[Kotsuki-Sho] Baskın

[GM - Naruto]

Riaru ile Izena yakınlarında buluşuyorsun. Etrafında en az on adet shinobi görüyorsun. Hepsi peçeli ve flak setlerini giymişler. Hepsinin sol omzunda birer mavi kumaş parçası takılı. Bunun Riaru'nun sembolü olduğunu biliyorsun.

Riaru ve adamları ile Izena'nın kabaca dışına doğru bir yerde, terkedilmiş bir evde buluşuyorsun. Riaru seni olabildiğince sıcak karşılıyor ve bir masaya buyur ediyor. Masanın üzerinde çeşitli ufak tahta küplerden bir mahalle minyatürü oluşturulduğunu fark ediyorsun. Riaru ve adamları da masanın etrafına toparlanıyor. Senin örgütünden de bir kaç kişi masaya yaklaşıyor.

Riaru önden lafa giriyor. "Bu gün Amegakure'nin kaderini değiştireceğiz. Ieyasu ve Haiki bizi davet etmeden, kendi aralarında bir görüşme yapmaya karar verdiler. Bizim onlara her masada olduğumuzu, bizim olmadığımız masanın da var olamayacağını onlara olabilecek en basit şekilde hatırlatacağız. Canlarını alarak." Bunu yaparken jest ve mimiklerini bolca kullanmaya özen gösteriyor. Kısa bir gülüşün ardından anlatısına devam ediyor.

Riaru minyatürün tam ortasında bulunan ve üst üste iki küpün koyulduğu binayı işaret ediyor. "Tendou mühürleri önden yerleştirdi." diyor. Bir tane eleman başını sallıyor Riaru'nun adamlarının içerisinde. "Ieyasu ve adamları önden mekanı iyice araştıracaktır ancak mühürlerin fark edilmeyeceğinden eminiz. Ancak bu iş bu kadar kolay tabii ki çözülmeyecek." Suratında iştahlı bir ifade beliriyor. Peçesinin altından dudaklarını yaladığını seçebiliyorsun anlık. "Patlama gerçekleştikten sonra nehirde boydan boya bir enerji duvarı oluşacak. Bu duvar sayesinde alanı ikiye böleceğiz. Ben sağ tarafı alacağım. Togami ise sol tarafı alacak."

Sana dönüyor bu noktada. "Ekibinin patlamanın ardından mekanın çevresine hücum etmeli. Normalde Daimyo güçleri ile Haiki sınırlı sayıda shinobi ile bu görüşmeye katılma noktasında anlaştılar ancak Ieyasu sağda solda illa ki büyük bir grup bekletecektir. Öyle bir yavşaktır kendisi. Ekibinin onları oyalaması gerekiyor. Senin ise o esnada Ieyasu'yu öldürmeni istiyorum. Acı çekmesine de özen gösterirsen sevinirim." dedikten sonra, suratında sinsice bir gülümseme beliriyor.

"Yarın güneş kızıl doğacak Togami-kun."

---

Binaya vardığında, binanın köyü ortadan ikiye bölen nehrin üzerine inşa edildiğini görüyorsun. Binanın sana ayrılan bahçesinde iki adet shinobi olduğunu görüyorsun. Bu iki peçeli shinobinin flak setinde boydan boya bir kırmızı çizgi bulunmakta. Bu onların Daimyo kuvvetinden olduğunu belli ediyor. Kısa bir süre sonra 6 kişilik bir ekibin daha ortama geldiğini görüyorsun. Buradaki shinobileri tanımamaktasın ancak ortadaki kişinin Gentaro Haiki olduğunu biliyorsun. Amegakure heyeti arkalarında bir adet shinobi bırakarak binaya giriyorlar. O shinobi ve diğerleri zıplayarak ortamdan ayrılıyor ve yan binalardaki çatılarda nöbet tutmaya başlıyorlar.

Olaylar şu noktaya kadar planlı bir şekilde gerçekleşiyor. İki katlı ve bir nehir üzerine kurulmuş olan bina büyük bir şiddetle patlıyor, aynı anda da nehri ikiye bölen duvar aktif oluyor. Patlamanın ardından ölü kasabanın uzak noktalarında bir hareketlilik başlıyor. Senin ekibin ve Ieyasu'nun köyün diğer kısımlarına gizlediği ekibin çarpışmaya başladığını duyabiliyorsun.

Alevlerden dışarıya doğru Ieyasu'yu kucağında tutarak fırlayan, kurt maskeli bir shinobi dikkatini çekiyor. Etrafa molozların dağıldığı bahçeye indiği gibi Ieyasu'yu kontrol ediyor. Şoktan baygınlık geçirme raddesine gelmiş olan Daimyo'yu yere bırakıp etrafına bakınıyor. O esnada yanına iki adet shinobi konuyor. Birazdan onu sırtlayıp buradan çıkartmak adına zıplayarak uzaklaşmaya hazırlanıyorlar.

Jounin Tategami

Alan çok geniş bir bahçe, kabaca boydan boya 20'şer metre kadar. Etrafta çok fazla yanan tahta molozlar mevcut. Hâlâ etrafa düşmeye devam ediyorlar. Bina ise cayır cayır yanmakta.

Off Topic

Konudaki Oyuncular: Komaeda Togami
Pasiflik Süresi: -

Pusuyu istediğin gibi kurmuş olabilirsin. Bahçe patlamadan önce sadece üç beş dakika kadar boş kalıyor, bu aralıkta bahçeye sızmış olabilirsin.

[Komaeda Togami]

Kanatlarını narin şekilde çırpmakta olan Raizo’nun tüylerinin siyahlığı gece karanlığıyla adeta bir olmuştu. Bahar akşamının serinliğini yüzüme vuran rüzgarda hissedebiliyordum. Ancak birazdan burası alev alacaktı. Ve o zaman, şu anki serinliğin konforunu arayıp aramayacağımı merak ediyordum. Devasa karganın sırtında, meditasyon pozisyonundaydım ve yerden neredeyse 40 metre yüksekte Izena’nın tepesinde süzülmekteydik. Gözlerim kapalı, kulaklarım Raizo’da, vücudum ise tamamen dingin ve hareketsizdi. Odaklanmam gerekiyordu. Riaru’nun yanından ayrılıp ekibimi onun belirttiği yönergeler doğrultusunda dağıttıktan sonra Raizo’nun sırtında gökyüzüne yükselmiştim. Bahsedilen köye vardığımızda ise, pozisyonum gereği gözetleme yapamayacağımdan ötürü tüm ayrıntıları Raizo aktarmaya başlamıştı bana. Az sonra büyük olaylara şahitlik edecek olan bina Izena’nın tam ortasından geçen bir nehrin üzerine kurulmuştu ve iki tarafında da yaklaşık 20 metreye 20 metrelik bahçeler mevcuttu. Plana göre benim tarafımdaki bahçede iki shinobi yer almaktaydı. Raizo flak ceketlerinin üzerinde boydan boya kırmızı şeritler olduğunu özellikle belirtmişti. İkimizin de hakim olduğu üzere, bu daimyo Ieyasu’nun adamı olduklarını işaret ediyordu.

