[Susumu & Teki] Savaş Sisinin Gizledikleri

[GM - Naruto]

İkiniz de sabahın erken saatlerinde hazırlanmaya başlıyorsunuz. Güneşin ilk ışıkları bu mahzene ulaşmasa da biyolojik saatiniz ve askeri disiplininiz sayesinde hazırlıklarınızı vakitlice bitiriyorsunuz. Kizashi ise çoktan ayakta. Sizden sonra da yatmış olmalı.

Şöyle bir düşündüğünüzde onu uyurken gördüğünüzü hatırlamıyorsunuz. Eğer uyumuşsa bile sizle birlikte uyumamış olmalı.

Tüm bunları kafanızdan silen bir dinç ve enerjik sesiyle size durumu aktarıyor. Bu esnada vücudunuzdan uykunun son demlerini de atıyorsunuz.

"Buradan güneye ineceksiniz. Çok uzaklaşmanıza gerek yok, yaklaşık 2-3 saatlik bir yolunuz var. Tanigakure, Kinkawa adında terkedilmiş bir kasabayı üs olarak kullanıyor. Buraya ulaşmanızı, olabildiğince fazla bilgi edinmenizi ve dönmenizi bekliyorum. Temel beklediğim bilgiler kaç kişiler, arayışlarında ne kadar ilerlemişler, ne kadar hızlılar ve genel atmosfer. Bunlara ek olarak operasyonun başında kimin olduğunu öğrenmeniz de bize artı puan kazandıracaktır."

Derin bir nefes verdikten sonra temkinli gözlerini size çeviriyor tekrar.

"Şunu hatırlatayım, Tanigakure ile savaşta veya açık bir çarpışma halinde değiliz. Köylerimiz barış halinde. Bir kışkırtma durumu yok, bizim bölgemize girme durumları veya sınır tehditi yok. Aksine biz onların duyurduğu ve kendi askeri kontrolleri altında tuttukları bölgede bir operasyon yapıyoruz. Yani buradaki barış durumu angajman kurallarını bozan taraf biziz. Bu konuda fit olalım."

İkinizin de konuyu anladığını düşündüğü noktada devam ediyor.

"Şimdi. Tanigakure'nin benim casus ağımdan haberi yok. Efektif olarak bizim burada bir operasyon düzenlediğimizi de bilmiyor. Yani fark edilirseniz ve Kusagakure'ye bağlı birer shinobi olduğunuz ortaya çıkarsa bu dünyanın sonu değil. Tanigakure illa onların işine burnumuzu soktuğumuz noktasında bazı sorular yöneltecektir Kusagakure yönetimine ama o noktada top Gyaku'ya gelmiş oluyor. Aktif olarak onları kışkırtıp bir operasyonun olduğu kokusunu burunlarına vermediğiniz sürece bu göreve nasıl yaklaştığınız size kalmış."

Tekrardan bir derin nefes verdikten sonra Genin'ler de dahil olmak üzere hepinizi sakince süzüyor. "Sorular varsa alayım ancak fazla vaktimiz yok, bu kısmı kısa tutalım." dedikten sonra sakince ellerini önünde birleştirip beklemeye başlıyor.

Off Topic

Yeri geldiğinde, önemli durumlarda Genin'ler ile alakalı tasvir ve konuşma yapıyor olacağım ancak genel yönlendirmelerini ve tavırlarını Teki'ye bıraktım.

Off Topic

Konudaki Oyuncular: Kitamura Susumu, Kasumikage Teki
Pasiflik Süresi: -

[Kitamura Susumu]

"Sizi ay parçası gibi dev bir kıza emanet ediyorum bir süre. Biraz sert görünür ama iyi biridir, merak etmeyin." Uyanmış, yattığım yeri toparlamış, arabayı son bir kez kontrol etmiştim. Mahzene inmeden hemen önce de bi' tüttüreyim demiş, tüttürürken de bir yandan atlarla yüz-göz olmaya koyulmuştum. Bir elim sağdakinde, bir elim soldakinde, bazen yelelerini okşuyor, bazen de duraksayıp düşüncelerimi iletiyordum kendilerine. "Eh, böyle olması gerekti. Yoksa burada günler boyunca yalnız kalacaktınız." Uzayan külü sağ elimle döküp, devam ettim. "Yalnız kalmanıza da içim el vermezdi. Böyle en azından kıza da bir faydanız olur." dedikten sonra son bir kez okşadım yelelerini. "Haru-chan'a zorluk çıkarmayın tamam mı? Hadi, kalın sağlıcakla." diyerek sigaramı söndürdüm ve malikaneye ilerledim. Mahzene indim.

