[6. Gün - Gündüz Safhası | Kita Usagi] Teçhizat Tentesi

[GM - Naruto]

Suta'ya vermiş olduğun net ve kesin emri aklından geçiriyorsun shinobiyi süzmeyi sürdürürken. Islık çaldığın zaman yanına geleceğini, sinyali duymadan harekete geçmeyeceğini, burada bulunmaktaki asıl amacının senin arkanı kollamak olduğunu bildiğin için Suta hakkında pek endişelenmen gerektiğini sanmıyorsun. Ayrıca, halihazırda başka birisi ya da birileri Suta'yla dövüşüyor olsaydı Suta'nın sana bir şekilde haber vereceğini veya mücadelenin seslerini duyabileceğini tahmin edebiliyorsun. Ancak son yarım saatte elindeki küple uğraşırken çıkardığın minik tıkırtılar ve ara ara esip çimenleri okşayan rüzgarın sesi dışında herhangi bir şey duymadığına eminsin. Pektabii, bu durum Suta'nın yüzde yüz güvende ve hala aynı yerde olduğunu kesinleştirmiyor, ancak büyük bir ihtimalle ağaçların arasından seni gözlemeyi sürdürdüğünü düşünüyorsun.

Ayağa kalkıp shinobiye doğru birkaç adım atıyorsun. Olabildiğince tehditkar gözükmemeye çabalıyor, ancak olası herhangi bir saldırıya karşı temkinli bir şekilde ilerliyorsun. Bu esnada shinobi de duruşunu bozmuyor. Bulunduğu dalda, çömelmiş bir şekilde oturmayı sürdürüyor gözleriyle seni takip ederken.

Shinobinin seni duyabileceği bir mesafeye geldiğine emin olduktan sonra teklifini iletiyorsun elini kaldırdıktan sonra. Selamına karşı dostane bir şekilde karşılık veriyor shinobi sana benzer şekilde elini kaldırarak. Yüzünde hafif bir gülümseme oluştuğunu görüyorsun: "Beyazımsı sarı saçlar, mavi gözler. Usagi-san sanıyorum ki?" diyor öncelikle. Ardından ilk kaldırdığı eline benzer şekilde diğer elini de kaldırıyor baş hizasına teslim olur gibi. Bu hareketin bir diğer anlamının da 'saldırgan değilim' olduğunu biliyorsun. Üzerinde bulunduğu dalda hafifçe ayağa kalkıp aşağı zemine atlıyor ellerinin konumunu hiç değiştirmeden. "Genelde makul bir teklif geldiğinde reddetmiyorum. Sınavda pek çok kez başımıza geldi aslına bakarsan. Söylediğin gibi, kazan-kazan. Teklifini kabul ediyorum." Elleri hala başının iki yanında havada durmaktalar. Senden alacağı olumlu bir yanıtı bekliyor gibi, ancak seni huylandırmak istemediğine de emin olabiliyorsun.

[Okawa Ringo]

Usagi, çocuğu gördüğü anda düşünmeye başlasa da, aslında kim olduğunu aşağı yukarı tahmin ediyordu. Ryoken, Ryu ve Chisa üçlüsünün bir ekibin içinde olduğunu biliyordu. Sarı takım ayrılmıştı, Butsuo'ların ekibini ise gayet iyi biliyordu. Geriye sadece Mor takım, yani Satori'lerin ekibi kalıyordu. Haru'nun da daha önce bu ekiple teçhizat tentesinde karşılaştığı anısı ile kafasındaki düşünce netleşiyor. "Merhaba. Ben de tahmin ediyorum ki sen ya Kei, ya da Ryobe'sin." dedikten sonra çocuğun ondan beklediği olumlu yanıtı ona verecekti, gerek vücut formu, gerek de bakışlarıyla. Düşmanca bir ruh hali içinde değildi. Bir an önce buradan gitmek istiyordu.