Kısa bir süre sonra ise, yine Raizo’nun uyarısıyla binaya ikinci tarafın geldiğini de öğrenmiştim. Bunlardan biri, Amechou Gentaro Haiki’ydi. Kendisiyle hiç yüzyüze tanışmamış olsam da, adını sayamayacağım kadar çok kez duymuştum. Raizo ise bir gezgin olarak geçirdiği yıllarda birkaç kez Amegakure’ye uğradığını ve şans eseri bir kez Amechou’yu gördüğünü söylemişti bir keresinde. Bu sebeple bahsettiği kişinin doğru kişi olduğuna emindim. Beşli ekip de içeri girdikten sonra dışarıda kalan tüm shinobiler çevre çatılara dağılmış ve nöbet tutmaya başlamışlardı. Görünen o ki, kimsenin aklına gökyüzüne bakmak gelmemişti. Gerçi gecenin karanlığıyla bir olmuş ve herhangi bir hız kaygısı olmadığı için yalnızca rüzgarda süzülmekle meşgul olan Raizo’yu seçebileceklerinden de şüpheliydim gökyüzüne baksalar bile. Heyhat, belki de bu sonları olacaktı.

Bir hafta önce Riaru’nun mesajını ilk kez okuduğumda, böylesi büyük bir olayla karşı karşıya kalmayı pek beklemediğimi açıkça söylemeliydim. Gerçi gizli toplantının yapıldığı odaya ilk girdiğimde Riaru’nun söylediği sözler neredeyse yüzümdeki donuk ifadeyi zafer sarhoşluğuyla bozup bir sırıtma yerleştirecekti. Belli ki, Yağmur Ülkesi’nin içinde bulunduğu politik pozisyonu doğru yorumlayıp Riaru’nun sıradaki hamlesini tahmin edebilmiştim. Gerçekten de Amegakure ve Yağmur Ülkesi daimyoluğunu sonu olmayan bir kısır döngüye sokmuş, Yağmur Ülkesi’ndeki güvensizlik ortamını kasıtlı olarak son raddeye sürüklemiş ve sivil halkı neredeyse iki liderden de tiksinir hale getirmişti. Çevre ülkelerin sınırlarına yağmalar yapıp ve ülkeye dış güçlerin girmesine olanak vererek kaosu körüklemiş ve derdini iç savaştan ziyade diğer ülkelermiş gibi göstererek iç savaşın taraflarının birbirlerine konsantre olmalarını sağlamıştı. En sonunda, köşesine çekilmiş gibi görünüyorken iki tarafın da liderlerinin olduğu çok kritik bir toplantıya baskın yaparak işi kökten çözmeyi planlamıştı. İdealist, deli bir dahi.

Operasyona küçük sayılabilecek bir ekiple gelmiştim. Örgütümdeki iki shinobi Rikuya ve Sayuri, belirli bir savaş ve operasyon tecrübesine erişmiş altı yardakçı ve benimle birlikte toplamda dokuz kişiydik. Örgütte ‘yönetici’ sıfatında rol alan kimseyi getirmemiştim, birilerinin hala işleri yürütmesine ihtiyacım vardı. Riaru’nun güçlerine kıyasla benim ekibim zayıf kalıyordu elbette, ancak bu Riaru’nun operasyonuydu, Kotsuki-Sho’nun değil. Burada benim haricimdeki tüm örgüt üyeleri destek kuvvet pozisyonunda rol oynamaktaydı. Terkedilmiş evdeki masanın başına Riaru ve yanındaki shinobilerle birlikte ben, Rikuya ve Sayuri gelmiştik. Yardakçılarım arkada emirleri beklemekle mükelleftiler. Riaru küpler üzerinden planı kaba taslak anlatırken, kendimin ve ekibimin izleyeceği stratejileri kurmaktaydım kafamda bir yandan. Benim dışımdaki üyelerin görev tanımı basitti. Ieyasu’nun çevreye dağıtmış olması muhtemel güçleri oyalamaları gerekiyordu ki işimizi pürüzsüz olarak halledebilelim. Riaru kendi ekibini gaza getirici konuşmasını yaptıktan sonra bana hitaben konuşurken gözlerimi masadan kaldırdım ve onun gözlerine diktim. Nezaketten yoksun olmayacaktı sözlerim, ancak ağırlığımı korumam gerektiğinin pektabii farkındaydım: “Öldürmekten keyif alan kişiler kurbanlarının acı çekmesinden haz duyabilir Riaru-san. Söz konusu Ieyasu ise bu talebinizi anlayışla karşılarım.” Dedim ifadesiz bir sesle. “Normal şartlar altında öldürmek benim için bir işten ibaret. Ancak ‘nazik’ ricanızı kırmamak için çaba göstereceğim.”

Toplantı bittiğinde hava kararmıştı, binanın dışına çıkıp iç toplantımızı yapabileceğimiz bir koruluğa ilerledikten sonra ilk iş olarak Raizo’yu çağırmıştım. Raizo’ya ve masanın çevresinde olmayan yardakçı ekibine genelgeçer haliyle operasyonun ayrıntılarını verdikten sonra formasyonlarını açıkladım. Rikuya ve Sayuri üçer yardakçıyı kendi takımları olarak belirleyip kaptanlıklarını yapacaklardı. Hepsinin birlikte hareket etmesi gerekliliğinde komuta Rikuya’da olacak, ayrıldıktan sonra kaptanlardan birinin kaybı halinde o takımdaki diğer yardakçılar hızlıca diğer takımla birleşerek o kaptanın emirleri doğrultusunda hareket edeceklerdi. Komutları netlikle anladıklarını belirten onaylarının ardından Izena’nın çevresinde Ieyasu’nun ekibini bulmaları emrini verdim. Mümkün mertebe kaçak dövüşecek, can kaybından kaçınacak ve oyalama üzerine hareket edeceklerdi.

