[Tsujihara Iori | Kitamura Susumu] Ambar

[Kitamura Susumu]

Her şey o kadar hızlıca olup bitti ki, ne Iori'den tartabileceğim bir tepki alabildim, ne de adam taşımamı istediği cümleleri ağzından dökebildi.

Adam, son bir sitem manasında sözlerini zar zor mırıldanırken umutlanmıştım denilebilir aslında. Mucizevi bir şekilde hayata döneceğini düşünmesem de, en azından neler olup bittiğini açıklayabilecek enerjiyi de bulur diye düşünmüştüm. Ama bu düşüncem daha zihnime adam akıllı bile oturamadan sönüp gitmiş, beni ise boş gözlerle karşımdaki cesede bakarken bırakmıştı. Gözlerindeki son pırıltı da yok olup giderken bir anlığına inanmak istememiş, konuşmaya, soruma cevap vermeye devam etmesi için ısrar edesim gelmişti bile denilebilir! Kaşlarımı pişmanlık ve hüzün karışımı bir ifadeyle çatarken adamın açık kalan gözlerini avuç içimle kapattım. Ne yazıktı halbuki, cesedi burada kim bilir nelere, nasıl yem olacaktı.

"Sanırım artık bir acısı kalmadı." diye lafa girdim bir kaç rahatsız saniye ardından, gözlerimi adama hala saplı olan tantouya dikerek. Kim, neden yapmıştı? Bir boğuşma mı oldu, yoksa beklemediği bir anda ihanete mi uğradı? Acaba tam burada mı oldu bütün her şey? Yoksa bu şekilde yürüye yürüye ancak buraya kadar mı gelebildi ve sonra da pes etti? Kafam tekrar sorularla meşgul oluyordu ama neyse ki evdeki tavuklar yerine, şu ana odaklıydı bütün sorular. Adamı bulduğumuz yerden başlayarak soldaki tepeye doğru giden ayak izleriyle bulunduğumuz durumu ilişkilendirmeye ne kadar çalışsam da, adamdan olaya açıklık getirebilecek bir şeyler duyamadığımız için düşüncelerim komplo teorilerinden öteye gidemedi. Gözlerim hala tantou üzerindeyken elimi kabzasına attım ve adamın cansız vücudundan çıkardım. Belki kabzasında olan spesifik bir işleme, aklımda kalacak bir detay ilerleyen zamanda işimize yarayabilirdi. Belki, adam en azından tantou saplı olmayan bir kabukla daha rahat uyuyabilirdi.

Düzensiz, ince bir kaç sesle odağımı tepenin ardına çevirmek zorunda kaldım. Tantouda spesifik bir şey göreyim ya da görmeyeyim fark etmez, adamın yanına geri bıraktım. Gözlerimi önce Iori'ye diktim, dikkatini kendime çevirmek amacıyla, ardından bakışlarımı tepeye çevirerek onun da o tarafa odaklanmasını ima ettim gözlerimle. "Sesleri sen de duyuyor musun? Bir çatışma dönüyor olabilir." dedim kısık bir sesle. Bir kaç saniye çocuğun iyice odaklanmasına müsaade ederken, ben de tiz sesleri biraz daha anlamlandırmaya çalıştım bu süre içinde. "Yolu takip ederek tepenin ardına geçip, olan biteni izlemelik tüneyecek bir yer arayalım." diye de devam ettim ardından.

[Tsujihara Iori]

Birisinin yüzünden yaşamın öylece akıp gitmesini izlemek hiç bir zaman alışılabilinecek bir şey değil benim için sanırım. Birisinin tekrar nefes almayacağı, tepki vermeyeceği veya hareket emeyeceğini bilmek bir garipti. Alışmıştım aslında son bir kaç haftadır, lâkin bu lafın bile ne kadar çarpık bir önerme olduğunu farketmek ayrı bir meseleydi. Fakat bu ölüme ben sebep olmamıştım, sadece adamın son nefesinin şahitleri arasındaydım. Bu da sanki benim kendimi avutmamı sağlayan bir bahaneden öte değildi sanki. Bizler varolmadan önce de ölüm bu dünyada kol geziyordu, biz burayı terkedince de devam edecekti.