Çocuğu küplerin arasına eliyle buyur ettikten sonra ayaküstü sohbetine devam edecekti. "Bu tarz küpleri daha önce görmüştüm, benim gördüğüm daha küçüktü elbette. Çocukça bulduğum için uğraşmıyordum." dedikten sonra kafasını kaşıyarak küplere bakacaktı.

Teklif kelimesi geçtiğinde aslında fark etmiştu Usagi, ne tarz teklifler aldığını. Haru'nun bir bilgi değişiminin öznesi olduğunu anlattığını hatırlıyordu. Söyleyeceği şeyin düşmanca olmaması için biraz bekleyecekti bu konuyu açmak için. Bir sorgu gibi değil de, cevabını merak ettiği bir soru gibiydi söyleyecekleri. Küplerle biraz uğraştıktan sonra açacaktı konuyu, tıpkı az önceki küçük konuşma gibi, havadan sudan bahsediyormuş gibi olmasına özen gösterecekti. "Kabul ettiğiniz tekliflerden birini biliyorum sanırım. Sinirden çıldırmış gibiydi o akşam." dedi gülümseyerek. "Merak etme, kin gütmüyorum. O da gütmüyor aslında, en azından size karşı değil. Haru çabuk sinirlenip, çabuk soğuyor."

[GM - Naruto]

"Ryobe." diye cevap veriyor Usagi'ye cevap olarak shinobi. Gülümsemesini koruyor. Usagi'nin tavır ve duruşunun rahat ve benzer şekilde dostane olduğunu farkettikten sonra ise ellerini indirip Usagi'nin kendini yönlendirdiği tentenin altına doğru ilerlemeye başlıyor. Küpleri gördüğü anda derin bir 'of' çekiyor ve suratını ekşitiyor Ryobe. Usagi'nin bu esnada ettiği sözleri dinlediğini ifade edercesine başını iki yana sallıyor gergin bir şekilde. "Oldum olası sevmem." diyor devamında. Shinobinin memnuniyetsizliğini sesinden okumak için empati yapmasına ihtiyaç bile kalmıyor Usagi'nin.

Küplerin yanına ilerliyorsunuz ve yavaşça çöküyorsunuz yere. Ryobe, uğraşılmamış gibi görünen küplerden birini eline alıp incelemeye başlıyor. Usagi küpü incelemesi ve ortama alışması için birkaç dakika veriyor shinobiye. Ryobe, en nihayetinde kafasında bir şeyler kurmuş olacak ki, küpü belirli bir düzende çevirmeye başlıyor elinde. Bu esnada Usagi shinobiye hitaben konuşmaya başlıyor yeniden.

Usagi'nin ilk cümlesini gözleri hala küpteyken dinliyor Ryobe. İkinci cümleye geçildiğinde yüzünde anlamadığını belli eden bir ifadeyle kafasını kaldırıp Usagi'ye bakıyor. Neyden bahsettiğini çözememiş gibi. Yine de Usagi'nin gülümsemesi sebebiyle herhangi bir gerginlik yok ifadesinde. Usagi lafının sonunda Haru'nun adını geçirince "Haaa." diyor ve hafifçe sırıtıyor Ryobe olayı yeni anlamış gibi. Belki rol yapıyor, belki de gerçekten yeni anlıyor durumu. Usagi çözemiyor.

"Sütun çıkarıp duran kızı diyorsun, baya agresif bir tip." Refleksif olarak bir elini omzuna götürüyor. "Beni de delmişliği var." diyor sırıtışını büyüterek. "Neden sinirlendiğini daha iyi anlıyorum şimdi. Öten küçük kuşları pek sevmiyor sanırım." Bu konuda şimdilik farklı bir şey dememeye karar vermiş gibi gözlerini elinde tuttuğu küpe çeviriyor yeniden: "İki-iki paylaşalım mı? Aklıma daha iyi bir şey gelmiyor şuan. Sandığı açtıktan sonra ne yapacağımıza karar veririz."