Yaşanan büyük patlama, benim işaret fişeğim görevini görüyordu. Bir süredir, Izena’nın tepesinde sakince süzülmekte olan Raizo’nun sırtında sabit bir şekilde konumlanmış, doğa enerjisi absorbe etmekle meşguldüm. Vücudumda oluşan Senjutsu chakrasının verdiği enerjiyi her bir hücremde hissedebiliyordum. Karga Keşişi halim, bu operasyonda çok kritik bir yer etmekteydi. Hızla dikleşerek az önce Raizo’nun tarif etmekte olduğu ortamı kendi gözlerimle süzdüm. Nehri ikiye bölen bariyer çoktan aktif hale gelmişti. Kan kırmızısına dönmüş olduğunu bildiğim gözlerim, alevin parlaklığı sayesinde binadan fırlayan kurt maskeli shinobiyi rahatlıkla seçebilmişti. Onun kim olduğuna dair yorumu ise benden önce Raizo yapmıştı: “Tategami dedikleri shinobi bu herhalde çocuk. Sana zorluk çıkarmasın?” Alaycı bir şekilde bana takılan Raizo’ya cevap vermemeyi tercih ettim. Kucağındaki kişiye odaklanmış haldeydim. Bu meşhur Ieyasu olsa gerekti. Bu gecenin avı. Kasabanın bir başka noktasında, patlamanın ardından başlayan hareketliliği sezebilmiştim. Ancak şu an odağımı bozma gibi bir niyetim yoktu. Tategami Ieyasu’yu yere bırakıp çevreye bakmaya başladığında harekete geçme zamanımın geldiğine karar verdim: “Dalışa geçiyoruz Raizo. Ateşi biraz körükleyelim.”

Devasa karga, neşeli bir alaycılıkla “Haaaai!” derken sakin süzülüşünü bariyerin bana ayrılmış tarafındaki bahçeye doğru süratli bir dalışa çevirmişti. Ben ise yeni gelenlerle birlikte artık dört kişi olmuş hedeflerimden gözlerimi ayırmadan el mühürlerini yapmaya başladım. Derin bir nefes alırken, bir yandan da Raizo’nun göğsünün şiştiğini hissedebiliyordum. Partnerim Karyuu Endan alevlerini üflemeye başladığı gibi her iki yumruğumu sertçe göğsüme vurarak Renkuudan’ı ateşleyecek ve alevi harlayarak bahçeyi ve içindeki herkesi cehennem ateşiyle tanıştıracaktım. Devamında, Raizo'nun sırtından yere atlayarak yarım kalmış bir işim varsa, onu tamamlamak niyetindeydim.

[GM - Naruto]

Raizo dalışa geçiyor. Keşiş formunun getirdiği yüksek farkındalık ile suratını yalayan her bir hava parçacığını hissedebiliyorsun. Doğaya karşı oluşan bu derin bağlılık ile zihnin yüksek bir uyaranla karşılaşıyor. Vücudundaki adrenalin seviyesi yükseliyor. Birazdan can yakacaksın. Kendini buna hazırlıyorsun.

Raizo tekniğini hazır ettiğinde sen de onunla beraber senkronize bir şekilde tekniğini aktif ediyorsun. Karyuu Endan ile birleşen hava birden alev alıyor ve Raizo'nun tekniğinin efektif alanı bir kaç kat büyüyor. Raizo yere yaklaşınca kanatlarını geniş bir şekilde açıyor ve süzülme pozisyonuna geçiyor. Bu esnada alevler bütün alanı silip, süpürüyor.

Raizo tekrar yükselişe geçtiğinde ise, sen aşağı atlamış oluyorsun.

Bu esnada, Raizo ile tekniğinizi kullanmadan önce, aşağıdaki elemanların son anda sizi fark ettiğini algılıyorsun. Tategami, "Koruma formasyonu!" diye bağırıyor alevler alanı kaplamadan önce. Alevler söndüğünde ve sen yere konduğunda, yarı baygın Ieyasu'yu tutan iki shinobinin ellerini beraber birleştirerek bir Tatsu mührü yaptığını görüyorsun. Etraflarında oluşan yarı saydam ve sarı bir küre, onları alevlerden korumuş gibi. Bu küre yer yer çatlamış olsa da seri bir şekilde kendini tamir ediyor. Tategami bu kürenin içerisinden yürüyerek çıkıyor ve bakışlarını sana dikiyor. Gözlerini göremesen bile seni derinden süzdüğünü anlamış oluyorsun.

Jounin Tategami

"Kotsuki-Sho... Komaeda Togami." Avcunu o kadar sert sıkıyor ki, kalın eldivenlerinin sesini bu hengamede bile duyabiliyorsun. Bu esnada, yüksek algın ortamın yarım derece kadar daha ısındığını söylüyor sana. Seri bir şekilde el mührü yapmaya başlıyor Tategami.

Ortam tamamen yanıp kül olan tahtalarla dolu. Raizo ile yaptığın saldırıdan sonra binanın bahçesini belli eden duvarlar da yanmakta. Ateşten bir arenanın ortasındasınız. Tategami'nin bir kaç metre arkasında, nispeten nehirden çıkan kuvvet duvarının önünde iki shinobi Ieyasu'yu bir kürenin içerisinde korumakta. Bütün odaklarını bu küreye verdikleri için hareket edemedikleri aşikâr.

[Komaeda Togami]

Yere atladığım gibi, hızlı bir çıkarım yapmak adına tüm alanı gözden geçirmeye başlamıştım. Karyuu Endan’ın zaten devasa olan ateş gücünü Renkuudan’ımla güçlendirdikten sonra bir anlığına da olsa operasyonun kendi adıma hızlı biteceğini düşünmüş olsam da bu gerçeklikten çok uzak olduğumuz aşikardı. Raizo’nun sırtından yere atlamadan hemen önce aşağıdakilerin bizi farkettiğini ve bir savunma hamlesine hazırlandıklarını algılayabilmiştim. Planım farkedilme riskini içeriyordu elbet, ancak bu denli şiddetli bir saldırı farkedilse bile anlamlı bir hasar verebileceğini öngörmüştüm. Gelgelelim Tategami’nin stratejisi galip gelmiş ve bir shinobi olmayan Ieyasu dahil alandaki kimse çizik bile almamıştı. Saldırının kuvvetiyle yer yer çatladığını gördüğüm sarı, küre şeklindeki bariyer Tategami içinden yürüyerek çıkarken kendini çokyan iyileştirmişti bile. Daha önce böyle bir teknikle karşılaştığımı hatırlamıyordum, ancak cephaneme hoş bir eklenti olabileceğine dair pozitif düşüncelere sahip olmuştum. Yine de sınırlarını test etmem gerekiyordu.