Herkes buradaydı, benim kadar hazır ve de nazırlardı. "Günaydın." diye girdim ortama. Haru'ya "Araba hazır. Fazla yanlama da kayışlar kopmasın." dedikten sonra Kizashi'nin karşısında yerimi aldım. Bir an önce son sözlerini dinlemek, buradan ayrılıp kendimi göreve vermek istiyordum. Odaklanmalı, kafamı meşgul tutmalı, Iori meselesini kafamdan uzaklaştırmalıydım. Bu yüzden de Kizashi'nin vereceği her bir bilgi tanesini muhtaçmışımcasına dinleyip kafama sokmalıydım. Benim gitmeye hazır olduğum kadar, Kizashi de bizi def etmek için bir o kadar hevesli olmalıydı ki, laf salatasını transit geçmek suretiyle nereye gideceğimizi anlatmaya başladı güçlü bir ses ile. Nereye gideceğimizi, Tani'lilerin nereyi üs bellediklerini birbir anlattı, bizden beklentilerini ve karşılaşırsak neler olabileceğini de.

"Senin casus ağından bizim bile haberimiz yoktu." diye kafamdan geçirdim, Kizashi artık son cümlelerini kurarken. "Hani şu Iori'yi köyden koparıp kattığın ağ." Evet, uyumadan önce girdiğim derin düşünce spirali Kizashi'ye olan kıl kapışımı yok etmek yerine, onu sevmediğim kanaatine dönüşmüştü. Onu kurtardığımız görevde zihninin delinip geçilmediği muammaydı, sırf bu sebepten ötürü tecrit edilmiş ve yok olmuştu. Şu an her şeyin yolunda olduğu ve bizi felakete sürüklemediği ne malumdu? Garip hareketleri, anlam veremediğim mimikleri. Ben mi okuyamıyordum yoksa gerçekten ayrı bir cins miydi? Tabi, bir de şu kehaneti vardı değil mi? Yağmur ülkesine bana kurduğu cümleleri... "Dokuz kalp atışı." demişti o gün. Sahi, güneşin ulakları vermişler miydi garabetleri?

Eh, hal böyle olunca, tüm bunların üzerine Iori'yi çekip götürmesi de tuz biber oluyordu bu acayip çorbaya.

Çatılmaya başlayan kaşlarımı toparlayarak zoraki bir şekilde gülümsedim, "Anlaşıldı, Kizashi-san." dedim. Sevmiyordum sevmesine de, belli etmeye gerek de yoktu. "Yolda neden burada olduğumuza dair bir kılıf bulmaya çalışalım biz yine de. Belki olayların etrafından dolaşmamızı sağlayacak 'bahaneler' buluruz. Olabildiğince barışçıl ve 'aptal' davranırsak çatışma riskini en aza indiririz diye düşünüyorum." diyerek Teki'ye ve geninlere döndüm. "Ben alın bandımı burada bırakacağım. Yakalanırsak başka köydenim diye yalan söyleyeceğimden değil, illa anlaşılır o mesele. Ama birilerinin ilk görüşte Kusa'lı olduğumuzu anlamasına da gerek yok diye düşünüyorum. İsterseniz, siz de bırakın." diyerek ayağa kalktım.

Tekrar Kizashi'ye dönerek "Tanigakure'liler hakkındaki bilgileri biz sana getireceğimiz için senin de kısıtlı bilgin vardır diye düşünüyorum Kizashi-san, ama yine de sorayım. Dikkatli olmamızı istediğin bir isim ve tasvir var mı? Görürseniz uzak durun diyeceğin cinsten biri mesela? Dalaşma niyetimiz olacağından değil de, yine de varsa bilelim." dedim. Başka bir sorum yoktu, bu yüzden Kizashi'nin söyleyeceklerini dikkatlice dinleyecektim. Bitirdiğinde ise mahzenin çıkışına doğru yavaş yavaş ilerleyip Takım Teki'yi bekleyecek, onlar da hazır olduklarında artlarından çıkacaktım ben de. Fakat, çıkmadan önce Kizashi'ye son bir kez dönecek, iki parmağımla alnımdan çıkardığım bir selam vererek "Sağlıcakla." diyecektim. "Biz gelmeden Iori dönerse selam söylersin, Kizashi-san"

[Kasumikage Teki]