Adam son sözlerini söyleyip son nefesini verdiğinde, Susumu ile tekrar baş başa kalmıştık. Elemanın alın bandına elim gitti, onu alıp ceplerimden birine koydum. İsim, en azından adamın ölümünü ileteceğimiz birileri olabilirdi. "Amegakure..." dedim sessizce, alınbandının üzerindeki şekli düşünerek. Noi ismi ise tanıdık gelmemişti. Görev sonrasında, bu alın bandını yetkililere teslim edip Noi'ye ulaştırabilirdik, artık her kimse. Aklıma tekrar hücum eden cevapsız soruları zihnimin dehlizlerine sıkıştırdım, Susumu'nun tantouyu incelemek için adamın artık cansız bedeninden söküşünü izledim.

Ardından, seslerden bahsetmişti Susumu. Bir an durdum ve dinlemeye çalıştım. "Sanırım." dedim sessizce, ona doğru. Eğer bahsettiği gibi bir çatışma varsa, bu adamın başına neler geldiğini anlayabilir, eğer başka bir köy shinobisi varsa yardım edebilirdik. Amegakure'li olsalar da, onlar da kendi köylerini ve ülkelerini korumak için ant içmiş bireylerdi. Bir önceki karşılaşmamızda bize gösterdikleri umarsızca tavır, onlarda kalabilirdi. Birilerinin boş yere acı çekmesine göz yumamayacak kadar haysiyetliydim.

"Tamamdır." Dedim Susumu'nun önerisine karşılık, ardından harekete koyuldum. Tepeye doğru yollanacaktım. Belim biraz bükük fakat hızlıca hareket edecektim. Olabildiğince az ses çıkaracak, tepeden aşağıya bakıp olan biteni görmeye çalışacaktım. Olaylara müdahale edişimiz ise olayın tam olarak ne olduğunu kavrayınca gerçekleşecekti.

[GM - Naruto]

Susumu tantouda ilgi çekecek birşey görmüyor. Tasarımı klasik. Ancak kaliteli bir parça.

Adamı geride bırakarak sinmiş bir şekilde tepeye çıkıyorsunuz. Yokuş sizi saklayabilecek ağaç yapılarına sahip değil. Ancak seslerin kaynağı da tepenin ardı olduğu için şimdilik buna ihtiyaç duymuyorsunuz. Üst kısımlarda adımlarınız yavaşlıyor, vücudunuz zemine biraz daha yaklaşıyor. Tepeye bir nevi emekleyerek ulaşıyor, yatar pozisyonda bir ağaç köküne gizleniyorsunuz. Az önce takip ettiğiniz yol, ileride bu tepeyi dolanarak tam olarak baktığınız konumdan sola doğru biraz ilerliyor ve ardından tekrar sağa kıvrılıp yağmur topraklarına doğru yollanıyor. Tepeye çıktığınız noktanın tam karşısında, yol üzerinde bir vagon bulunuyor. Vagonu taşıyan tek bir at bulunmakta. Arka sol tekeri yerinden fırlamış olduğundan vagonu çekeleyemiyor ancak kıpır kıpır. Korkuyla kişniyor, şaha kalkıp yeri dövüyor.

Tepeden yola inen yokuşta iki ceset görüyorsunuz. Birisi sırt üstü yatmış, sırtında derince bir kesik var. Kıyafetleri, az önce bulduğunuz adam ile aynı. Muhtemelen Amegakure shinobisi. Diğeri hemen bu bedenden birkaç metre aşağıda, siyahlara bürünmüş biri. Bir ağaca dayanmış. Gözleri açık, ağzından dökülen kanlar hala akışkan. Omzuna bakıyorsunuz. Mavi kol bandı.

Tüm bunlar arkaplanı renklendiren detaylarken, tepeye varmanızdan beş saniye sonra asıl oyun başlıyor. Vagonun hemen önünde, sırtını vagona vermiş biri. Üzerinde mavi renkler hakim. Göğsünden bacaklarına kadar inen kısımda kol bandındaki noktaların aynısını görüyorsunuz. Neye ait olduğunu bağırıyor adeta. Elinde bir katana bulunuyor. Siz adamı gördüğünüzde, arkadan kitleyip diz çöktürdüğü bir Ame shinobisinin boğazını kesip yere bırakıyor ve tekrar pozisyonunu alıyor. Tam karşısında, sizlere daha yakın ve sırtı dönük şekilde iki Ame shinobisi var. Sol taraftaki diz çökmüş durumda, nefes nefese. Diğeri ise boğazı kesilen shinobi karşısında donup kalmış. İki elinde birer kunai. Bağrınıyor acıyla. "Jahi ! JAHI !" Diz çökmüş olan eleman elini yana açarak susturuyor onu.