Görünen o ki, bariyeri uygulayan iki shinobi sabit durmak zorundaydı. Bu bir yandan bariyeri koruyup bir yandan Ieyasu’yu kaçıramayacaklarını işaret ediyordu. Aynı zamanda elleri ‘Tatsu’ mühründe sabit bir şekilde beklemekteydi, bu da olası yeni bir saldırı çıkarmaları ihtimalini düşürüyordu. Anormal bir şey olmadıkça, bu savaşın Tategami’yle aramda gideceğine işaretti. Dikkat edilmesi gereken bir diğer nokta ise maskeli adamın bariyerden yürüyerek çıkabilmiş olmasıydı. Bu birkaç farklı alternatif sonuca çıkabilirdi. İlk ihtimal bariyerin yalnızca chakra bazlı saldırılardan koruyabildiğiydi, fiziksel bir varlığı yoktu. İçeriden dışarıya olduğu gibi, dışarıdan içeri de girilebilirdi. İkinci ihtimal bariyerin fiziksel bir varlığı da olduğu ancak içeriden dışarıya çıkışın serbest oluşuydu. Üçüncü ihtimal ise bariyerin içinden kimin geçip geçemeyeceğine teknik kullanıcılarının karar vermesiydi. Bu üç ihtimal arasından doğrusunu tespit edebilmek için birkaç deneme yapmak şarttı elbet. Ancak bu denemeyi ben Tategami’yle uğraşırken Raizo mu yapacaktı, yoksa Raizo Tategami’yi oyalarken bizzat ben mi. Karar vermem gereken nokta buydu.

Patlayan binadan sağa sola saçılan alevler içindeki yıkıntılara Raizo’yla birlikte uyguladığımız kombine saldırının etkisi eklenince adeta bir alev çemberinin içinde kalmıştık. Gölge Cübbesi’nin alevlerin sıcağından koruyucu etkisi vücudumu serin ve dinç tutmaktaydı. Doğa enerjisinin vücudumda kıpraştığını hissedebiliyordum. Hala sürem vardı, Raizo’nun tepesinde yeterli miktarda odaklanmaya zaman bulabilmiştim ancak hızlı davranmak zorundaydım. Az önceki dalıştan süzülerek yeniden yükselen Raizo’nun benim hedefim olmayan tarafa saldırmayı deneyeceğine aşağı yukarı emindim. Bunun için ekstra bir komut vermem, zaman kaybından başka bir şey olmayacaktı.

Tategami, sırasıyla örgütün ve benim ismimi zikrederek yumruğunu sıktığında eldivenlerinden gelen gerilme sesini bu karmaşada bile duyabilmiştim. Güçlü olduğunu duymuştum, gücünü göstermekten keyif aldığına ise şahit olmaktaydım. Yanıt vermemeyi tercih ettim, şu anda sarf edeceğim herhangi bir cümlenin ne bana, ne de bu savaşa faydasının olmayacağı aşikardı. Tategami el mühürlerini yapmaya başladığında ise, hareket planımı kafamda oturtmuştum. Deneyeceğim ilk şey, yapabiliyorsam Tategami’nin el mühürlerini tamamlamasını engellemek olmalıydı. Karga Keşişi halim normal zamandaki fiziksel halimin kat be kat üstünde bir kapasite sağlıyordu bana. Bundan faydalanmaya niyetliydim. Tategami’ye göre çok daha hızlı olacağını tahmin ettiğim şekilde sol elimi yumruk yaparak işaret ve orta parmağımı havaya kaldırdım ve göğsümde birleştirerek “Shunshin no Jutsu” diye fısıldadım. Bir yandan, sağ elim cübbemin içindeki tantouya uzanarak onu kınından çıkaracak ve Tategami’nin dibinde bittiğim gibi ona aşağıdan yukarı doğru bir kesme hamlesi uygulayacaktı. Riskli bir strateji izlediğimin farkındaydım, ancak doğru zamanda doğru risklerin alınmaması halinde herhangi bir şeyin elde edilemeyeceğini zor yoldan öğrenmiştim. Tategami benden hızlı çıkıp dibine girdiğimde el mühürlerini bitirmiş olursa, yapacağı saldırının sıfır noktasında tüm darbeyi karşılamam gerekebilirdi. Ancak el mühürlerini durdurup saldırıma karşılık vermeye çalışırsa avantajlı duruma geçecektim. En kötü ihtimalde, tüm vücudumu kargalara dönüştürüp olası bir saldırıyı savuşturma ihtimalim her zaman mevcuttu.

[GM - Naruto]

Tategami'nin yanında bittiğin gibi tantouyu çekip ona yerden yukarı bir saldırı hamlesi yapmayı deniyorsun. Tategami ise bir an sonra mühürleri bitirmiş oluyor. Tantou'yu çektiğinde reflekslerinin keşiş formun tarafından yükseltilmiş hali ile saldırıya geçmeye hazırlanıyorsun. Fakat Tategami anlık nefes alıyor ve bir teknik uygulayacağı bariz oluyor. Keskin farkındalığın Tategami'nin vücudundan yükselen kuvvetin ağzında toparlandığını algılıyor.

Zorlamıyorsun ve karga formuna bürünüyorsun. Tatagami'nin ağzından aşırı ince bir su çizgisi püskürüyor. Bu su çizgisi ile havada uçan kargalarını avlamaya çalışıyor ancak sen çevik bir şekilde Tategami'den 4-5 metre geriye doğru uçuyorsun. Bu su çizgisinin molozları sanki bir kağıt parçasıymışçasına parçaladığını görüyorsun ve doğru bir karar verdiğini algılıyorsun.

Tategami tekniği sonlandırıyor. Sen tekrar cisimlenirken derin bir nefes alıp ellerini önünde birleştiriyor ve zemine su kusmaya başlıyor. Tategami'nin maskesinin ağız kısmından yere akan sular bir kaç saniyede yarım metre derinliğe ulaşıyor. Harekete hazırsın, ancak Tategami su kusmaya devam ediyor. Su ile beraber yükseliyor bir yandan da.

Yükselen su ile etraftaki molozlar sönüyor. Ieyasu'yu koruyan ikili de suyun içerisinde yükselmeye başlıyor. Sen de ayaklarına chakra aktarıyor ve suyun üzerinde durmaya hazırlanıyorsun.

