[2. Gün - Gündüz Safhası | Kita Usagi - Kurosawa Haru - Okawa Ringo] Tepeler

[GM - Naruto]

Sabah hazırlıklarınızı tamamladıktan sonra üsten ayrılıyor ve alanın temsili haritasını aklınızda canlandırarak güney-güneydoğu yönünde yola koyuluyorsunuz. Abeno Ovası'nın düzlüklerinde ilerliyor, kaynak alanı ağaçlıklarına geldiğinizde ise dalların üzerinden devam ediyorsunuz. Çok sayıda tepe güneyinizde, dört-beş kilometre uzakta göründüğünde oldukça zaman geçmiş oluyor. Mesafe oldukça uzun zira.

Karşınızdaki manzarada dikkatinizi ilk çeken şey en yüksek tepe oluyor. Diğerlerine kıyasla neredeyse iki kat uzun, ve bitki örtüsünden tamamen yoksun olan tepe en güneyde konumlanmış gibi duruyor. O tepenin size göre sağında, yani batıda benzer şekilde bitki örtüsünden yoksun bir tepe daha var. Ancak yüksekliği ilk gördüğünüzün yarısı kadar bile değil. Bu minik tepenin karşısında, doğu tarafında üzerinde minik bir koruluk olan bir tepe daha görüyorsunuz. Bununla birlikte, bu sözkonusu üç tepeyle aranızda birkaç minik tepecik daha bulunmakta.

Off Topic

Pasiflik süresi 24 saattir.

Rplerinizde karakterinizin genel düşünce akışı dışında çok ekstra bir tasvir beklentimiz bulunmamakta. Tabii ki istediğiniz stilde yazabilirsiniz ancak olayların nispeten hızlı akışı için böyle bir kolaylık sağlıyoruz.

[Kita Usagi]

Sabahın erken saatlerinde yola çıkmışlardı hep birlikte. Dün yaşanan olaylardan sonra çok fazla ayrı kalmaya niyetleri yoktu. Hem Haru'ya güven sağlamak, hem de olası bir karşılaşma durumunda avantajlı olmak için. Artık bu sınavda barış yanlısını oynamayacaktı Usagi. Aklında sadece bir takım vardı. Bu takımın haricinde kim gelirse gelsin, öldürmekten çekinmeyecekti. Eğer böyle oynamak istiyorlarsa, Usagi onlarla oynayacaktı. Bu oyunun kazananını ise Usagi çoktan belirlemişti. Sadece oyunu nerede ve ne zaman oynayacakları önemliydi.

Yol boyunca aşırı hızlı hareket etmemişlerdi. Zira Usagi'nin ciğerleri hala biraz sıkıntılıydı. Her ne kadar iyileşmeye başlamış olsa da, çok yoğun aktivitelerde nefes darlığı çekebiliyordu. Bu darlıkların olası bir karşılaşmadan hemen önce başlamasını da istememişti. Takım arkadaşları da ona uymuş, normal bir hızda gelmişlerdi tepelik alana. Göz alabildiğine tepelik.

Gözleri önce tepeliklerin en uzununa gitmişti. Eğer orada birileri varsa, geldiklerini kilometrelerce öteden görebilirdi. Gördüğü tepe nöbet tutmak için en ideal tepe gibi duruyordu. Ne var ki bu tepede herhangi gizlenecek bir yer olmaması, parşömenin orada olma ihtimalini baya düşürüyordu. Bu sebeple aklından ilk elediği yer olmuştu zirve. Zirvenin hemen sağında, boyu zirvenin yarısına bile yetişmeyen bir tepe daha vardı. Bu tepede de aynı şekilde herhangi bir ağaç ya da benzer bir şey görülmüyordu. Kafasından o tepeyi de eleyince, geriye bir tek tepe kalmıştı. Zirvenin sol tarafında ise üstünde bir sürü ağaç olan farklı bir tepe vardı. Saklanmak için çok ideal bir tepe gibi duruyordu. "Ya da bir şeyleri gizlemek için."

