederek temkinli bir şekilde ilerlememi sürdüreceğim. Öncelikle kısa bir süre bekleyip gelen giden kimse olmadığından emin olduktan sonra patikaya girerek fark edilmemeye çalıp Malikaneye doğru ilerlemeye devam edeceğim. Bir yandan da yol üzerinde pusu kurabileceğim veya saklanabileceğim bir yer var mı diye etrafa göz gezdireceğim.

Patikaya giriyor, yukarı doğru eğimli olan yolu katetmeye başlıyorsun. Yol nispeten kısa sürüyor senin için. Bu esnada çevrede pusuya yatabileceğin farklı noktalar için arayışa giriyorsun gözlerinle. Gelgelelim tüm bakışlardan kaçabileceğin bariz bir lokasyon çarpmıyor gözüne. Bu sebepten dolayı kafana ekstra bir şey not alma ihtiyacı hissetmeden patikanın en tepesine ulaşıyorsun.

Tepeye doğru vardığında malikane önünde daha da belirginleşmeye başlıyor. Sağ ve sol kanadı olan, sırtını daha büyük bir tepeye vermiş bir malikane. Epey eski ve doğal olarak terk edilmiş. Tek katlı, eski Japon ve modern stilleri beraber bulunduran bir yapı.

Sol kanadı incelediğinde nispeten ayakta olduğunu görüyorsun. Sana bakan duvarına bitişik olarak küçük bir ahır inşa edilmiş. Bu ahır da bu kanat gibi nispeten sağlam görünüyor ancak bir penceresi bulunmuyor. Ahşap kapısı ve duvarları çürümüş gibi görünüyor. Kapısı hafif aralık.

Sağ kanadı incelemek için o tarafa doğru baktığında küçük ancak sık bir ağaçlık alan görüyorsun. Bu alan hemen hemen sağ kanadın yarısını kapatıyor ve onu rahatça görmeni engelliyor.

Tam karşında, malikaneye açılan çift kanatlı büyükçe kapıyı görüyorsun. Kapı epey geniş ve uzun. Ancak bu da malikanenin diğer kısımları gibi çürümüş. Herhangi bir kilit veya benzeri bir şey göremiyorsun. Kapı kapalı.

Patika yoluna girip Malikaneye doğru ilerlemeye başladıktan sonra yol üzerinde pusu kurabileceğim veya saklanabileceğim herhangi bir yer gözüme takılmadı. Daha detaylı bir inceleme yaparsam belki bir yer bulabilirim ama bu durumda da açık alanda çok fazla vaktimi harcamış olacağımdan yakalanma riskim artabilir. Bu yüzden şimdilik en kolay planım olan yola pusu kurma fikrinden vazgeçmeye karar verdim.

Patikanın tepesine ulaştığım zaman hala etrafta kimseler gözükmüyordu. Önümde kâğıt üstünde Malikane diye adlandırılan çürümeye yüz tutmuş eski tek katlı bir yapı var. Bir zamanlar belki gerçekten bir malikaneydi ama şu anda o eski ihtişamından eser yok. Bu eski yapının sağ tarafında sık bir ormanlık sol tarafında ise penceresiz kapısı şüpheli bir şekilde aralık bir ahır var. Arkasında daha büyük bir tepe kurulu olduğu için buraya gelen herkesin benim kullandığım yolu kullanması gerektiğini düşünüyorum. Bu da demektir ki eğer güzel bir yere konuşlanabilirsem buraya giren ve çıkan herkesi görebilirim.

Yol üstünde olduğum ve karşımdaki kilidi olmayan kapının her an açılabilecekmiş gibi durması yüzünden oldukça rahatsız oldum. Kısa bir süre etrafı inceledikten sonra harekete geçmeye karar verdim. Şu an en iyi seçenek sık orman gibi duruyor olsa da ahırın içinde neler olduğuna bakmam gerekiyor. Eğer Sunalı arkadaşlarımdan bir tanesini tek başına içerde dikkati dağılmış bir şekilde yakalayabilirsem küçük bir pazarlığın ardından parşömenleri ele geçirebilirim. İlk gün bize ziyarete gelen ikili hatırladığım kadarıyla birbirine çok düşkün bir tanesini ele geçirirsem planımda hiçbir sorun çıkacağını düşünmüyorum. Bu yüzden sessizce kapısı açık olan ahıra doğru yürümeye başlayacağım. İlk gün onların yaptığı hataları yapmak istemediğim için temkinli bir şekilde kapının yanına geldikten sonra içeride neler olduğunu anlamaya çalışacağım. Bu sırada kapının açıldığını ya da patikadan başka birinin geldiğini fark edersem mecburen ahıra girmek zorunda kalacağım. Ahırda birden fazla kişi de olsalar kapalı alan olduğu için Butsuo’nun ışık bombası ve girigiri yi kullanıp rakiplerimi alt edebilirim.