[Kurosawa Haru]

Ryobe'nin Haru ile ilgili yorumlarını dinledikten sonra aklına takılan şeyler olmuştu. Öten kuşlar kimdi? Bilgi karşılığında bir şeylerden vazgeçmiş olmalılardı. Haru, Teki olduğunu söylemişti ama, bu kesin değildi elbette. Kafasındaki tilkiler dönmeye başladıkça, çocuğu manipüle edebileceğini fark etti.

Ryobe'nin önerisi üzerine kafasını sallayarak önceden uğraştığı küpü eline alacaktı. Küpü çözebileceği bir algoritma kurup çevirmeye başlayacaktı. Bu sırada ise karşısındaki kişinin ne kadar şey bildiğini öğrenmek istiyordu. Ortaya bir yem atıp Ryobe'nin hareketlerine ve söyleyeceklerine bakacaktı. Bu yem ile birlikte bir şeyler öğrenip sınavın son gününde ona göre bir plan yapabilirdi. "Bu sarı takım sınavdan niye ayrıldı biliyor musun? Dördüncü gün üssümüzü dümdüz ettiler. Koca ormandan geriye hiçbir şey kalmadı. Bir sonraki gün de öcümüzü ve parşömenlerimizi geri alamadan sınavdan ayrıldılar. Ayrıldıkları size de bildirildi, değil mi?"

[GM - Naruto]

Bir yandan küple uğraşırken, bir yandan da kafandaki tilkileri dolaştırmayı sürdürüyorsun. Bir şekilde karşındaki shinobiyle sohbetini sürdürerek bilgi almak niyetindesin. En nihayetinde ortaya bir yem atmaya karar veriyor ve cümlelerini kuruyorsun. Sen konuşmaya başlayınca Ryobe'nin bakışları sana dönüyor bir anlığına. İfadesiz bir yüzle dediklerini dinliyor. Devamında, bariz bir tepki vermeden bakışları küpe geri dönüyor ve parmakları hareket etmeye başlarken cevaplıyor sorunu: "Bilmiyorum ki ben de. 5. Gün gecesi geldi haber. 4. Gün gündüzünde sizdelerse ve problemsiz bir şekilde ayrılabildilerse ya 4. Gün gecesinde ya da 5. Gün gündüzünde başlarına bir şey gelmiş olmalı. İki aralıkta da bizden kimse görmedi onları." Ryobe, cevabını verirken oldukça sakin ve samimi bir tonda konuşuyor. Usagi, sınırlı empati yetenekleri sebebiyle bu kadar kısa bir diyalogtan herhangi bir ipucu çıkaramıyor.

"Parşomenlerinizi" çaldılar demek." diyor Ryobe birkaç saniye sonra. Çoğul ifadeyi özellikle bastırarak söylüyor dikkatini çekmek istermişçesine. Gözleri ve dikkati hala elinde uğraşmakta olduğu küpte. "Biz ilk gün çaldırdık parşomeni. Mavi Takım'dan biri gelmiş. Ben orada olsam çalamazdı." Birkaç saniye duraksıyor Ryobe, kelimelerine karar vermeye çalışıyor gibi. "Kendisi aynı zamanda minik bir kuş." Hafifçe sırıtıyor Ryobe bu cümlesinden sonra. Ancak sırıtışı uzun sürmüyor, elindeki küpü sinirli bir şekilde birkaç kez çevirdikten sonra hayal kırıklığına uğramış gibi yere bırakıyor. Yüzü ekşirken muhtemelen kafasındaki planı küp üzerinde uygulamayı pek beceremediğini anlayabiliyorsun. "Hiç de sevmem ki..." diye söylendikten sonra yeniden eline alıyor küpü ve tekrar çevirmeye koyuluyor.