Tepelere doğru hızla yaklaşırlarken bakışlarını önce Ringo'ya, ondan da Haru'ya kaydırmıştı. "Ben derim ki koruluğun olduğu tepeye doğru gidelim. Parşömeni saklayabilecekleri en ideal tepe olarak duruyor. Aynı zamanda tedbirli de olmalıyız. Zira birilerinin saklanabilmesi için de çok ideal. Bu durumda diğer tepeleri de hızlı bir şekilde aramak için Gin-chan'dan ricada bulunabiliriz." Bakışlarını tekrardan Ringo'ya çevirip yüzüne hafif bir tebessüm kondurmuştu. "Ringo-kun, Gin-chan'ı çağırabilir misin? Bizim için koruluğun yanındaki tepelere hızlıca bir göz gezdirsin?"

[Kurosawa Haru]

"Nereye gideceğimize siz karar verin." diye konuştu Haru, pek konuşacak bir şeyi yoktu da zaten. "İlk önceliğimiz her zaman birbirimizi korumak. Parşömenleri alabilmek için daha uzunca zamanımız var. Birbirinizi kollayın." dedi. "Bana ne yapılacağını söyleyin, gerisini bırakın. Butsuo'yu görürsek o benim. Karışmayın." diye devam etti sözlerine, sessizce.

[Okawa Ringo]

Her adımım bir ışık, her ışık birer korku tohumu ekti yüreğime. Fakat nefes alışım düzenli hale geldikçe bu hissi atmaya başladım üzerimden. Bir yandan benimle yürüyen bu iki güzel kıza baktıkça daha bir açılıyordu içim. En azından Haru'nun sıkıntısını bir nebze gidermiştik. Yol boyunca dün gece konuştuklarımızı konuşmadık. Bunun yerine daha stratejik ve geleceğe dayalı düşünüyorduk. Yani en azından ben öyle düşünüyordum. Yol boyunca aklımda çeşitli taktikler ve formasyonlar döndü dolaştı. Fakat iş takım oyununa gelince sınıfta kalma korkumu aşamıyordum. Yıllardır Zaeru ve Chiriku tarafından arkam toplandığı için fazla çekiniyordum. Yanımdaki insanların yeteneklerini tam göremesem dahi, ne kadar parlak olduklarının farkındaydım. Ama zamanı gelmişti. Ishigakure'nin Mavi Kartalı, kendini gösterecekti. Damarlarımda akan ve tüm bedenimde gürleyen gururlu kanı hissedebiliyordum.

Abeno büyük, büyük olduğu kadar aşılamaz değildi. Minik ve anlamsız görülen tepeleri karşımıza aldığımızda kısa süre sonra oraya ulaşabileceğimizin farkına da varmıştık. En yüksek tepe, diğer tepe ve ormanlık tepe... Bir fikrim yok açıkcası. Karşı takımın kamp alanının nerede olacağını önceden bilmemiz pek mümkün değil. Fakat Usagi'nin mantıklı fikri ile bunu öğrenebiliriz. Koruluk ve diğer tepeleri keşif için ayrılmak yerine oralara önceden gidecek ve yukarıdan bakacak bir dosta hayır demezdim. Gin, her zaman olduğu gibi bu sınavda da yanımdaydı. Söz konusu vahşi doğaydı. Tabii ki ona güvenecektim. Usagi'nin sözlerinden sonra onu kafamla onayladım ve Haru'yu dinledim. Onun sözlerinden sonra ise onu, "Her zaman arkanızdayım kızlar... EHE EHE... Yanlış anlaşılma olmasın!" dedikten sonra minik ve iğrenç bir kahkaha attım. Yakışıyor mu Ringo? Hızlı bir hamle ile başparmağımdan minik bir ısırık aldım ve odaklandım.