Etrafa kısaca göz gezdirirken bir yandan da karşına çıkabilecek olası tehlikelere karşı tetikte tutuyorsun kendini. Kafanda karşılaşabileceğin senaryolarla alakalı çeşitli varyasyonlar üretiyor ve planlarını teker teker işliyorsun bu süreçte. Binaya ve ormana göz gezdirdikten sonra, aklının ahıra takılmasıyla birlikte oraya doğru ilerlemeye başlıyorsun.

Ahırın ve malikanenin bir duvarı ortak gibi görünüyor. Ancak iç kısımdan aralarında bir geçiş olup olmadığını şuan bulunduğun lokasyondan tahmin edemiyorsun. Temkinli bir şekilde yaklaşıp kapıyı dinliyorsun öncelikle. Herhangi bir ses duymuyorsun. Ardından kapıyı yumuşak bir şekilde itiyorsun her an geri çekilmeye hazır olarak. Ahşap kapı büyük bir gıcırtıyla açılıyor. Çıkan bu yüksek sesin yerini belli edebileceğine dair bir şüphe beliriyor içinde. Bu sebeple açılmış olmasına rağmen içeri girmiyor, hızlıca çevrene bakıyorsun. Gelgelelim az önceden farklı herhangi bir şey çarpmıyor gözüne.

Ahırın kapısının açılmasıyla birlikte içeri dolan güneş ışığı, içerinin ilk birkaç metresini görmeni sağlıyor. Zeminde çok ince ve çürümüş bir saman tabakası görüyorsun. Bunun dışında dikkatini çeken bir şey yok. Bir adım atıyorsun önce, olası bir tuzağa hazırlıksız yakalanmaman adına. Hiç bir şey olmuyor. Konsantrasyonunu bozmadan içeri giriyorsun. İçerisi oldukça loş. Yaklaşık 30-35 metrekarelik bir alan ve tamamen boş görünüyor. Zemin her yerde aynı. Ahırın malikaneyle ortak olan duvarına bakıyorsun herhangi bir giriş olup olmadığını görebilmek adına. Kapı-giriş gibi herhangi bir şey çarpmıyor gözüne.

Kısa süreli gözlemimden sonra etrafta hiçbir hareket olmadığından emin olup dikkatli bir şekilde ilerlemeye başladım. Ahıra doğru yaklaştıkça bir duvarı Malikâne ile birlikte ortak kullandıklarını fark ettim. Patlayıcı parşömenimi kullanarak bu özellikten faydalanıp gösterişli bir şekilde içeriye giriş yapabilirim. Böylece hem rakiplerimi şaşırtıp hem de onları gafil avlayabilirim. Yine de tam olarak konumlarını bilmeden böyle riskli bir hamle yapmak çok benlik bir hareket değil. Eğer tam olarak duvarın arkasında olduklarından emin olsaydım bu planı ciddi ciddi düşünebilirdim ama ne yazık ki elimde yeterli bilgi yok. Ayrıca elimde sadece bir tane patlayıcı parşömen kaldığı için böyle bir hamle bunu kullanırken çok daha fazla dikkat etmem gerekiyor.

Ahırın kapısına geldikten sonra içeride birisinin olup olmadığından emin olmak için kapıyı dinledim. İçeriden gelen hiçbir ses yoktu. Bu durumda ya içeride gerçekten kimse yok ya da içeride kurulmuş bir tuzak olabilir. Hala daha tam olarak emin olmadığım için güvenliğimi ön planda tutarak temkinli bir şekilde kapıyı yavaşça iterek açtım. Kapının açılması ile birlikte hiç beklemediğim bir yerden saldırıya maruz kaldım. Bu saldırı bana fiziksel olarak zarar vermese de uzun vadede başımı ağrıtacak gibi duruyor. Açtığım kapının uzun yıllar bakımı yapılmayıp yağlanmadığı için açılır açılmaz engel olamadığım şekilde büyük bir ses çıkardı. Çıkan gıcırtıyı duyar duymaz etrafa yeniden göz gezdirip gelen giden kimse olmadığından emin olduktan sonra içeriye girdim. Çıkardığım sese rağmen görünürde hala kimselerin olmadığına göre yakınlarımda insanlar olmadığına neredeyse eminim. Ancak yanımda kimse olmasa da artık Sarı Takımın benim buraya geldiğimden haberdar olduklarını düşünüyorum. Kapının yarım açık bırakılması ve açarken böyle bir ses çıkarması bilerek yapılmış bir hareket gibi duruyor. Bu büyük ihtimalle kendi imkanlarıyla yaptıkları erken uyarı sistemleriydi ve bende ne yazık ki bu sistemden kaçmayı başaramadım.