Mahzenin karanlığına gözlerini açmıştı Teki. Dışarıda sabah olmuş muydu emin değildi ancak biyolojik saatinin onu yanıltmıyor olduğunu düşünerek uyanma vaktinin geldiğini anlamıştı hızlıca. Yattığı yerden yavaşça doğrularak üzerine çökmüş uykunun son kırıltılarını da omuzlarından silkeleyerek ayağa kalmıştı. Sessiz bir sabaha başlamıştı kendi adına. Ovuşturduğu gözleri ile çevreye göz atmıştı önce. Mahzende öğrencilerinden kaynaklı olarak bir hareketlilik vardı. Hatta Seito göreve çıkacaklarından olsa gerek fazlasıyla heyecanlı duruyordu. Uyanan Teki'yi gördüğü gibi hızla yanına gelmişti ustasının. "Teki-sensei! Günaydın!!" Yüzüne yerleşen gülümseme ile kendisine mutlu gözlerle bakan öğrencisine gülümsemiş, bir eliyle çocuğun mavi saçlarını okşamıştı. "Sana da günaydın Seito."

Seito'nun konuşması sayesinde diğer öğrencileri de Teki'nin uyandığı fark etmiş ve hemen yanına gelmişlerdi. Hepsiyle tek tek günaydınlaşmıştı Teki. Öğrencilerinin üçü de erkenden uyanmış, eşyalarını toplamış ve göreve hazırlanmışlardı. Mutlu olmuştu Teki. Hem de fazlasıyla. Bu üç çocuğun yaramaz veletlerden, önü açık shinobilere dönüştüklerini görmek inanılmaz bir gurur duymasına sebep oluyordu. Her ne kadar genin olsalar da, üçünün de çok iyi yerlere geleceğini öngörebiliyordu. Bu yolda karşılarına çıkacak engelleri yok etmek ve onları her zorluğa hazırlamak ise Teki'nin işiydi. Susumu'dan geldiğini anladığı ayak seslerine kulak kesildiğinde ona da karşılık olarak "Günaydın Susumu-san" demiş ve güler yüzüyle selamlamıştı görev arkadaşını.

Kizashi'den görevle alakalı bilgileri dinlerken bir yandan düzenli aralıklarla öğrencilerine de göz atıyordu Teki. Dikkatlerinin dağılmadığından emin olmalıydı. Miyacho da ustasının bu huyunu bildiğinden ötürü hem bir yandan Kizashi'yi dikkatle dinliyor bir yandan da ara ara Seito'yu dürterek arkadaşının dikkatinin dağılmamasını sağlıyordu. İstemsizce yüzüne bir gülümseme yerleşmişti Teki'nin. Kendisini tutmasa Kizashi'nin konuşmasını kahkahasıyla bölecekti hatta. Miyacho ve Seito'ya bakmayı da bu yüzden sonlandırmıştı. Yoksa tutamayacaktı kendini. Haruka ise hiçbir dramaya dahil olmadan Kizashi'yi dinliyordu. Duyduğu her kelimeyi zihnine kazıyordu adeta. Etkilenmişti Haruka'nın yüzündeki dikkatten Teki.

Kizashi'nin konuşması bittiğinde söze Susumu girmişti. Alın bandını çıkaracağını söylemiş ve Kizashi'ye bazı ek sorular sormuştu. Sözlerini bölmemişti Susumu'nun. Alın bandını çıkarma konusunda ise çekimserdi. Tanigakure'lilerin bariz shinobiye benzeyen ama alın bandı takmayan kişileri kaçak shinobi olarak algılayabileceğini ve direkt agresif bir tutum sergileyebileceklerini düşünüyordu. Ek olarak tüm takım telsiz takmakta olacağı için daha garip bir imaj çizme ihtimalleri de vardı.

"Alın bandı takmazsak üstümüzdeki silahlar sebebiyle düz sivilden ziyade kaçak shinobi veya haydut sanılabiliriz diye düşünüyorum. Ancak bu bir yandan iyi de olabilir gibi..." Yüzüne yerleşen hin gülümseme ile Susumu'ya dönmüştü bakışları. "Belki de biz kaçak bir shinobiyi kovaladığımız için yolumuz oraya düşmüştür Susumu-san. Şansa bakın ki yakaladığımız kaçak da senmişsin." Kafasına fazlasıyla yatmıştı bu plan Teki'nin. Bu sayede en azından bir şekilde Tanigakure'liler tarafından fark edilirlerse rol yapabilirlerdi. Şahsen durum gerektirirse karşılaştıkları kişilere zarar vermekten çekinmeyecekti Teki ancak bu küçük oyunları sayesinde işlerin hemen agresifleşmesine gerek kalmayabilirdi.