[Komaeda Togami]

Shunshin’i kullanmamla birlikte aramızdaki mesafeyi bir anda kapatmış, kınından çıkardığım tantoumu Tategami’ye doğru aşağıdan yukarı doğru savurmaya hazırlanmıştım. Gelgelelim, kesici darbem Tategami’ye doğru harekete geçmeden tam bir an önce rakibim el mühürlerini bitirmeyi başarmıştı. Bu iyiye işaret değildi, birkaç milisaniye sonra ateşleyeceği tekniğinin sıfır noktasındaydım. Karga keşişi halimin bana sağlamakta olduğu üstün farkındalık, Tategami’nin aldığı nefesi ve vücudundan yükselen kuvvetin ağzında toplandığını işaret etmeye başlamıştı. Belli ki bir şey fırlatacaktı. Yapacağı tekniği kestirebilsem bir sonraki adımda doğru bir pozisyon almak adına avantajı elime geçirmiş olurdum. Katon? Suiton? Doton? Mokuton? -yok canım- Bir anlığına da olsa kafamda dönen çarklar cevaba ulaşmama fayda sağlamamıştı. Bu sebeple temkinli olmak adına karga keşişi halimin bana sunduğu bir diğer avantaj olan vücudumu kargalar halinde parçalamayı seçmiştim. Tantoumu cübbeme geri sokup vücudumun onlarca karga haline dönüştmesine izin verdikten hemen sonra, az önce bulunduğum yere doğru müthiş bir tazyikle fırlayan ve arkamda kalan molozları tereyağı gibi kesen suyu görmemle birlikte doğru hamleyi yaptığımı farketmiştim.

Tategami’den 4-5 metre kadar uzağa, güvenli bir noktaya ulaşıp yeniden insan olarak cismani bir forma ulaştığımda en başa döndüğümüzü farketmiştim. İyi bir deneme yapmıştım, ancak zamanlamayı doğru kestirememiş olsam gerek, başarıya ulaşamamıştım. Yine de şu an bunları düşünmek için doğru zaman değildi. Tategami ellerini önünde birleştirip yere devasa bir hacimle su kusmaya başlamıştı bile. Belli ki, içinde bulunduğumuz arenayı kendi alanı haline getirmek istiyordu. İkimizin de aşağı yukarı eşit şartlarda olduğu bir konumdan, direkt Tategami’nin işine yarayacak bir hale gelmeye başlamıştı bahçe. Bu işleri bariz bir şekilde zorlaştırıyordu. Su üzerinde hakimiyetim yoktu, özellikle de Tategami gibi güçlü bir shinobiye karşı. Her an suyun hangi noktasından hangi canavarca teknik fırlayıp beni alt etmeye çalışacaktı kim bilir. Bu, şu an alınabilecek bir risk gibi gözükmüyordu. Neyse ki, yer hakimiyetini ele geçirebilse bile hava hakimiyeti hala bendeydi. En azından cephanesinde neler sakladığını görebilmek adına bir süre de olsa sudan uzak durmayı tercih edecektim.

Öncelikle iki elimi de yumruk yaparak kollarımı vücudumun önünde bir X şekline getirdim ve senjutsu chakrama odaklanarak her iki elimde de üçer karga tüyü belirmesini sağladım. Rakibim karşımda dümdüz dikilirken dikkat dağıtıcı olarak olsa dahi saldırmamak çok mantıklı değildi: “Kurohane.” diye mırıldanarak ellerimde oluşmuş olan keskin karga tüylerini rakibime doğru fırlattım. Standar kunai işlevi gören bu tüyler, Tategami’nin beklemeyeceği şekilde ellerimde oluştukları için bir anlığına da olsa bana avantaj sağlayabilirdi. Ben ise bu esnada asıl hamlemi gerçekleştirebilirdim. Az önce Tategami’ye karşı hamle aldığımı gören Raizo’nun bariyeri test etmek için dalışa geçeceğini düşünüyordum. Eğer beklediğim gibi Raizo kanatlarının ucuna yerleştirilmiş keskin metallerle bariyere bir saldırı gerçekleştirecekse, çoktan alçalmaya başlamış olmalıydı. Böyle bir durumda fırsattan istifade ederek Raizo’nun sırtına atlayacak ve beni bir süreliğine de olsa yükselterek sudan uzaklaştırmasını sağlayacaktım. Dikkatim Tategami’den, bariyeri tutmakta olan shinobilerden ve Ieyasu’dan ayrılmayacaktı elbet. Raizo’nun sırtında, efektif olarak nasıl saldırıya geçebileceğimi planlarken riskten bir nebze de olsa daha uzak olacağımı düşünüyordum.

[GM - Naruto]

Tategami su kusmayı kestiği anda tüyleri ona fırlatmış oluyorsun. Tategami basitçe sola doğru yatarak bunlardan kurtuluyor. O esnada Raizo dalışa geçmiş oluyor. Bariyerin yanından uçup giderken etrafında bir vida gibi dönerek bir saldırı yapıyor kanatlarını biraz kapatarak. Böylece seri ve ardı ardına bir kaç saldırı isabet etmiş oluyor. Bariyer yer yer çatlıyor ve içindeki shinobiler her isabet eden saldırıda kısmen sarsılıyorlar. Ancak saldırılar bittiği gibi tekrar odaklanmalarını sağlıyorlar ve bariyer iyileşmeye başlıyor. Bir kaç saniye sonra ise eski haline dönüyor. Shinobilerden birinin alnındaki teri sildiğini görüyorsun. Nefesinin hızlandığını keşiş formunda algılamak pek güç olmuyor.

Zeki bir shinobi olduğundan bu bariyerin onlar için yorucu olduğunu anlaman zor olmuyor. Bariyeri kırmanın yolu kısa sürede yüksek bir hasar veya bariyeri oluşturan shinobilerin chakrasını harcamasını sağlamak gibi görünüyor.

Tategami bu esnada tekrar el mühürleri yapmaya başlıyor fakat sen Raizo'nun yükselişini fırsat bilerek onun sırtına konuyorsun. Sen Raizo ile biraz yükselmişken Tategami tekniğini bitirmiş oluyor. O noktada Tategami'nin önünde bir su çemberinin oluştuğunu görüyorsun. Bu su çemberi etraftan ona gücum eden sulardan oluşuyor ve birden bir diske dönüşüyor, bu tamamlandığı gibi çok seri bir şekilde bir su kolonuna dönüşüyor. Kabaca 2 metre çapındaki bu kolon Raizo'ya doğru hücum ediyor. Raizo çevik bir hamle ile bu kolondan kurtuluyor. Düşmemek adına Raizo'ya anlık tutunuyorsun. Su üzerine geliyor ve seni ıslanıyor, ancak sana veya Raizo'ya isabet etmiyor. Tategami'nin Tori mühründe sabit tuttuğunu seçiyorsun. Kolon yok oluyor ve sular alanda oluşan göle geri düşüyor fakat disk yok olmuyor. Bir noktadan sonra disk tekrar uzuyor ve kolona dönüşüyor.