Moralin birazcık bozuk bir şekilde odaya girdikten sonra etrafa göz gezdirdim. Görünürde bir terslik gözükmüyor. Oda genel olarak boş olduğu için dikkatimi çeken çok fazla bir şey yok. Yine de Malikaneye bitişik bir duvarı olan bir yapının boşu boşuna burada olduğunu sanmıyorum. Bu yüzden ilk olarak yerdeki saman tabakasının ne olduğunu anlamak için Shurikenlerimden bir tanesini zemine doğru fırlatacağım. Eğer altında herhangi bir tuzak varsa bu sayede açığa çıkartabileceğimi düşünüyorum. Zeminde herhangi bir tuzak yoksa en kötü ihtimalle Shurikenimi geri alıp duvarları araştırabilirim. Belki Malikaneye gidecek gizli bir geçit bulabilirim. Bunları yaparken bir ses duyarsam kapının arkasına ya da güneş ışığının gelmediği karanlık bir yerde saklanmayı deneyeceğim.

Shurikenini zemine doğru fırlatıyosun. Shuriken, toprak zemine saplanıyor ve olduğu yerde kalıyor. Başka hiç bir şey olmuyor. Bunun üzerine, shurikenini geri alıp duvarları kontrol etmeye başlıyorsun. Bir yandan da kulağın kapıda, dışarıdaki herhangi bir ses için temkinli bir şekilde bekliyorsun. Şimdilik herhangi bir şey yok gibi görünüyor.

Dört duvarı da ayrıntılı bir şekilde inceliyorsun, olası bir ayrıntıyı kaçırmamak adına bunu oldukça özenli ve dikkatli bir şekilde yaptığın için haliyle bu biraz zaman alıyor. Ancak en nihayetinde, ahırda gizli herhangi bir şey olmadığını farkediyorsun.

Az önce yaptığım hata nedeniyle kapının büyük bir gıcırdama ile açılması yüzünden biraz gerginim. Şimdilik sesi duyan kimse yok gibi gözükse de güvenliğimi riske atmak istemiyorum. Bu yüzden dışarıdan gelebilecek tehditlere karşı bir kulağım kapıda ilk dikkatimi çeken çürümüş samanların altını kontrol etmek için Shurikenimi zemine doğru fırlattım. Attığım Shuriken toprak zemine saplandıktan sonra enteresan bir şekilde hiçbir şey olmadı. Açıkçası bu beni bir hayli şaşırttı. Anlaşılan benim düşündüğümün aksine zeminde herhangi bir tuzak yok. Tuzağı aramak için birazcık zamanımı boş yere harcamış olsam da gerekli kontrolleri yaptığım için pişman değilim. Azıcık zaman kaybetmiş olabilirim ama artık hiç değilse zeminin güvenli olduğundan emin oldum. Bu da demektir ki bundan sonra içeride daha rahat hareket edebilirim.

Zeminin normal olduğunu anladıktan sonra öncelikle attığım Shurikeni yerden aldım. Ardından da detaylı bir şekilde duvarları kontrol etmeye başladım. Biraz zaman geçtikten sonra aramalarımın sonucunda hiçbir şey bulamadım. Herhangi bir gizli geçit ya da tuzak yoktu. Bu oda gerçekten de kelimenin tam anlamıyla boş gizi gözüküyor. Artık daha fazla vaktimi burada harcamama gerek yok.

Bu odanın boş olduğundan emin olduğum için bir sonraki hedefim Malikane olacak. Aslında hala ormanlık alanda neler olduğunu kontrol etmedim ama pusu kurulmak için oldukça ideal olan bir alana tek başıma gitmek istemiyorum. Bunun yerine Malikane de neler olduğunu görmeyi tercih ederim. Bu yüzden ilk önce ahırın kapısının önüne gidip dışarıdan gelen yeni birisinin olup olmadığını kontrol edeceğim. Eğer kimse yoksa Malikanenin büyük kapılarının yanına gidip az önceki hatamdan ders çıkararak sessiz bir şekilde kapıyı açmaya çalışacağım. Kapı açılır açılmaz üstüme gelebilecek nesnelere karşı hazırlıklı olmak için bir elim katanam da olacak. Bana doğru fırlayan bir nesne görürsem hızlıca savuşturmayı deneyeceğim.

