[Kurosawa Haru] Ziyaret

[GM - Naruto]

Sabahın erken saatlerinde hazırlıklarına başlıyorsun. Ekipmanlarını kontrol edip eşyalarını hazırlarken, Susumu ve Takım Teki'nin Kizashi'den brifinglerini alıp, yola çıktıklarına şahit oluyorsun. Bunun ardından, Kizashi seni ortadaki büyük masaya davet ediyor.

Gece uyuduğunu görmediğinden zindeliği konusunda şüphe duyduğun Kizashi, bu duruma tezat bir şekilde enerjik bir ses tonu ile lafa giriyor hızlıca. "Buradan güneye ilerleyip tepeleri aştığında kurumuş ve bataklığa dönüşmüş bir göl göreceksin. O gölden ayrılan ve aynı şekilde kurumuş bir nehir var. Onu takip et. Nehir ufak bir vadiye giriyor sık ağaçlarla kaplı. Bu noktada nehir yatağını takip etmeye devam et. Terk edilmiş bir su değirmeni göreceksin. Oraya ulaştıktan sonra işler biraz garipleşecek."

Anlık duraksıyor Kizashi ve sana doğru yaklaşıyor bir tık. Gözlerinin içine bakarak, tane tane anlatmaya başlıyor. "O noktadan sonra bazı şeylerin kendini tekrar ettiğini göreceksin. Uçan bir kuşu tekrar görebilirsin veya bir sincapı aynı şekilde daldan dala zıplarken seçebilirsin. Veya sesler kendini tekrar edebilir. Kokular da. Detaylara dikkat et. Bu anomalileri takip et. Eğer gittiğin yolda bir terslik yoksa dön ve açını değiştir, tekrar ilerlemeye başla. Anomaliler frekansını arttıracak. O noktada ortamı bir sis kaplayabilir. Kesinlikle, ama kesinlikle, bu sisin içerisine girme. Sınırında durmanda bir problem yok ama sisin seni sarmalamasına kesinlikle izin verme. Sisi gördüğünde anomaliler kesilecek. Yönünü kaybetmeden ve sise girmeden devam et. Bir noktadan sonra köye ulaşacaksın."

Tekrar geri çıkıyor Kizashi ve normal bir tonda, "Sorular varsa alayım ancak diğerlerine de dediğim gibi, çok vaktimiz yok." diyor. Ardından hızlıca ekliyor; "Unutmadan, şu keseyi su değirmeninin yakınlarındaki buda heykeline bırakıp bir de dua edebilir misin?" Bunu derken sana kırmızı ve ufak bir kese uzatıyor.

Off Topic

Konudaki Oyuncular: Kurosawa Haru
Pasiflik Süresi: -

[Kurosawa Haru]

Uzun zamandır uyumamış, ama güne tutunmak zorunda kalan, operasyonun devamlılığı için hayatını kısaltan bu bakışları çok iyi biliyordu Haru. Gece başlayan, sabah biten görevler, türlü raporlamalar, emir komuta zincirinin devamlılığı için sürekli gidip gelen insanlar ve nöbetler... Haru görevi geride bıraksa da, hayat ona tekrar hatırlatıyordu yaşadıklarını. Kizashi'yi şu an Haru'dan daha iyi anlayabilecek biri yoktu etrafta. Görmezden gelerek dinlemeye devam etti, o da aynı durumda olsa kendisine böyle davranılmasını isterdi.

Kizashi'nin söylediği her şeyi kendi kendine tekrar etti, aklına kazımak için uğraştı. Bir şeyleri hatırlamak konusunda fena sayılmazdı, özellikle son iki yıldır yaşadıkları, onu duyduğu her şeyi hatırlayabilmeye yönelik şartlamıştı. Bu konuda çok iyi olduğunu iddia etmiyordu, o yüzden notlar alır, genelde yeniden okumaya gerek kalmazdı.

"Güney. Tepeleri aş. Bataklık göl. Kurumuş nehir. Sık ağaçlı vadiye gir. Çık. Terk edilmiş su değirmenini bul. Sise paralel devam et. Garipliğe doğru git. Her şey normalse, farklı bir yere git. Garipliklere doğru git. Sise asla girme... Galiba anladım. Bir ekstra yoksa, şimdilik yapılmayacak bir şeye benzemiyor. Köye ulaşmak yani... Benim korkum asıl köye ulaştıktan sonra ne yapacağım. Orada hoş karşılanmayacağımı düşünüyorum. Yalan söylemek pek yapabildiğim bir şey değil. Ama gelecek sorulara yalan söylemeden nasıl cevap veririm şimdilik bu beni geriyor. Yoksa bu gizemli labirentten çıkmak, önceden nasıl çıkılacağını bilen birisi tarafından anlatılınca çok kolay. Ben anomalilerden kaçardım, elbette. Uzmanlığım gerçekliği bozan teknikler değil, hatta çoğu zaman anlayamıyorum bile bunu..."

Uzandı ve keseyi elinden aldı. "Elbette." dedi. Keseyi çantasınnın güvenilir bir cebine koyarken, "Pek dua bilmem. Ancak sizin için geçmişte babamın öğrettiklerini hatırlayacağım, Kizashi-san. Tek bir sorum var sadece... Siz bu köye nasıl gidildiğini biliyorsanız... İori de buradaydı... Askeri yönden pek bir eksiğiniz yok. Ayrıca Nanmin'e gelerek de vakit kaybettiniz. Burnumu sokmak gibi olmasın ama... Sizi bu taşı çoktan çalmış olmaktan alıkoyan şey nedir?"