Buraya geldiğinden beri aşağı yukarı yarım saat geçmiş durumda.

[Kurosawa Haru]

"Aynen. -ler." diye tekrar etti Usagi, bir hata yapmamış olduğunu ona kanıtlamaya çalışırcasına. "Sizin minik guguk kuşundan almıştık biz de." dedi gülümseyerek. Haru'nun Teki ismiyle çıldırdığını anımsadı bir an. İlişkiyi kurması çok zor olmamıştı. Rakip takımı ne kadar manipüle edebilecekse o kadar etmek istiyordu. Kafa karışıklığı, her şekilde işine gelirdi. Ayrıca kendisine bir yol açmak istiyordu Usagi. Olayların gidişatını kontrol edebileceği bir düzlemin üzerinde yer almak istiyordu. Ringo şaşkın bir ölüm makinesiydi. Haru çok sinirli bir patlayıcıydı. Usagi ise, olayların gidişini kontrol edebilecek zekadaki tek kişi olarak görüyordu kendini.

"Neyse ki o sorunu çözdük." dedi sonra. Bu lafın Ryobe'nin çarklarını döndürmesini istiyordu. Bunu ses tonunu hiç değiştirmeden, normal bir şekilde söylüyormuş gibi söyleyecekti, bakışlarını rübik küpünden hiç ayırmadan. Çözmeye devam edecekti sonra.

[GM - Naruto]

Sözlerini sürdürüyorsun, Ryobe elindeki küple uğraşmayı sürdürüyor bu esnada. Sen tüm cümlelerini kurduktan sonra ifadesiz bir şekilde "Çözdüyseniz süper." diyor basit bir ses tonuyla. Az öncekine benzer şekilde, herhangi bir çıkarım yapamıyorsun Ryobe'nin sözlerinden. Küpe odaklanmış gibi görünüyor.

On beş dakika daha geçiyor, bu süreyi ikiniz de susarak geçiriyorsunuz. Suta'yı kaynak alanlarının bulunduğu koruluğa girdiğinde çağırdığını düşünecek olursan 1 saatten fazla süredir buralarda olduğunu hesaplayabiliyorsun kafandan. Muhtemelen bir bu kadar süre daha geçmesi halinde Suta geri dönecek.

Önündeki küple uğraşıp bir yandan da bunları düşünürken Ryobe sessizliği bozuyor. Düşünceli bir ses tonuyla başlıyor konuşmaya. "Düşünüyordum da..." Kafasını kaldırıp sana bakıyor. "Siz Teki-san'lardan ne zaman aldınız parşomeni? Şunun için soruyorum, eğer ilk gün çalmadıysanız iki parşomenleri varken neden yalnızca birini almayı tercih ettiniz ki?"

[Okawa Ringo]

Küpünü çözmeye devam ediyordu Usagi. Muhabbetleri çok büyük bir yere varmıyordu ancak birbirlerine kısa ve olabildiğince küçük sözlerle cevap vermeyi sürdürüyorlardı. Odağı küpteydi, Ryobe'nin de öyle. Bu esnada sürenin de geçtiğinin farkındaydı. Daha çok odaklanmalı, daha hızlı olmalıydı. Sessizlik şimdilik işine yarıyordu, odaklanmasına yarıyordu... Ama sessizliği bozmuştu çocuk. Meraklı ve düşünceliydi. Sorduğu soru ise Usagi'nin yüzünde bir kıpırtı yaratmadı. Normal, sorması gereken bir soruydu bu onun için. Fakat bir terslik sezmesi de kısa sürmemişti.