Az önce fırlatmış olduğun shurikeni geri alıyorsun. Ahırın tamamen boş olduğuna kanaat getirdikten sonra, önce kafanı hafifçe dışarı uzatıyor ve gelen birileri olup olmadığına dikkat kesiliyorsun. Manzara içeri girmeden önce gördüğünle tamamen aynı. Herhangi birini görmüyor, herhangi bir şey duymuyorsun.

Birkaç saniye daha çevrene bakınıp yalnız başına olduğuna emin olduktan sonra ahırdan çıkıyor, kapısını kapatmadan malikanenin büyük çift katlı kapısına doğru ilerlemeye koyuluyorsun. Kapının dibine geldiğinde dikkatli bir şekilde, gürültü çıkarmamaya çalışarak hafifçe itiyorsun kanatlardan birini. Öncekinin aksine, bu kapı tam manasıyla pürüzsüz olmasa da oldukça gürültüsüz bir şekilde açılıyor. Kapının herhangi bir kilit mekanizması yok gibi görünüyor, uyguladığın hafif güç bile kapıyı açmak için yeterli oluyor zira.

Üzerine gelen herhangi bir şey olmuyor. Ancak yine de bir elini katananda tutarak kapıyı geçebileceğin kadarlık bir mesafeye getiriyor ve görebildiğin açıdan içeri doğru bakıyorsun. Boş bir salon karşılıyor seni. Bir süre içeriyi dinledikten sonra herhangi bir tuzak olmadığına karar veriyor ve içeri giriyorsun. Dışarıdan baktığında gördüğün manzaranın birebir aynısı karşılıyor seni. Oldukça büyük ve bomboş bir salon. Tam karşıdaki duvarda bir kapı daha görebiliyorsun. Bununla birlikte sağındaki ve solundaki duvarlarda birer kapı daha var. Yanlardaki iki kapı da karşı duvara bitişik olacak şekilde konumlandırılmış. Malikane tamamen sessiz.

Ahırdaki detaylı incelememi bitirip gelen giden kimsenin olmadığından emin olduktan sonra dışarıya çıktım. Çıkarken aynı hatayı iki kez yapmamak için gıcırdayan kapı konusunda hiçbir şey yapmamaya özen gösterdim. Bu sayede kapının ikinci kez ses çıkarmasına engel oldum. Ancak bu hareketim başka bir soruna neden oldu. Ahırın kapısının konumunu değiştirmiş oldum. Bu basit ve önemsiz bir detay gibi gözükse de 5 gündür buralarda yaşayan kişilerin bu tersliği hemen fark edeceklerini düşünüyorum. Bu yüzden artık biraz daha hızlı olmam gerekiyor.

Malikanenin kapısını yanına geldiğim zaman ses çıkarmamaya özen göstererek kapıyı açmaya çalıştım. Bunu yaparken de karşıma çıkabilecek herhangi bir tuzağa karşı önlemlerimi almayı ihmal etmedim. Ancak yine hiçbir terslik ile karşılaşmadım. İçeride ne tuzak ne de başka bir şey hiçbir şey yoktu. Olaylar giderek daha da sinir bozucu olmaya başladı. Odanın boş olması o kadar sorun değil ama hiçbir ses duymamam sinirlerimi bozuyor. Bu koca malikanede tek başıma olamam. Sunalıların çok zeki olduğunu düşünmesem de daha yeni iki parşömen çalmışlarken üstlerini böyle boş bırakacaklarını sanmıyorum. En azından iki tanesiyle karşılaşmam gerekiyor. Bu sessizliği hiç sevmedim.

Kapıdan içeriye girdikten sonra ortamdaki ölü sessizliğini ve kapıyı kapatmadığım için buralarda çok fazla takılmak istemediğim için biraz hızlanmaya karar verdim. Az önce ahırın ve Malikanenin bir duvarının ortak olduğunu görmüştüm. Eğer sağ ve sol kapıdan hangisinin bu ortak duvarın olduğu odaya açıldığını anlayabilirsem o kapıdan gireceğim. Ahırdayken herhangi bir ses duymadığım için bu tercihimin daha güvenilir olduğunu düşünüyorum. Odaya girerken yine bir elim katanamda hazır bir şekilde bekleyeceğim. Bu sefer odalarda çok fazla vakit kaybetmek istemiyorum ama yine de parşömenlere ya da eski dostlarımdan birine denk gelene kadar tüm odalara göz gezdirmeyi planlıyorum.