"Benim bir sorum yok Kizashi-san. Susumu-san benim de aklımdaki her şeyi sordu bile."

Öğrencilerinin de Kizashi'ye soru sormadığını fark etmişti Teki. Normalde meraklı çocuklar oldukları için ilk başta bu davranışları Teki'yi şaşırtmış olsa da bunun sebebinin üçünün de içten içe Kizashi'den çekiniyor olması olduğunu biliyordu. Dışarı çıktıklarında Kizashi'ye soramadıkları soruların hepsini kendisine soracaklarından da emindi.

Öğrencilerine dönerek "Size güveniyorum." dedikten sonra mahzenin çıkışına doğru adımlarına başlamıştı bile. Susumu ile plan detaylarını yola çıktıklarında konuşabilirlerdi.

[GM - Naruto]

Kizashi Susumu'nun sorusu için önce bir kaç saniye düşünüyor, ardından sakin bir ses tonuyla lafa giriyor. "Açıkçası aklıma gelen spesifik bir isim yok. Ama şunu diyebilirim ki, Tanigakure'liler disiplinlidir. Bu konuda direkt olarak ünlü olduklarını söyleyemem ama hiyerarşi uyumu ve kural takibi noktasında biraz daha sert bir yapıları var diğer köylere göre. Başlarında her kim var ise onun da böyle bir ekolden geliyor olduğunu varsayabilirsiniz."

Ardından, Teki'nin laflarını dinliyor ancak çok ekleyecek bir şeyi olmadığından, masanın üzerindeki kağıtları ve parşömenleri düzenlemeye geçiyor. O esnada üzerinde hep olan hafif dar ve siyah cübbeyi çıkartıyor. Üzerinde bir flak ceket yok ancak flak setin pantolonu mevcut. Giydiği tşörtün kol kısımları bileklerine kadar uzun ve koyu gri-mavi tonlarında. Pantolonu da aynı şekilde. Belinin tam arkasında geniş bir bel çantası mevcut. Sol baldırında da bir shinobi ekipman çantası var. Masanın üzerinde duran bir kaç kağıdı özellikle yığıntının arasından seçiyor ve kısa bir süre göz gezdirdikten sonra belinin arkasındaki çantaya sıkıştırıyor.

İkinizin de Farkındalık anlamında ek bir eğitimi olmadığından, çantanın içerisinde ne var anlayamıyorsunuz fakat Miyacho'nun gözü anlık çantaya takılıyor, ardından bakışları tekrar etrafa kayıyor.

Ardından Susumu'ya doğru ilerliyor Iori ile alakalı yorumuna bir tepki vermeden. "Herşey için teşekkürler. Çok fırsatını bulamadım." diyor omzundan tutarak. Kizashi'den çok beklemeyeceğiniz bir fiziksel temas gösteriyor. Sesinde ufak bir sıcaklık alt tonu yakalıyorsunuz, ancak bu tavır bir kaç saniye sonra tamamen siliyor ve eski, soğuk ve hafif aceleci Kizashi geri dönüyor. Susumu'nun omzunu bırakıyor ve aranızdan geçip, dolaplara doğru ilerliyor.

"Eğer başka bir şey yoksa, yola çıkabilirsiniz. Operasyon süresi 24 saat, yani yarın sabaha kadar buraya gelmemiş olursanız sizi kayıp kabul edeceğim." Diyor size bakmadan. Dolaptan aldığı bir kaç bir şeyi çantasına sıkıştırıyor. Tekrardan ne olduklarını fark edemiyorsunuz, muhtemelen avuç içine sığacak kadar ufak oldukları haricinde.

[Kitamura Susumu]

"Sivil taklidi yapmayı kastetmemiştim." diye hafif bir sesle karşılık verdim Teki'ye, mahzenin kapağına doğru ilerlerken. Bir yandan da üstümü başımı kontrol ederek sigara paketimi aramış, bulunca da "Heh!" efektiyle varlığını teyit etmiş olmanın kısa sevincini yaşamıştım. Teki bir miktar yanlış anlamış gibiydi, benim kaçak taklidi yapmam fikri ise aklıma yatmayan bir şeydi. Şahsen büyük bir yalan olarak görüyordum bunu ve insanları bu konuda aldatabilecek kadar becerikli hissetmiyordum. Eski ben olsa, neyse. Fakat köreldim geçen zaman içerisinde ve bazı güzel duygularım ile beraber birtakım yeteneklerimi de kaybettim. Neyse, bu konu yolda da konuşulabilirdi. Bu yüzden kendimi açıklamaya devam etmedim.