"Kuchiose no Jutsu!"

Gin çağrıma cevap verip kendini gösterdikten sonra onu selamlayacaktım. Ardından ona durumu anlatmak adına bir kaç direktif verecektim. Gin emir almayı sevmez. Bununla birlikte nazik bir top gibi konuşursam da benimle dalga geçecek. En iyisi kısa ve öz durumu anlatmak.

"Gin, hoşgeldin. Vahşi doğadayız ve burada patron sensin. Bir parşömenin peşindeyiz. Aradığımız parşömen ilerideki üç tepeden birinde. Fakat ayrılmak ve zaman kaybı yaşamak da istemiyoruz. Biz şu korulukla kaplı olan minik tepeye doğru yol alacağız. Bizim önümüzden gidip yüksek tepe ve yanındaki diğer tepeye göz gezdirmen harika olur."

Haru ve Usagi'ye dönüp onların da yüzlerine baktım. Gin'e borçlanıyordum ve yanımdaki kızların da hatrına onun ricamı kırmayacağını, gözlerini kanatlarını ve tüm hızını kullanıp bu işi benim için halledebileceğini düşünüyordum. Ama bunun için biraz daha yağ çekmem lazım. Dostum için her şeyi yaparım, gerekirse onun bu dev egosunu da tatmin ederim.

"Şu harika gözlerin ve destansı hızınla zaten çok kısa sürede tararsın orayı. Ardından bizimle buluşmayı ve gördüklerini bize söylemeyi unutma. Mümkün olduğunca irtifanı koru ve yakın temasa girme. Olası bir çatışma durumunda arkamızı kollamana ihtiyacım olabilir."

[GM - Naruto]

Off Topic

Her ne kadar özet yazmanıza izin versek de şu an "Arena modu" gibi bir durumun içerisinde değiliz. O yüzden RP'lerinize bir tık daha özenmenizi rica edeceğiz.

Ayrıca, did you mean: Kuchiyose no Jutsu?

Ringo Gin'i çağırıyor ve ona direktiflerini veriyor. Ardından Gin kafasını anladığını gösterir bir şekilde salladıktan sonra yükseliyor ve üsse doğru yüksek bir irtifada uçmaya başlıyor.

Siz önünüzdeki minik tepeciklerden ilkini aştığınızda Gin uçarak Ringo'nun yanına geliyor. Usulca yere konan kartal, oldukça ciddi bir ses tonunda rapor vermeye başlıyor.

"En uzun tepenin eteklerinde bir bina konumlandırılmış. Bina bu tepeye sırtını vermiş bir şekilde ve tek katlı. Binanın sağında ve solunda birer tane daha küçük tepe bulunuyor. Bu tepelerden binaya göre sağ tarafta kalan buradan görünen ağaçlı tepe. Diğerinin üzeri ise uzun olan gibi boş. Binanın 5-6 metre ilerisinde sağ tepeden başlayıp sol tepeye yay çizerek uzanan bir hendek var. Hendeğin ilerisinde ise tepesi kırık ve eski bir gözcü kulesi var. Sırtı tepeye bakan büyük binanın kapısının önünde sarışın bir shinobi bekliyor. Beni fark ettiğini sanmıyorum. Başka kimseyi görmedim."

Gin ardından Ringo'ya bakıyor cevabını bekler bir şekilde.

[Okawa Ringo]

İlerlememizi sürdürürken, önümüzdeki minik tepeyi de sıkıntısız geçmiştik. Herkesin tetikte olması ve ürkütücü bir sessizliğin her yanımızda kol gezmesi ortamı oldukça katlanılması zor kılıyordu. Aslında olaydan uzaklaşıp arada sırada bağırıp gürleyen bir yapım da olsa, uzun zamandır bu kadar ciddi olduğumu hatırlamıyordum. Tepeyi sessiz sedasız ilerleyerek aştığımız an biraz önce direktiflerimi verdiğim dostum Gin, yanımıza gelerek konuşmaya başlamıştı. Söylediği her kelimeyi kafamı ileriye çevirip, önümüzdeki her bir hedefi inceleyerek beynimde döndürmüştüm. Gin'in konuşması bitince başımla ona teşekkür ederek arkadaşlarıma dönmüştüm.