Out: Fotoşok yetenekleri sınırlı olan bu admini hoş görün, kıyafeti mavi hayal edin.

Maviliye bakıyorsunuz. İki dizini kırarak savunmaya hazırlanıyor kendini. Suratında hin bir sırıtma. Durumdan fazlasıyla hoşnut gibi.

[Tsujihara Iori]

Tepeye varmamıza ramak kala sürünme pozisyonuna geçmiş, etrafı izlemeye başlamışık. Tepenin bizim önümüzden aşağı akan giden tarafında iki ceset mevcuttu. Birisi Amegakure shinobisini olduğunu belli eden kıyafetler giymekteydi. Diğeri ise, kaçaklardan olduğunu belli eden kol bandına sahipti. Aşağıda, ayakta 2 Amegakure shinobisi vardı. Biri dizlerinin üstündeyken, diğeri ayakta duruyordu. Ayakta duran ise şok olmuştu önündeki kaçağın yaptığı şey yüzünden.

Onun yaptığı şey ise, önünde diz çöktürdüğü bir başka Amegakure shinobisini idam etmesiydi. Bir an gözlerimi kıstım kılıç onun boğazını keserken. Resmen canice bir hayatın böylece pervasızca alınması tüm tellerimi germişti resmen. Kendi boğazımda hissettim bir an soğuk metali, ardından civarı incelemeye devam ettim. Elemanın tam arkasında tekerleği kırık bir vagon vardı. Vagona bağlı da bir at, fakat kaçacak bir yeri olmadığından öylece debeleniyordu.

Amegakure'lilere yardım etme fikri ağzımda hoş bir tad bırakmıyordu, yalan söylemeyeceğim. Fakat birilerinin boş yere ölmesine de göz yumabilecek bir yapım yok. Susumu ise her türlü yola gelebilecek gibiydi, eğer ortama dalmaya karar verirsem. Ayrıca, elemanı canlı ele geçirebilirsek bir şeyler de öğrenebilirdik. Tereddüt etme zamanı değildi.

Susumu'ya döndüm, bir yandan kaçak bandanasını boynumdan hızlıca söküp cebime sıkıştırdım ve konuştum; "Vagonun arkasına geçeceğim. Elemana daldığımı gördüğün an da sen de gir. Amegakure'liler sorarsa, sınır devriyesi gezen Sagano keşişleriyiz." Bir saniye kadar bekledim, ağzımı biraz bükerek "Yerlerse tabii." dedim ve Shunshin için parmaklarımı hazırladım.

Vagonu merkezine alan ve geniş yarıçaplı bir çemberde soldan hareket edecektim vagonun arkasına geçmek için. Bu sırada da bütün ölü ağaçları ve kayaları kullanacaktım hareketimi gizlemek için. Vagonun arkasına konuşlanınca ise, hız kesmeden vagona doğru dümdüz ilerleyecektim Shunshin ile. Vagona vardığım gibi Mizurappa için el mühürlerini hazırlayacak ve vagonun tepesine sıçrayacaktım, ardından daha fazla konsantrasyon sağlamak için tekniğimi bağırarak duyuracak ve adamın üzerine salacaktım. Susumu için bu yeterli bir işaret olacaktı diye düşünüyordum. Ardından eğer adam ile yakın dövüşe girmek gibi bir durumum olursa kaçacak ve aramı geniş tutacaktım. Susumu'nun dövüşün liderliğini yapmasını ve adama kafalama girmesini istiyordum, böylece onu uzaktan Ninjutsu ile veya gerekirse Taijutsu ile destekleyebilirdim.