Raizo etrafında tam bir dönüş yaparak bu saldırıdan da kurtuluyor. Düşmemek için Raizo'ya sertçe tutunuyorsun. Tekrar ıslanıyorsunuz Raizo ile. Keşiş formunun getirdiği farkındalık ile her bir su damlasını hissedebiliyorsun. Raizo bu saldırılardan zor kurtulduğunu söylüyor sana ve acilen müdahale etmeni istiyor senden. Tategami tekrar bir saldırı için hazırlanıyor ve disk tekrar kolona dönüşüyor.

Zeminden 10-15 metre kadar havada, alanın etrafında dönmekte Raizo.

[Komaeda Togami]

Kurt maskeli shinobi, Kurohane ile oluşan tüylerden kolaylıkla sıyrılmayı başarmıştı su kusmayı bitirirken. Beklemediğim bir sonuç değildi elbette, ancak bu esnada saldırıya geçmiş ve bariyeri yeniden çatlatmayı başarabilmiş olan Raizo’nun sırtına atlamam için gereken o çok kısa pencereyi bana sağlamıştı bu hamlem. Bu sebeple sonuçlardan memnun olduğumu söyleyebilirdim. Raizo’nun sırtında yeniden gökyüzüne yükselirken, bariyer kendini çoktan tamir etmişti ve kafamda yeni hamlemin ilk adımları oluşmaya başlamıştı. Öncelikle, bariyerin chakra bazlı saldırılar haricinde fiziksel saldırılara karşı da dirençli olduğunu görmüştüm. Bu, az önce hesaplamış olduğum üç olasılıktan birini direkt olarak eliyordu. Dümdüz koşup sabit bir şekilde beklemekte olan shinobilere saldıramazdım. Raizo’nun saldırısının ardından kendini yeniden tamir etmiş olan bariyerin içindeki iki shinobi oldukça odaklanmış görünmekteydiler. Karga keşişi halimin getirdiği yüksek farkındalık sayesinde özellikle birinin nefeslerinin derinleştiğini, alnındaki teri sildiğini görebilmiştim. Onları yormak, en iyi strateji gibi görünüyordu.

Tabii ki bu esnada Tategami’yi de planımın parçası haline getirme zorunluluğum mevcuttu. Halihazırda yaptığı el mühürlerini bitirip önünde oluşan devasa su halkasından su sütunları oluşturup Raizo’ya saldırmaya koyulmuştu bile. Raizo şu ana kadarki saldırıları bir şekilde atlatmayı başarmıştı, ancak özellikle ikincisinde yaptığı salvoyla dengede kalabilmek için tüm gücümle yapışmam gerekmişti tüylerine. Bir sonraki saldırıdan kurtulup kurtulamayacağının bir garantisi yoktu. Raizo’suz savaşmaya da alışık olmakla birlikte, savaş stratejimin önemli bir parçasını oluşturduğunu tahmin etmek için kahin olmaya gerek yoktu. Tategami de tam olarak bunun üzerine oynuyor gibi görünmekteydi. Ancak yaptığı bu hamleleri stratejimin ilk adımı olarak kullanabileceğimi farketmiştim.

Tategami’nin önündeki disk tekrar devasa bir su kolonuna dönüşüp Raizo’ya doğru saldırıya geçtiği anda planımı devreye soktum. İlk iş olarak, hızlıca Raizo’nun tepesinde ayağa dikilip “Küçül ve birleşmeye hazırlan. ” diye komut verdikten sonra senjutsu chakrama odaklanıp derin bir nefes alarak kendimi ileri doğru fırlattım. Takiben üst vücudum önde olacak şekilde zemine dalışa geçtim. Bu hem saldırıdan kurtulmamıza ihtimal verecek, hem de bir kafa karıştırma taktiği olarak işlev görecekti. Raizo, devasa orijinal halinden sıradan bir karga boyutuna küçülürken gecenin karanlığında kaybolacaktı ve çevikliği sayesinde saldırıdan kurtulma ihtimali yükselecekti. Aynı zamanda Tategami’nin Kuchiyose no Jutsu’nun bozulduğunu düşünüp tüm odağını bana verme olasılığı da yüksekti. Ben ise su kolonundan kurtulabilmek adına kendimi ileri doğru fırlatıp aşağı dalışa geçtikten sonra sağ elimin işaret parmağını Tategami’ye doğru uzatarak ‘Utakata’yı aktifleştirecektim. Raizo’nun ortadan kaybolması ve benim aniden dalışa geçmemle birlikte odağının bende olacağına aşağı yukarı emindim. Bu da tekniğimin işe yarama ihtimalini arttırıyordu.

Tategami’yi tekniğimin etkisi altına aldığımı hissedersem aşağı doğru dalışını sürdüren vücudum ve Tategami arasında kalabalık bir karga sürüsü belirmesini sağlayacaktım. Ardından bu karga sürüsü Tategami’ye doğru hücuma geçerek bana dönüşecekler ve az önceki dalışıma benzer bir pozisyonda ona saldıracaklardı. Saldırımın mümkün mertebe gerçekçi olmasına özen gösterecektim. Tategami gibi tecrübeli bir shinobinin bir genjutsu tekniğinin etkisi altında olma ihtimali oldukça yüksekti, buna kısa bir süreliğine de olsa müsade etmek gibi bir niyetim yoktu. Tategami gerçek Togami’nin gökyüzünden ona doğru dalışa geçtiğini görmüştü, kargalara dönüşüp yeniden insan formuna dönebildiğini de. Dalış esnasında bir karga sürüsüne dönüşüp tekrar cisimleşen Togami’yi ‘gerçek’ sanması planımın önemli bir parçasını oluşturuyordu. Genjutsu Togami tantosunu çekerek Tategami’ye saldırmaya başlayacaktı. Ancak Tategami ne zaman hasar verecek olsa kargalara dönüşüp ilk fırsatta yeniden insan formu alarak saldırılarını sürdürecekti. Tekniğimin başarılı olması halinde su zemine indiğim gibi bariyere doğru koşmaya başlayacaktım. Bu esnada Raizo’nun bana yetişip omzuma konarak birleşme sekansını başlatacağını düşünüyordum. Henüz baskın öncesi biriktirdiğim senjutsu chakrasının limitlerine ulaşmadığımı düşünüyordum ancak bu derece önemli bir savaşta aptalca bir risk almak makul değildi. Bariyere varmak üzere olduğum anda ise kısa el mührü dizisini bitirip senjutsu chakrama odaklanarak sıfır noktasında “Atsugai.” diyerek tekniğimi aktifleştirecektim. Bariyer shinobilerini zorlamanın zamanı gelmişti. Tategami yalnızca dikkat dağıtıcıydı, asıl hedefim Ieyasu’nun kellesiydi.