Gin'in laflarından sonra düşüncelerim çok hızlı şekillenmeye başlamıştı. Yüzümdeki gülümsemenin dozu her geçen saniye artarken basan ter ve büyüyen gözbebeklerim tek bir şeyin habercisiydi! Çalışan bir makinenin! Tüm hızımla bizimkilere dönerek konuşmaya başladım. "Eğer bir başkası değilse, o adamı tanıyorum. Teijo. Kendisiyle pek uyumlu çalışamamıştım. Bununla birlikte dövüş yeteneklerini de çok iyi bilmiyorum." dedikten sonra aklımdaki ilk düşünce pıhtısını masaya koyup tarttım. Şekillenen şeyler arasından çok rahat seçebildiğim ilk parıltı, Teijo'nun güvensiz ve asla şüphe duymaktan vazgeçmeyen yapısıydı. Eğer onu çok az bile tanıyabildiysem, şimdiye kadar kesinlikle takım arkadaşlarından birine güvensizlik duymuştu. Hatta, şu an dahi onlara güven duymuyor olabilirdi. Yani arkadaşlarına dönüşerek ona yaklaşsak bile inanılmaz derecede tetikte olacaktı. Bunu, onunla çıktığım görevde bana karşı davranışlarından ve sonradan yazdığı rapordan tescilleyebilirdim. Başka bir şey lazımdı...

Buldum! Düşünmem biraz uzun sürdü. Elimle kaşıdığım çenemi ovuşturarak oldukça kızartmıştım. Ancak bakışlarıma tekrardan renk geldiğinde, gözlerimde aynı güçte bir parıltı oluşmuştu. "Dinleyin. Teijo'yu tanıdığım kadarıyla, kimseye güvenmez. Görevimiz sırasında bana da güvenmedi. Yüksek ihtimalle şu an takımındaki kimseye güvenmiyor. Bir başına. Sadece kendine güveniyor." demiş ve uzun bir nefes almıştım. Ardından en son çıktığım görevi düşündüm. Ay ışığını, yolu, at arabasını.. Ve Hanamishi adındaki o şerefsizi dahi düşündüm. Bunların hepsini süzgecimden geçirdikten sonra artık rahatlıkla Teijo'yu düşünebilirdim. Odaklandım, her bir parçasını beynimde canlandırmaya çalıştım. Tutabildiğim en uzun süre boyunca zihnimde canlandırdım onu. Ardından kısa el mühürlerini uygulamaya koydum. Henge tekniğini uyguladıktan sonra Haru ve Usagi şaşıracaktı. Önce Gin'e dönüp, gördüğü adamın bu olup olmadığını onaylatacaktım. Ardından bizimkilere dönüp konuşmaya başlayacağım.

"Hepinizin dönüşmesini istiyorum. Bana iyice odaklanın. Dövüş yeteneklerini bilmediğimiz bu adam karşısında tek bildiğimiz şeyi ona karşı kullanacağız. Kendisine olan inancını ve güvenini kullanacağız. Bizi bu şekilde gördüğünde, önce kendi takım arkadaşlarına olan şüphesi artacak. Ardından kendisi hakkında..." dedikten sonra ilerlemeye hazırlanmıştım. Boş yere bütün alanı arayıp parşömen sevdasıyla oyalanamazdık. Eğer Butsuo yakınlardaysa, ona haber verebilmesi dahi işimizi zora sokardı. O yüzden onu önce çökertecektik, kıracaktık. Ardından hedeflediğimiz parşömeni ondan alacaktık.