[Kitamura Susumu]

Yıllaan misali olmasa da gene alçak rakımlarda dolana dolana tepede süründük ve manzarayı karşımıza aldık Iori'yle. İç açıcı bir sahne zaten beklemiyordum ama ortamı gözlerim daha yeni seçmişken de hemen bir infaza şahit olmak, hoş olmadı açıkçası. "Hassssiktir." diye fısıldadım mavili adamın gram terreddüt etmeden işini bitirişini izlerken. Manzaradan gözlerimi kaçırarak etrafa odaklanmak zorunda hissettim kendimi daha sonra. Bir hedefimiz olan örgütten ölü, bir Amegakure'den ölü, iki de hayatta. Acaba demin tepe ardında bıraktığımız çocuğu öldüren kimdi? Yerde yatan mı, yoksa demin birinin canını alan mı?

Ne yapacağımızı düşünmeye başladım kara kara. Erketeye yatmaya devam ederek olayın bitmesini beklemeli, olay büyürse de gerekirse tüymeliydik bence buradan. Gereksiz atışmaya girmeye gerek yoktu, hem Amegakure'lilerden bize neydi? Kendisini pek sevmesem de Kinshi'yi bir nevi ölüme terk etmiş liderlerle geçinen bir ülkeye yardım etmeye pek de niyetli değilim açıkçası. Üstelik, yetkili bir abiye benzeyen mavili bunları kesin yatırırdı. İşini bitirip çekip gittiğinde çaktırmadan onu izleyip, yılan misali içlerine sızmamızı kolaylaştırabilirdik. Açıkçası tüm bu düşündüklerim kafama çok yatmıştı, kendi kendimi kafamı sallayarak onayladım ve Iori'ye beklememizi söylemek için döndüm. Fakat, dönmez olaydım.

Geçen sefer yanık tenlinin dizine kafa atmasından sonra akıllanmıştır diye düşünmüştüm halbuki. Hem, yemek falan yerken de öyle mal malak bir çocuğa da benzemiyordu. Niye habire aksiyona giriyor, niye gelen katanaya saplanma, uçan kunaiye kucak atma derdine giriyor sürekli? "Saçmalama!" diye tısladım kendisine doğru, gözlerimi de iyice bir belerttim. Neymiş beyefendi gidecekmiş arkasına geçecekmiş sonra bam bam bam çat kütmüş. Dinlemedi tabi beni, sakal bırakmış olsaydım belki dinleyebilirdi belki ama dinlemedi işte, bastı gitti şerefsiz.

Banane.

Gyaku gidin Ame'lelere yardım edin demedi ki.

Ama görev arkadaşım çocuk.

Ama yaptığı da göreve ters şimdi, beni alakadar etmez.

AMA BU SALAK BEBE KESİN ÖLÜR ŞİMDİ.

BIRAKSAM ÖLSE Mİ LAN YOKSA?

BİR DE KEŞİŞ DİYOR IRZINI SİKTİĞİM.

BÖYLE KEŞİŞ GÖRDÜ MÜ HİÇ ACABA? BEN? KEŞİŞ? BEN?


Saçlarımı yolma efektiyle "Ağzınasıçayımbenseningibi." diye ıkındım kendi kendime ve Iori'nin "işaretini" beklemeye başladım. Bandanayı da söktüm. Çare yok, el mecbur, götlerimiz umutsuz. Bize emredilmemiş bir şeye girişmek sinirlerimi çok bozsa da görev arkadaşımı yüz üstü bırakamam, kitabıma ters. İşareti fark ettiğimde ayağa kalkarak bir elimi havaya kaldıracaktım. Gözümle pek seçemesem de, Ikazuchi no Kiba uygulamalık bir mesafe vardır diye düşünüyorum. Adamı vurabilir miyim emin olmasam da, Iori arkasına geçtiği sırada adamın dikkatini dağıtmama yardımcı olabilir, üstelik denk getirirsem bir sonraki hamlemde de adamın uyuşuk olması işime gelir.

Sonrası basitti, Inazuma'yı açarak adama Shunshin basacak ve, gerisi de, saplama hareketleriyle bam bam bam işte.

[GM - Naruto]

Mavili adam ayaklarını yerde sürterek bir adım yaklaşıyor Amegakurelilere. Ameliler bu hareket sonrasında biraz daha geriye çekiliyor.