Soruyu sorduktan sonra ise cevabını dinleyip yola çıkacaktı.

[GM - Naruto]

Kizashi laflarını sakince dinliyor. Keseyi teslim ederken hafifçe tebessüm ediyor ondan beklenmeyen bir sıcaklık ile. Ardından tekrar ciddileşiyor.

"Bilinmezlik. İlk burayı keşfettiğimizde aşırı acil bir durum yoktu. Ayrıca Iori'nin savaşma kabiliyetlerine güvenim sonsuz ancak ben o konularda iyi değilim." dedikten sonra şakağına bir parmağı ile dokunuyor ve devam ediyor; "Benim olayım burada." Parmağı indiriyor.

"Sizin gibi bir takım kurmadan bu işe kalkışmak akıl kârı gelmedi. Her ne kadar zaman olarak bu durum bizi sıkıştırsa da bu işi tek bir sefer deneyebiliriz. Şartlar dahilinde ve lojistik anlamda yapabileceğimiz her şeyi yapıp şansımızı arttırmak en makul durum." dedikten sonra, Seito'nun kurcalamak için can attığı ve etrafı dualarla kaplı kutuya yöneliyor.

"Eğer başka bir şey yoksa yola çıkabilirsin. Operasyon süresi 24 saat, yani yarın sabaha kadar buraya gelmemiş olursan seni kayıp kabul edeceğim." Sana bakmadan laflarını söyledikten sonra işine devam ediyor.

[Kurosawa Haru]

"Emredersiniz Kizashi-san. 24 saat içinde geri dönmüş olacağım. Umarım o zaman elimde bir zaman, somut bir lokasyon ve bir plan olacak. Çıktığım en garip görev olacak bu, istihbarat işini genelde benden daha yetenekli insanlara bırakırdık, ben savaş konusunda daha yetenekli bulmuşumdur hep. Önemi yok, emirleri harfiyen uygulayacağım." dedi Kizashi'ye bakarak.

Sığınağın çıkışına doğru gitmek için geri geri yürüyüp, göz kontağını bozmadan: "24 saat içinde görüşmek üzere." dedi ve selam durdu. Selamı alınınca ise sığınaktan çıkacak ve Susumu'nun atlarına doğru yönelecekti.

Biraz çekinmiyor değildi, hayatında hiç böyle bir at arabası sürmemişti. Kendini güvende hissettiren tek şey, atların Susumu'ya ait olmasıydı, Susumu mutlaka onları eğitmiş olmalıydı biraz bile olsa. Evcilleştirilmemiş olsalar, muhtemelen Susumu onları Haru'ya emanet etmezdi... En azından bu tarz bir şaka olmamasını umuyordu. Atları selamlayacak, onların da kendinin de rahat hissettiği bir anda güneye doğru yola çıkacaktı.

[GM - Naruto]

At arabasına atlıyorsun ve güneye doğru ilerlemeye başlıyorsun.

At arabasının arkasının üstü koyu yeşil renkte bir tente ile kapatılmış durumda. Dışarısında bir sembol yok. İçerisi ise tam teşekküllü ufak bir hastane gibi. Bir çoğunu nasıl kullanacağın hakkında pek bir fikrin yok ama ilk yardım uygularken işine yarayacak herşey, ve fazlası mevcut. Bir adet de sedye görüyorsun. Muhtemelen at arabasının arka tarafında ayakta durabilirsin, belki biraz eğilmen gerekebilir de gibi.

At arabasını iki adet at çekmekte. Gayet uysallar ve her lafını dinliyorlar. Kemente hafifçe dokunman yetiyor resmen hayvanları harekete geçirmek için.

Yolculuk huzurlu başlıyor. Ormanlık tepelerin arasından at arabasını sürüyorsun. Kabaca bir saat kadar sonra, ileride kurumuş bir göle denk geliyorsun. Takip ettiğin belli belirsiz patika bu gölün kenarına yapışıyor ve güneye doğru devam ediyor. Devam ettiği yolda da kurumuş, geniş bir nehir yatağı görüyorsun.

Göl epey geniş, boydan boya 50-60 metre olsa gerek. Nehir de 5-6 metre kadar bir genişliğe sahip.

Patikayı takip etmeye başlıyorsun. Sol tarafın çok seri bir şekilde dikleşen bir tepenin sırtı şeklinde devam ediyor. Bu yükselti kısımlarında ağaçlar bolca var ve yolun üzerine eğiliyorlar. Yol resmen ağaçlardan oluşan saçakların altından akıyor gibi. Sabahın ilerleyip güneşin tepeye çıkması ile biraz sıcaklamayı bekliyorsun fakat gölgede olman seni şimdilik rahat tutuyor.

Bu sağa sola kıvrılan yolu bir yarım saat, kırk beş dakika kadar daha takip ediyorsun.

Ufukta bir su değirmeni seçtiğin vakit, yolculuğun ilk ayağını tamamladığını fark ediyorsun. Ancak omzundaki tüyler hızlıca kalkıyor değirmenin orada kabaca bir silüet seçince. Farkındalık konusunda kendine güveniyor oluşun ile bu mesafeden bile o silüeti seçmiş oluyorsun.

Silüet bir kaç saniye sonra değirmenin içine doğru kayboluyor.

Değirmen yolun sağında kalıyor haliyle. Onun tam karşısında, solda, ufak bir torii görüyorsun. O toriinin altında da şişman ve oturan kel bir keşiş heykeli mevcut, önünde ufak bir sunak olan.

Kabaca 100 metre kadar uzaklıktasın değirmene.