"Gin, havadaki gözümüz olacaksın. Kampı kısaca tara. Ama parşömenin binada olma ihtimali daha kuvvetli artık. Gelen gidenin olmadığından emin olduğunda, yanımıza dön." dİyecektim. Tüm sözlerim bu kadardı. Nasıl yaklaşacağımızı belirtmiştim. Fakat ne yapacağımıza henüz sıra gelmemişti. Binaya girmesi, lehine olurdu çünkü kapalı bir alanda bize karşı kalabilirdi. Diğer kaçış yönlerini kapatmak adına etrafını üç yönden sarmalıydık. "Binaya yaklaştığımızda hızlıca konumlanacak, üç yönden etrafını saracağız. Saçmalayabilir, aranızda konuşabilirsiniz. Ben size uyarım. Ama sizi uyarmam gerek..." dedikten sonra derin bir nefes çekip devamını getireceğim sözlerimin.

"Ne kadar rakip de olsak, o bir Ishigakure shinobisi. Direnmeyi seçtiğinde, ona çizgiyi aşacak kadar zarar vermeyin. Hayatınız tehlikeye girmediği sürece." diyeceğim. Ardından tekrardan düz bir postüre geçerek arkadaşlarımın sözlerini dinlemeye koyuldum. Herkes tamam olduğunda, tekrar harekete geçecek ve planladığımız hedefe ilerleyecektik. Gözüm açık olacaktı, bu plan benimdi. Ama başarırsak, birlikte başaracaktık.

[Kita Usagi]

Gin'in gelmesi ile birlikte hedef bölgemizde bir kişinin olduğu yönünde istihbaratımızı almıştık. Tam da bu sırada, Ringo'nun değişen yüz ifadesi bir şeyler döndüğünü söylemişti Usagi'ye. Gin laflarını bitirdikten sonra hiç beklemeden bakışlarını Ringo'ya çevirdi. Söyleyeceklerini bir bir dinlemişti. Köydaşları Teijo'nun olabileceğini söylemişti bu sırada Ringo. Teijo'ya saldırmak istemiyordu. Kendi köyünden bir shinobiyi öldürmek ise hiç istemiyordu. Ama bu bir sınavdı, ve gerçek hayatta da kendi köyünden insanlarla karşı karşıya kalabilirdi. Bu durumda da yapabileceği bir şey olmazdı. Yine de, şu anki durum gerçek olmadığı için bir çıkar yol bulabileceklerini umuyordu.

Ringo konuşmasına devam ederken Usagi, olayı az çok kavramaya başlamıştı. Ringo hamlesini yaptığında ise tam olarak kavramıştı planı. Onun kuruntuya açık kişiliğini yine ona karşı kullanacaktık. Kendi güvenliği için kimseye güvenmeyen bir kişilik. Beyninin olası düşmanlara karşı kurduğu bir savunma yöntemi. O savunma yöntemini ona karşı kullanmak ise dahice bir plandı. Ringo'nun bu kadar zeki olabileceğini tahmin etmezdi. Dışarıdan göründüğünden daha fazlası vardı Ringo'da. Bunu ilerisi için aklının bir köşesine kazıyacaktı.

Ringo bütün sözlerini bitirdiğinde dönüştüğü kişiye iyice göz gezdirmişti Usagi. Herhangi bir yerden pot vermek istemiyordu. Yeterince incelediğini düşündüğünde ise Henge tekniğini uygulayıp Ringo'nun dönüştüğü kişiye dönüşecekti. Teijo'ya. Gerçek bir genjutsu tekniği gibi olacaktı. Şu andan sonra olacak olan olayları tahmin bile edemiyordu. Yine de Ringo'nun dediği her şeyi yapmaya hazırdı şu andan sonra. "Ben hazırım, sanırım. Hadi gidelim!"