Kizashi, Tanigakure'liler hakkındaki gözlemini iletmişti soruma karşılık olarak. Disiplinliler madem, biz de olabilecek en sert disiplini gösterecektik bu casusluk görevinde. Gizliliğe olabildiğince dikkat ederek uzaktan gözlem yapmamız gerekecekti ve belki de iletişim kurmamıza, birilerini kandırmamıza gerek bile kalmayacaktı. Bir yandan bu kuralcı huyları avantajımıza da gelebilirdi, illa kötü tarafından bakmamak lazımdı. Saat gibilerse eğer, gözlemlerimiz sayesinde devriye ve nöbet değişimi gibi konularda bir örüntü yakalayabilir, bu bilgiler doğrultusunda daha rahat hareket edebilirdik belki de. Tüm bu düşüncelerimi aklımdaki diğer notların yanına, tepelerinde birer yıldızla not ettim.

Son bir kez başımla onaylayıp, Iori'ye selamımı ilettikten sonra arkamı dönerek kapağa sıçramaya yeltendim. Fakat bu hareketim omzumda hissettiğim bir el ile yarıda kesildi. Haru mu gitmeden bir şey diyecek diye arkamı döndüğümde ise Kizashi'yi gördüm ve kaşlarım bir anlığına havaya kalktı şaşkınlıkla. "Ha?" dedim kendime engel olamadan. Teşekkür etmişti, yine. Göreve çıkmayı mı kast etmişti, yoksa yine kurtarma meselesi için miydi bu minneti, tam anlayamamıştım. Kendisine kıl kapmaya başladığımı hissedip arayı ısıtmaya mı çalışıyordu yoksa? Öyle birden kol atması da hoşuma gitmemişti. İki gün önce Iori meselesini hiç açmayıp garip davranışlar sergilemese, bunlardan da öte, şu zihnine müdahele edilme meselesi olmasa, rahatsız olmazdım. Bu sefer bir teşekkürü hakedip haketmediğimi düşünmeden omzumu aşağı düşürerek elinden kurtardım, yine zoraki bir gülümseme ile. Bunun itici ya da saldırgan bir hareket gibi görünmemesi için de özen gösterdim. Suratına baktım herifin ne düşündüğünü ve samimi olup olmadığını anlamaya çalışırken. Bir çıkarım yapamadım. Başımı yukarı aşağı sallayıp, sessiz kalmayı tercih ettim.

Hem, teşekkür etmesine de gerek yoktu aslında. En azından sözel olarak. Başımızı belaya sokmadığı, o güvenmediğim zihni yüzünden sağ gösterip sol vurmadığı sürece sıkıntı yoktu. Bir de Iori'nin başına bir şey getirmediği sürece, evet.

Bu sefer, kapağa cidden yöneldim ve dışarı çıktım Kizashi son sözlerini de bitirince. Eğer Takım Teki'den önce çıkarsam, malikane önünde onları bekleyecek ve bir sigara yakacaktım. Eğer artlarından çıktıysam da iki dakika bekleyip konuşmamız için işaret yapacaktım. Az önce aşağıda düşünüp ertelediğim plan konusunu tekrar gündeme getirecektim başka laflaşmaya girmeden. "Kaçak rolü yapabileceğimi düşünmüyorum. Aldatma konusunda o kadar yetenekli değilim." diye başlayacaktım. "Zaten adamlara yalan söyleme işine varana kadar asıl odağımızı saklanmakta ve gözlem yapmakta tutsak daha iyi. Fakat farkedilme riskimize karşılık ufak, mümkünse gerçeklik payı da bulunduran bir şeyler düşünelim. Yolumuz uzun, aklımıza bir sürü fikir gelir." Takım Teki'nin her bir üyesine göz gezdirecektim devam etmeden önce. "Bir görevdeydik ve kaybolduk. Sizi görünce de neden toplandığınızı merak edip burnumuzu soktuk, gibi. Çok büyük değil ve bir yandan gerçeklik payı da var. Bu tarz şeyler olabilir." diye konuşmamı sonlandırarak bir fırt çekecek ve Teki'yi dinleyecektim.