Iori, sol taraftan ilerlemeye başlıyor. Sol kısım tepeden aşağıya inerek yola iniyor. Iori de bu rotayı takip ediyor. Ancak ilerlediği güzergahta onu saklayacak çok fazla engel bulunmamakta. Tepe yükseltisinde birkaç ağaç belki. Hızı ise, farkedildiğini anlayıp anlayamayacağı bir seviyede. Artık otokontrole bağlamış adımları onu vagonun arkasına ulaştırıyor.

Susumu: Iori yanından bir rüzgar esintisiyle kaybolurken hem ondan alacağın işareti hemde durumu görmek için uzatıyorsun kafanı hafifçe. Mavilinin kılıcı tek elinde, burun hizasında keskin bir şekilde tutuyor. Gırtlaktan bir ses. Alaycı tonu ise adeta inancına darbe vuracak cinsten. "Kyumon !" Kılıcını suratının hizasından hızla yana doğru savuruyor. Bir göz kırpmalık an belki. Zeminde oluşan ince çiziği görüyorsun. Vagonun üzerine çıkan Iori görüşüne giriyor, tekniğine hazırlanıyorsun.

Iori: Vagonun arkasına birşeylere takılmadan ulaşabiliyorsun. Bu aralıkta, vagonun içine bakma fırsatı da yakalıyorsun. Lüks. Muhtemelen zengin birine aitti bir zamanlar. İçerideki kadife kumaşlı koltukları, ipek perdeleri görüyorsun. Fakat eski ihtişamından çok uzak. Sağda solda kesik izleri, koltuklardaki yarıklar, tamamen deforme olmuş iç kaplama. Lüksün yerini ise 4-5 adet çuval almış. İçlerini açıp bakacak vaktin yok ancak birinden taşan birkaç şey görüyorsun. Silahlar. Vagonun bulunduğun taraftaki kapı tamamen çıkmış. Vakit kaybetmeden üstüne fırlıyor ve tekniğini hayata geçiriyorsun.

Mühürlerini yaptığın sırada adamdan yayılan garip aurayı farkediyorsun. Cismen görebildiğin, ayırt edebildiğin herhangi birşey yok. Sadece his.

---

Iori'nin saldırısıyla beraber Susumu'nun elektrik hüzmesi de gökyüzüne fırlıyor. Susumu, adamın gözlerinin tekniğini yakaladığını farkedebiliyor. Iori'nin su kütlesi adamın vücuduna yaklaşırken adam da ileriye doğru hızla fırlıyor.

Su kütlesi adamın olması gereken yere ulaştığında gökyüzünden elektrik akımı da suyu delerek yere zımbalanıyor. Kopan ufak gümbürtüye dikkat dahi edemeden adamı izliyorsunuz. Göğsü yere paralel, elleri açık bir şekilde diz çöken elemana yönleniyor. Anormal seviyede olan hızıyla birlikte adamın dibinde bitiyor. Asıl şovunu ise bu saniyeden sonra sunuyor. Özellikle Susumu, en önden tüm detayları görebiliyor.


Adam, diz çökenin tam yanında bitiyor. Sol elini, adamın sol omzuna koyduktan sonra bir nevi adamın omzunda amuda kalkıyor. Buna başlamadan önce ise sağ elindeki silahını bırakıyor. Silah, adamın yükselmesinden kazandığı ivmeyle havada dönerek yükselmeye başlarken, adam amuda kalkmış pozisyonda çevresinde bir tur dönüyor ve adamın sağına doğru bir düşüşe geçiyor.

Ağırlığını düşünüyorsunuz. Diz çöken adamın dengesini bozacak bir yapıya sahip. Ancak hareketleri o kadar hızlı gerçekleşiyor ki bir tüy misali çıkıyor oraya. İnişi ise bir taştan farksız. Omzuna çıktığı adamın, temas anından itibaren acıyla gözlerinin açıldığını görüyor Iori.


Mavili adam düşüşüne devam ederken, omuzla bağlantısını keserek çevresinde bir takla atıyor ve bu sırada havadaki silahını kaparak dönme ivmesini de cebine koyuyor. Ayakta duran eleman, zaten az önce ölen arkadaşının şokunda. Mavili için herşey özenle hazırlanmış gibi. Silahı yine sağ elinde, dışa bakacak şekilde tutulmuş. Çevresindeki dönüşüyle birlikte, donakalmış adamın ensesinden jilet gibi geçirip gidiyor silahını ve adamın vücudunun arkasında inişini tamamlıyor. Bu kısa resitalde hiçbir tereddüt görmüyorsunuz. Boşta kalan ediyle, son saldırdığı adamın vücudunu tutuyor ve ileriye ittiriyor hafifçe. Vücut öne doğru düşerken adamın kafası ense bölgesinden koparak olduğu yere düşüyor. Omzuna çıktığı eleman ise gözleri açık bir şekilde yere yığılıyor. Iori, mavilinin elini koyduğu yerdeki derin yarığı görebiliyor.