[Kurosawa Haru]

Yüzündeki ciddiyet bir anda muzip bir gülümsemeye bıraktı kendini. Çok mantıklıydı söyledikleri. Madem Ishigakure'lileri öldürmüyoruz... "Delirteceğiz çocuğu, anladığım kadarıyla..." dedi gülümsemesi gittikçe büyürken. Gözlerindeki kızıllık giderek büyüdü, göz bebekleri genişleyip tüm gözünü doldururken. Sinsilik kesinlikle Haru'nun olaylarından değildi, ama planı başkası yaptıysa kesinlikle buna vardı.

Mızrağıyla kalkanını cübbesinde durduğu yerlere taktı, artık onlara ihtiyacı yoktu. "Genjutsu kullanmak böyle bir şey miymiş..? Rakibinin zihnine direkt saldırı. Kılıçsız, kalkansız... Korkakça... Genjutsu'dan da... kullanandan da tiksiniyorum!" sitemlerine devam etti Ringo'nun yeni tipini gözlemlerken. Sarı, uzun saçlı bir çocuktu bu, renkli gözlüydü. Hafif çirkindi, biraz da çirozdu. Haru bu adamın tipine girerek ne elde edebilirdi ki, şu andan başka? Akademi günlerinde bıraktığı, uzunca zamandır kullanmadığı tekniği hatırladı tekrardan. Ellerini birleştirdi göğüs hizasında, kendini hazır hissettiği zaman. Her ayrıntısını incelemiş, tip tip bakmıştı Ringo'ya... her ne kadar Ringo denebilirse ona. Doğum lekelerini bile gördü çocuğun, onları da taklit edecekti elbette. Dudağında o taktığı şeye bile dikkat etmişti. Asla Haru'ya göre değildi bu giyim tarzı... Kısa bir süre için elbette. Çocuğu öldürmemek için. En azından kendini böyle ikna etti. "Henge no Jutsu!"

Bir dumanla girdi yeni kılığına. Ellerini kontrol etti. Ringo'ya baktı, sanki aynaya bakıyormuş gibi. "Saldırırsa saldırırım. Benimle dövüşürse kendisini dev aynasında görme fırsatı olur hem..." diye tısladı.

[GM - Naruto]

Öncelikle Ringo uyguluyor tekniği. Daha önceden beraber göreve çıkmış olduğu shinobiyi kafasında canlandırdıktan sonra ona dönüşüyor. Gin, Ringo'nun benzeyip benzemediğine dair sorusuna karşılık kafasını onaylarcasına sallamakla yetiniyor. Devamında, bölgeyi taramasını söyleyen komutuna uyarak yeniden havalanıyor.

Usagi ve Haru da sırasıyla Ringo'nun dönüştüğü kişiyi iyice inceleyerek tekniklerini uyguluyorlar. Artık, üç adet Teijo var ortamda.

Beraberce ilerlemeye koyuluyorsunuz, ilerleyişiniz biraz zaman alıyor. İlk tepeden aşağı doğru indikten sonra ikinci tepenin zirvesine doğru çıkıyorsunuz. Zirveye ulaştığınızda, Gin'in bahsettiği manzara karşılıyor sizleri. Kartalın tarif ettiği üzere, karşınızda kalan binanın hemen önündeki sarı saçlı silüeti seçebiliyorsunuz. İki kanatlı kapının her iki kanadı da dışarı sonuna kadar açık, ancak içerisi karanlık görünüyor ve pek seçilmiyor.