[GM - Naruto]

Son bir kaçış hamlesi deniyor Raizo etrafında dönerek ve bir su kolonundan daha kurtuluyor son anda. Sen o noktada Raizo'nun üzerinde durmayı bırakıyor ve dalışa geçiyorsun. Raizo ufalıyor ve sana doğru uçmaya başlıyor. Bu noktada Tategami'nin başka bir el mührü dizisine başladığını görüyorsun. Önündeki disk yok oluyor.

Utakata'yı aktifleştirdiğinde oluşan diğer Togami Tategami'ye hücum ediyor karga formunda. Ona vardığı anda Tategami ile yakın dövüşe kitleniyorlar. Sen yere konduğun anda Raizo da dibinde bitiyor ve seninle birleşiyor. O noktadan sonra hızlıca bariyere doğru ilerliyorsun. Raizo ise senjutsu chakrası rezervlerini doldurmaya başlıyor.

Tategami ne zaman illüzyona hasar vermeye çalışsa kargalara dönüşüyor. Tategami bu noktada daha temkinli bir dövüş postürü alıyor. Senin illüzyonun ise ona tantousu ile hiç hasar veremiyor. Tategami hepsini bir şekilde ya pas geçirtiyor ya da blokluyor. Yakın dövüşte korkutucu bir rakip olduğunu algılıyorsun.

Bir kaç saniye sonra küreye vardığında, Tategami'de seni fark etmiş oluyor fakat illüzyonla uğraşmaktan hemen sana dönemiyor. Sen Atsugai için chakra yoğurmaya başladığında Utakata bozuluyor. O noktada Tategami sana dönüyor ve bir kaç adımda dibinde bitiyor. Senin tekniğini bitirdiğini gördüğü anda hızlı bir hamle ile suyun içine batıyor.

Şu noktada istese sana müdahale edebilecek kadar hızlı olduğunu, fakat muhtemelen risk almak istememiş olacak ki, vaz geçtiğini algılıyorsun.

Sen Atsugai'yi aktifleştirip etrafa kesici bir hava kasırgası saldığın anda bariyerin içerisindeki shinobiler sana kitleniyor. İkisi de odaklarını koruyorlar. Kesici hava dalgası bir çok yerden bariyeri çatlatıyor. Biraz daha tekniği bozmazsan kırabileceğinden az çok emin gibisin. Fakat o noktada ayaklarının dibinde, suyun içerisinde bir karartı gördüğün anda tekniği bozuyorsun ve bir adım geri atıyorsun.

Suyun içinden aparkat yaparak Tategami fırlıyor. Sen bir savunma pozisyonuna geçemeden, havada kendi etrafında dönerek çenene sert bir tekme indiriyor rakibin. O noktada geriye bir adım sendeliyorsun. Tategami bunu defalarca yapmış birisinin özgüveni ile sana doğru bir adım alıp seri yumruk hamlelerine başlıyor. Yumruklar sağdan ve soldan olabildiğince seni aksi yönlere bloklamaya zorlayacak şekilde geliyor. Sen ise bunu riske atmayıp karga formuna dönüşüp Tategami'den uzaklaşmaya başlıyorsun.

O noktada Tategami Tora mührünü yapıyor ve sana odaklanıyor. Sen 5-6 metre kadar uzaklıkta tekrar cisimlendiğinde Tategami "Hibashiri!" diye bağırıyor ve ayağını sertçe su yüzeyine vuruyor. Ayağını yere vurduğu yerden sana doğru muazzam bir hızda bir alev kütlesi suyu parçalayıp buharlaştırarak sana doğru ilerliyor.

Çenene aldığın darbe seni etkileyecek bir şey değil fakat arada sızlıyor. Bariyerin tekrar kendini toparladığını görüyorsun ancak bu sefer bu daha yavaş gerçekleşiyor. İki shinobi de epey bir ter atıyor. Ieyasu ise baygın bir şekilde yatmakta.

[Komaeda Togami]

Uygulamaya koyduğum plan, bariyerin sıfır noktasına kadar inip Atsugai’yi uyguladığım sınıra kadar oldukça başarılı şekilde ilerlemişti. Tategami, Atsugai’yi aktifleştirmek üzere olduğum an dibimde bitivermesine rağmen risk almak istemiyor olsa gerek; aniden suyun altına dalmış ve tekniğimin etki alanından çıkmayı başarmıştı. Hızlıydı, ve yakın dövüşte çok güçlüydü. Bunu az önce Utakata tekniğimin etkisi altındayken illüzyon Togami’yle kapışmasından rahatlıkla anlayabilmiştim. Bir çizik bile atamamıştım kurt maskeli shinobiye. Ve dibime girdiği an, işimi bitirebileceği aşikardı. Tekniği uygulamamla birlikte, bariyer yeniden pek çok yerden çatlamasına rağmen dağılmamayı başarmıştı. Shinobilerin fena halde ter döktüğünü, tüm odaklarını bariyeri korumaya verdiklerini net bir şekilde görebiliyordum. Biraz daha uğraşmam gerekecekti belli ki. Ancak ben bariyerin yıkımını kovaladıkça, kurt maskeli rakibim de acımasız bir avcı misali beni kovalıyordu. Aynı anda hem savunmayı, hem de saldırmayı düşünmek zorundaydım ve açık söylemek gerekirse içinde bulunduğum durum bana keyif vermeye başlamıştı. Benim gibi kendini tamamen farklı bir dünyada kabul eden, nihilist ve anhedonist birinin bile kanının kaynayabilmesi nadir rastlanan bir durum olsa gerekti. En son ne zaman bu kadar hayati bir dövüşün içinde olduğuma emin olamıyordum. Kardeşimi kendi ellerimle öldürdüğüm dövüş mü? Belki. Bunca yıldır bu noktaya ulaşmak için uğraşmamış mıydım? Dünyaya bir iz bırakmak. Yağmur Ülkesi Daimyo’suna başarısız bir suikast girişiminde bulunup katledilen kaçak shinobi. Ya da Yağmur Ülkesi Daimyo’sunu infaz eden kaçak shinobi. Her iki ihtimal de, parmaklarımın ucundaydı.

