RPGTürk

Ishigakure'nin saygın ailelerinden birine mensup olan Tsugi-chan artık benim yeni öğrencilerimden birisi! İlk başta pek konuşkan olmayan, sadece soru sorulduğunda cevap veren bir tip olduğunu düşünmüştüm fakat öyle birisi çıkmadı. Aksine oldukça konuşkan birisiydi de diyebilirim. Aynı ailesindekiler gibi harika bir shinobi olmak istiyor ama bunun için gideceği çooooook uzun bir yol var önünde. Yollarımız ayrılana kadar onun yanında olacağım ve amacına bir adımda olsa daha fazla yaklaşmasını sağlayacağım. Kendisi zaten sadece harika shinobilerin sahip olduğu bir yeteneğe sahip fakat bunun pek farkında değil. Onun kadar hırslı olan, kaybetmekten nefret eden birisi eminim ki günün birinde harika bir shinobi olacaktır.

Onunla ilk tanıştığımda aynı hobilere sahip olduğumuzu öğrendim. Aynı benim gibi doğa manzaralarından, doğada yürüyüş yapmaktan hoşlanıyormuş. Bunu duyduğum anda biraz daha yakınlaşabileceğimizi düşünmüştüm ama özellikle bunu kullanarak ona yakınlaşmama gerek kalmadı. Oldukça sıcakkanlı bir insan olduğundan dolayı gün geçtikçe birbirimize daha çok ısınmaya başladık. Yani en azından ben öyle olduğunu düşünüyorum.

---

Takımımızın ikinci üyesi, Rei-kun! Kendisi Tsugi-chan gibi köklü bir shinobi ailesinden gelmiyor fakat onunla aşık atabilecek yeteneklere sahip bir shinobi. Fiziksel olarak bir Genin'e kıyasla oldukça iyi bir durumda olduğunu söyleyebilirim fakat zeka olarak aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Her ne kadar kendi takımımın bir üyesine hakaret etmek istemesemde Rei-kun tam bir salak. Saldırırken plan yapmayı değilde içgüdülerine güvenmeyi tercih ediyor. Tanıştığımız gün defalarca kez kendimizi tanıtmamıza rağmen not defterinden bakmadan adımı söyleyememişti. Yine de oldukça iyi bir insan olduğunu söyleyebilirim. Tsugi-chan ile beraber Ishigakure'nin geleceğinde olacak shinobilerden biri olduğunu düşünüyorum. Tabii ondan önce biraz kafasını kullanmayı öğrenmesi gerekiyor.

Fiziksel olan her türlü aktiviteden hoşlanıyor fakat beyin kullanmayı gerektiren şeyleri sevmiyor. Aynı zamanda aşırı derecede obur bir insan. Onlarla yemeğe gittiğimde aramızdan en çok yiyen kişi Rei-kun olmuştu. Sanırım gelişmekte olan çocuklar böyle oluyor.

Tsugi-chan'ı sevdiğim kadar Rei-kun'u da seviyorum. Onu doğru bir şekilde yönlendireceğimden emin olacağım.

Hayatımın büyük bir çoğunluğunu sevginin ne olduğunu bilmeden yaşadım. Yaşadığım kazadan sonra karşılaştığım hiçbir insan bana sevgi dolu gözlerle bakmadı, sevgi dolu sözcükler sarf etmedi. Bana ilk yardım eli uzatan kişi Onee-san olmasına rağmen ilerlemem için gereken desteği veren kişi Ishichou-sama'ydı. Ne kadar aptalca şeyler yaparsam yapayım her seferinde bana şefkatle yaklaşmayı ihmal etmedi. Bana bakan gözlerinin içerisinde bir kere dahi kötü duyguların olduğunu görmedim. İşleri ne kadar batırmış olursam olayım o muhteşem gülümsemesini takınarak bana olabildiğince yardımcı olmaya çalışıyordu. Elbette azarladığı zamanlar da oldu fakat bu bir annenin çocuğunu azarlaması gibiydi. Sadece yaptığım bir yanlışı tekrarlamamı istemiyordu.

Yağmur Ülkesi'nde yaşadığımız olaylardan sonra Ishichou-sama çok değişti, hem de kötü anlamda. Artık eskisinden çok daha katı bir insan olarak köyümüze liderlik ediyor. Zaman zaman suratına takındığı güneş kadar parlak ve sıcak olan gülümsemesini de bu aralar pek göremiyoruz... Açıkçası bundan nefret ediyorum. Ailemden birisi olarak gördüğüm Ishichou-sama'nın dönüştüğü insandan nefret ediyorum. Elbette bu onun yanında durmayacağım, ona destek olmayacağım anlamına gelmiyor fakat onu böyle yıpranmış halde görmek içimi acıtıyor. Yine de günün birinde eski haline döneceğine adım gibi eminim. O güne kadar elimden beklemekten başka hiçbir şey gelmeyecek.