Susumu belki 1-2 saniye içinde gerçekleşen bu olaylardan sonra ileriye atılıyor. Kullandığı shunshin ile elini savurmaya hazır bir şekilde adamın dibinde bitiyor ve batırma hamlesini yapıyor. Adam bu batırma hamlesine karşılık geriye doğru eğilirken, katanasını yan pozisyonda göğüs hizasına getirerek batırma hamlelerini blokluyor. Susumu adamı geri gitmeye zorluyor. Cesestlerin üzerinden geçiyor, vagona doğru yaklaşmaya başlıyorsunuz.

Adam ilk birkaç batırma hamlesinden sonra kılıcını kullanamayı bırakarak sadece vücudunu kullanmaya başlıyor. Sergilediği ufak ayak oyunları ile zorlanmadan kaçıyor bu batırma hamlelerinden.


Iori ile Susumu & mavili arasında yaklaşık 10 metre bulunmakta ve her geçen saniye azalıyor bu mesafe.

[Kitamura Susumu]

Son iki üç haftadır tanrılar nedense beni sürekli ölümle yüzleştiriyor. Geçen görevde olanlar, sonra tepenin ardında bıraktığımız çocuk... Şimdi ise kurtarmayı beceremediğim bu iki insan. Gönülsüzce de olsa Ame'leleri kurtarmaya yeltenip bunu başarıya ulaştıramamak ekstra sinir bozucu bir durumdu benim için. Bir insan nasıl elektrikten daha hızlı olabilir? Bir şeyleri yanlış mı yaptım? Bu yanlışım, ya ilerde bir silah arkadaşımı kaybetmeme sebep olursa? Gözlerim kısık vaziyette, diz çökük adamın vücudunun yere serilişini izledim. Artık ne olduğunu umursamadığım çok sessiz de bir küfür koyuverdim. İkiliyi kurtaramamış olsam da planımda bir değişiklik yoktu; adama öküzlemesine dalacaktım. Az önceki amacım ikiliyi kurtarmak olsa da artık tamamen takım arkadaşımı, kendimizi kurtarmaya odaklıydı.

Inazuma'yı açarak fırladım adama doğru. En azından bir çizik atabilirim, veya adamı daha geriye kaçmaya zorlayabilirim diye düşünüyordum ancak yanılmıştım. Nitekim, adamın beni dalga geçercesine kolaylıkta bloklaması da şaşırılacak bir şey değildi. İşi monotonluğa bağlayıp Iori'ye adım adım yaklaşırken hızlıca bir şeyler düşündüm. Çevik, hızlı bir rakip... Son zamanlarda başvurmuş olmasam da belki bir genjutsuyla saldırıya daha açık bir pozisyona getirebilirdim adamı. Belki, Iori'yle bu sefer daha başarılı bir kombo yapabilirdik sonrasında.

Adamı yemlemek için bir iki batırma hareketi daha yaparken ayaklarımda çakramı topladım ve güç alarak adamdan uzağa, mümkünse kılıcının bana uzanamayacağı şekilde geriye sıçradım. Bunu oldukça ani bir şekilde yapmalıydım çünkü, sıçrarken, Tatsu el mührünü yaparak Shibou no Jutsu'yu hazırlayacaktım aynı zamanda. Az önceki adamları öldürüşüne yakışır bir biçimde, kendisi dizlerinin üzerindeyken boğazını Inazuma ile kestiğimi görmesi yeterli bir görüntü olacaktır diye düşünüyorum. Ardından Magen: Bunshin için odaklanacak ve yıldırımlarla üç klon çıkaracak, bu klonlarla beraber adama tekrar batırma hareketlerine başlayacağım. Saldırılarımı adamı öldürmekten ziyade uzuvlarını koparmaya yönelik yapacağım ki bana göre en büyük kozu olan katanasını kullanmasını engelleyeyim ve yakalayıp etkisiz halde daha kolay getirebileyim. Yerse.