Tekniğimi uygulamayı sürdürürken, omzuma tünemiş gibi görünen Raizo’nun uyarısı kulağımda çınlamıştı: “Altında çocuk!” Farketmediğimden değildi, az önce Tategami’nin suya dalışını izledikten sonra farklı bir yerde belirmesini beklemek aptallık olurdu, ancak yine de Raizo’nun arkamı kollamaya çalışmasından memnuniyet duymayacak değildim. "Farkındayım.” diye mırıldandım huysuzca ve tekniğimi bozarak hızla bir adım geri fırladım. Yalnızca yarım saniye önce bulunduğum noktada sudan bir aparkatla birlikte yukarı doğru fırlayan Tategami belirmişti. Henüz bir savunma pozisyonu alabilmiş değildim, bu sebeple Tategami’nin müthiş bir hızla kendi etrafında dönüp çeneme yapıştırdığı tekme geriye sendelememe sebep olmuştu. Raizo’nun uğursuzca güldüğünü işittim omzumdan. Saldırının hedefi kendisi olmadığı zaman, keyfi pek yerine gelmişti belli ki. Yediğim darbenin etkisiyle kendimi yeni yeni toplamaya başlamışken, Tategami’nin üzerime saldırmasıyla yeniden odaklanmak zorunda kaldım. Darbeler öylesine şiddetli ve öylesine planlıydı ki, karga keşişi halimin fiziksel sınırlarımı yukarı taşımasına rağmen birebir karşılık vermemin imkansıza yakın olduğunu anlamam bir saniyeden uzun sürmemişti. Mecburen, karga halime bürünerek Tategami’den uzaklaşmaya başladım. Aramızdaki mesafe 5-6 metreye ulaştığında yeniden cisimlendim ve gördüğüm ilk şey, bana odaklanarak Tora mührünü yapmış olan Tategami’nin ayağını sertçe yere vuruşuydu.

Büyük bir alev kütlesi zeminden yukarı ve bana doğru fırlayıp yolundaki suları buharlaştırırken kaçmak için çok fazla opsiyonumun ve süremin olmadığının farkındaydım. Hem saldırıdan kurtulmalı, hem hamle avantajı elde etmeli, hem de Tategami’yi bir anlığına olsa bile çaresiz bırakmalıydım. Sadece ‘kaçma’ hamlesini içeren hareket planları Tategami’nin çevikliği ve süratiyle benim dezavantajıma sonuçlanmıştı önceki seferlerde. Aynı hatayı tekrar tekrar yapmanın sonumu getireceği barizdi. Hamlemin bir miktar risk de içermesi gerekiyordu, doğru yerde risk almadan ödül beklemenin manasız olduğunun farkındaydım. Bu sebeple, alev kütlesi üzerime gelirken bulunduğum noktadan bariyer shinobilerinin bulunduğu hizaya doğru sıçradım. Amacım, hem doğrusal yönde üzerime gelen alev kütlesinden kurtulmak hem de Ieyasu’nun artık içinde baygın olarak yatmakta olduğu bariyeri kendimle Tategami arasına alarak ani bir saldırı gerçekleştirmesini önlemekti. Tategami’nin hamle yapamadan geçireceği yarım saniyeyi bile avantajıma kullanmak zorundaydım. Yeni konumumu aldığım gibi, ‘Mi’ mührünü yaparak Hanasaku no Jutsu’yu aktifleştirecektim. Vücudumdan dışarı hızla fırlayan karga tüyleri alandaki herkesin görüşünü bozduğu gibi ayaklarıma odakladığım chakrayı kesecek ve kendimi suyun dibine bırakacaktım. Risk aldığım nokta ise tam olarak buydu. Su, Tategami’nin savaş alanıydı. Rakibimin savaş alanına izinsiz olarak girip bunu onu mağlup etmek için kullanmaya niyetliydim.

Her şey doğru şekilde ilerlerse, suyun dibine daldığım anda tüylerin beni görünmez kıldığı birkaç saniyem daha olacaktı. Bu süreyi, Kuroshisha’nın el mühürlerini uygulamak için harcayacaktım. Raizo’yla birleşmiş olduğum için senjutsu chakram konusunda şimdilik pek bir kaygım yoktu ama oluşturacağım klonlarda ninjutsu chakramı kullanmayı tercih edecektim. Bir sonraki hamlem planlandığı gibi giderse senjutsu chakrası olsun ya da olmasın fazlasıyla yıkıcı olacaktı. Kuroshisha ile üç klon oluşturmayı planlıyordum. Bu klonlara teknik yapabilmeleri için chakra bahşetmeyecektim. Benim tekniğimle yok olmak üzere yaratılıyorlardı. Zamanlamayı doğru şekilde yapabilirsem, oluşan klonlarımdan biri küre şeklinde bariyerin benim olduğum tarafında suyun altından fırlayarak elindeki tanto ile bariyere saldırıya geçecekti. Bir diğeri, tam bariyerin altına geçecek, üçüncüsü ise Tategami’nin olduğu yere kadar ilerleyecekti. Asıl bedenimi şimdilik bulunduğu yerde tutma konusunda kararlıydım. Tategami’nin düşünce prosesini iyi okumak zorundaydım. Sudan fırlayıp tanto ile bariyere saldırıya geçeni gerçek bedenim sanmayacağını düşünüyordum. Öyle bir durumda beni salak yerine koymuş olurdu. Ben ise onu gerçek bedenim sanacağını düşünürsem onu salak yerine koymuş olurdum. Muhtemelen bir klon olduğunu düşünecek ve tantonun bariyere zarar veremeyeceğini hesaplayarak su altındaki diğer iki Togami’den birine yönelecekti. Kendisine gelen Togami’nin de gerçek olacağını düşüneceğini sanmıyordum, birebir dövüşte üstünlüğünü çoktan göstermişti ve direkt olarak üzerine saldırmayacağımın farkında olsa gerekti. Küre şeklindeki bariyerin tam altında olan Togami’yi kendine hedef olarak seçmesi çok muhtemeldi. Tategami’den uzak, bariyere yakın. Rakibi şu ana kadar bu stratejiyi izlemişti ve kendini akıllı bir shinobi olarak görüyorsa doğru hedefin o olacağını düşüneceğine aşağı yukarı emindim. Küre şeklindeki bariyerin altındaki Togami’yi hedef alacaktı.

Planımın riski, Tategami’nin su altındaki chakrayı kusursuzca hissedebiliyor olması ihtimaliydi. Eğer gerçek bedenimin yerinden hiç kıpırdamadığını bir şekilde hissedip farkederse planımın saldırı yönünü sekteye uğratmayacak olsa bile savunma yönünde ciddi bir zaafiyet verebilirdim. Uygulayacağı bir suiton tekniği veya direkt olarak su altından veya üstünden üzerime saldırması bulunduğum konum itibariyle bana büyük bir hasar vermesine olanak sağlayabilirdi. Ancak bu, almak zorunda olduğum bir riskti. Tategami her ne yaparsa yapsın, planım üç klonumun da doğru noktaya ulaşabileceği kadar ilerlerse su altındaki diğer iki klonumu da yüzeye çıkararak ‘Tora’ mührünü yapacaktım. Odaklanmış olduğum senjutsu chakram ile, Bunshin Bakuha’yı aktifleştirmeye niyetliydim.