Teki denen çocuk mor takımın parşömenini ilk gün almıştı. İkinci gün ise bir parşömenlerini kendileri almıştı. İki parşömenleri olduğuna ihtimal verseler bile bir parşömen alarak oradan gitmişlerdi. Fakat Ryobe, nasıl olur da yalnızca bir tanesini aldıklarını düşünebilirdi? Nasıl olabilir? Bundan bahsetmemişti, ima bile etmemişti. Ryobe, kendisinin bildiğinden daha fazlasına sahip olabilirdi. Şu an söyleyebileceği hemen her şeye inanmış gibi yapabilir ancak gerçeği saklayabilirdi. Ryobe mavi takımda kaç parşömen olduğunu açıkca biliyordu. Bilgi alış verişi mi yaptılar? Yoksa olanı biteni izlediler mi? Nasıl bundan haberdar olabildi? Aklında sorular dönüp duruyor, vakit de geçiyordu. Düşünse bile ihtimaller arasında dağılıp gideceği barizdi. Odağını küpe verdi tekrardan. Yüzüne bir gülümseme takıp cevap verdi kısaca. Doğruyu söyleyebilirdi, şaşırmış gibi yapabilirdi. Ama şu an için suyu belirli ölçüde bulandırmak istiyordu.

"Onlardan açıkça çok üstündük. Kısaca, yalnızca bir parşömen almak adına bir anlaşma yaptık ve sözümüzü tuttuk."

[GM - Naruto]

Bir yandan küplerle uğraşıyor bir yandan da ara ara laflamayı sürdürüyorsunuz. Son cümleni kurduktan sonra, Ryobe daha önceki tepkilerine benzer şekilde gözlerini küpten ayırmadan başını hafifçe sallıyor anladığını belirtircesine. "Anladım. Mantıklı anlaşmaymış aslında..." diyor devamında. Başka herhangi bir şey söylemiyor.

Zaman akmaya devam ediyor. Bu süreçte öyle ya da böyle beraber bir saatten fazla zaman geçirmiş oluyorsunuz ve empati yeteneklerin oldukça kısıtlı olmasına rağmen normal şartlar altında Ryobe'nin genel yaklaşımına dair fikir edinmiş olman gerektiğini düşünüyorsun. Gelgelelim hiç bir şey çözebilmiş değilsin karşındaki shinobi hakkında. Muhtemelen Ryobe'nin düşünce ve duygularını saklamakta senin onları çözmenden daha iyi olduğuna kanaat getirmeye başlıyorsun.

Sözlerin ve kurduğun cümleler karşındaki shinobiyi etkilemiş ve karar mekanizmasını değiştirmiş olabilir. Ancak olmayadabilir, hatta geri bile tepmiş olabilir. Gelgelelim bu konuda algın yeterince iyi değil ve net bir karara ulaşamıyorsun söylediklerinin sonucu hakkında. Kısa bir süre sonra Suta'nın süresinin dolacağını ve gitmek zorunda kalacağını biliyorsun. Yine de hala çevrede olmalı şu an için.

İkiniz de elinizdeki küpleri bitirmeye yakın görünüyorsunuz.

[Kurosawa Haru]

Ryobe'nin taş yüzünden hiçbir şey kavraması mümkün değildi Tavşan Kız'ın. Arada kaçamak bakışlar atsa da, Ryobe'nin durum hakkındaki fikrini değiştirip değiştiremeyeceğini bile anlayamıyordu. Ondan gelecek bir blöfe cevap vermediğine emindi, ama bu manipülasyonun işe yarayıp yaramadığını yarın görecekti. Planın istediği gibi işlemesi için, Ryobe'yi faka bastırmak zorundaydı.

Suta'nın gitmesi konusunda da bir sıkıntı yaşayacağını düşünmüyordu. İlerleyen dakikalarda bir kavga çıkacağına inanmasa da, yine de çaktırmadan bakışlar atıp, rakibinin vücut dilini anlayabildiği kadar çözmeye uğraşacaktı. Saldırgan bir tavra bürünmesi, Usagi'nin cevap vermesi için yeterli bir işaret olacaktı. İçinden Sutashika'ya veda etti kısaca, ardından çözmekte olduğu küple uğraşmaya devam etti.