Gizlenmek gibi bir amacınız olmadığından, dahası kendinizi göstere göstere ilerlemek istediğinizden ötürü hiç bir çabaya girmeden yürümeye başlıyorsunuz yan yana. İnişi tamamladığınızda söz konusu gözcü kulesiyle aranızda 50 metre kadar bir mesafe kalıyor. Kulenin tepe kısmı muhtemelen bir sebepten dolayı kırılmış ve geri kalanı hala nispeten sağlam görünen kulenin yakınlarında yan yatmış bir şekilde durmakta. Gin'in bahsettiği binayla aranızda ise 80-85 metre var aşağı yukarı. Kuleyle bina arasında, binadan 5-6 metre uzaklıkta soldaki tepeyle sağdaki tepe arasına kazılmış ve yay benzeri bir şekli olan hendeği seçebiliyorsunuz. Hendeğin üzerine biri tam karşınızda, diğer ikisi sağ ve solda tepelere ve ortadakine eşit uzaklıkta olacak şekilde tahta köprüler görebiliyorsunuz. Ancak genişliği ve derinliği hakkında fikir yürütemeyeceğiniz kadar uzakta.

Sakin bir şekilde yürümeye başlıyorsunuz kendinizi göstere göstere. Binanın önünde durmakta olan shinobi size doğru bakıyor. Kulenin hizasına ulaşıyorsunuz. Tam bu noktada ise, shinobinin arkasındaki binanın kapısından içeri girdiğini ve karanlıkta kaybolduğunu görüyorsunuz.

[Kita Usagi]

Gin'den onay aldıktan sonra hep birlikte tepeleri aşa aşa üsse doğru ilerlemeye başlamışlardı. Yan yana üç Teijo. Kendisini çok garip hissediyordu. Tanımadığı iki tane birbirinin aynısı tip ile birlikte hiç tanımadığı bir yere doğru ilerliyordu. İkinci tepeyi de aştıkları anda görmüştü Gin'in bahsettiği mekanı.

İlk gördüğü yer gözcü kulesi olmuştu. Tepesi kırıktı bu gözcü kulesinin. Yanında yatıyordu. Neden kırılmış olabileceğini sorgulamaya başlamıştı. Önceden mi kırılmıştı acaba? Yoksa sınavda birileri yüzünden mi kırılmıştı emin olamıyordu. Bu kuleyi yıkabilecek kadar güçlü birisinin olup olmadığını düşünmeye başlamıştı. Belki Butsuo kırabilirdi burayı. Ama onun da kırmak için geçerli bir nedeni olmalıydı. Sadece sinirinden bir kuleyi yıkabileceğini sanmıyordu. Belki bir dövüş dönmüştü? Emin değildi. Kulenin hemen ilerisinde ise Teijo'nun önünde durduğu bina vardı. Bina ile kule arasında ise yine Gin'in bahsettiği hendeği görebiliyordu. Hendeğin üzerinde toplamda üç tane köprü bulunuyordu. Hendeğin içinde ne olduğunu merak etti tam o anda. Belki boştu, belki de su vardı. Emin değildi. Yine de rahatlıkla geçebilirlerdi.

Kendilerini göstere göstere ilerlerken, Teijo'nun binanın içine girdiğini gördü. Bu durumda yapabilecekleri ne olduğunu düşünmeye başlamıştı. Planı konuşurlarken Ringo'nun dedikleri geldi aklına. O anda nasıl saçmalayabileceğini düşünmeye başladı. Fark edilmiş olsalar bile hala Teijo'nun psikolojisine oynama ihtimalleri vardı. Bina ile aralarında yaklaşık otuz beş metre ve bir hendek vardı. "Hendeği geçip direkt içeri girelim. Kapıya yaklaştığımızda birbirimize laf atmaya başlarız." Ağzından çıkan cümleleri kısık sesle söylemişti. Arkadaşlarının duyabileceği şekilde. Planı belliydi. Direkt olarak içeri girecekti. Vücudunu ise herhangi bir saldırıya karşı hazırlayarak. Hendeğin üzerinden geçerken hendeğe bakmayı da ihmal etmeyecekti. İçinde ne olduğunu merak ediyordu.

Binaya yeterince yaklaştıklarını düşündüğünde ise yüksek sesle konuşmaya başlayacaktı. "Nasıl ya? Gerçek Teijo benim. Asıl sen kimsin!"