[Tsujihara Iori]

Vagonun arkasına ulaşmamla beraber vakit kaybetmeden tepesine çıkmak için hareketlendim. Bu sırada, içini görebilme şansım olmuştu. Eski püsküydü fakat vakti zamanında zengin birisine hizmet ettiği belliydi. Koltukların kumaşları parçalanmış, döşemeler yer yer eksikti fakat ihtişamı hala yerinde gibiydi. Fakat eski sahiplerinin yerlerini, bir kaç çuval almıştı. Bu çuvalların içerisinde ise, silahlar. Kurcalamak için vaktim yoktu, kaldı ki amacım da bu değildi. Vagonun tepesine çıktım ve tekniğimi uyguladım.

Tam o sırada, tahmin ettiğim gibi Susumu'da bir teknik uygulamıştı. Fakat elemanın bizi farketme veya hızlı davranma ihtimalini düşük oranda tutmuştum. Fakat oran düşük olsa da, gerçeklik bu noktaya kaymıştı. Eleman ileriye doğru hızlıca hareketlenmiş, kombinasyon tekniğimizden kurtulmuştu. Bununla da kalmayıp, yere diz çöken adamın omzuna kolunu atmış ve amuda kalkmıştı kılıcını bırakarak.

Beklemeden el mühürlerini tekrar hazırlamaya başladım Bousen no Jutsu için, fakat hızım yetmeyecekti. Ben mühürleri bitirene kadar ise ayaktaki elemanın kafası ile bedeni ayrılmıştı. Yere konan eleman için bu bir dans veya oyundan farksız gibiydi. Yere çökük elemanın da omzunda oluşan yarayla beraber yere yığılmıştı. Bu kadar acımasızca verilen öldürme kararının sebebi neydi acaba? Elemanın amacı, veya bu shinobilerin görevi? Sanırım artık pek bir anlamı kalmamıştı fakat bu kadar rahat bir şekilde birilerine acı çektiren birisine karşı sessiz kalmak en azından benim temel taşlarımda bulunmayan bir özellikti.

Birden dibinde biten Susumu, onunla yakın dövüşe geçmişti fakat eleman hamlelerini blokluyor, bir noktadan sonra ise bloklamadan, sadece bedenini hareket ettirerek kaçıyordu bu hamlelerden. Tekniğimi elemanı hedef alarak fırlatacaktım. Yukarıdan aşağı doğru baktığım için Susumu'ya isabet etme ihtimalim biraz daha azdı fakat yine de böyle bir olasılık mevcuttu. Bunu da göz önünde bulunduracaktım hedeflerken.

Tekniğim aktif olduktan sonra el mühründe ellerimi sabit tutmamı gerektirmiyordu, bu yüzden kafamı çevirerek kesici su kütlesini adamın üzerinde tutacaktım, bu sırada da sağ elimi sırtıma götürerek kılıcımın kabzasını kavrayacaktım, fakat çekmeyecektim. Bir diğer elimi de shinobi çantamın yanında tutuyordum. Eğer olur da bir şekilde eleman dibime girerse tekniği aniden kesecek, kılıcımı çekip herhangi bir saldırısını bloklayacak, bu sırada da boştaki elimle cebimden bir patlayıcı parşömen çıkarıp göğsüne yapıştırıp aktif edecektim. Ardından ise bir şekilde uzaklaşıp patlatmayı umuyordum, tabii böyle bir şey gerçekleşirse.

[GM - Naruto]

Susumu: Adamın rahatlıkla karşıladığı batırma hamlelerine devam ediyorsun. Bunlardan kurtulmak için harcadığı efor, her hamlende daha da azalıyor. Karşıt bir hamle de uygulamıyor. Bu konuda bir karmaşa yaşamıyor değilsin. Şayet adamın katanayı tutan eli gayet rahat bir şekilde hareket ediyor. Hızını da düşününce... Dalga geçilmiş gibi hissediyorsun.

Ayaklarında topladığın chakra ile yaptığın batırma hamlesinin hemen ardından sıçrıyorsun geriye. Adamın aksiyon alması da aynı serilikte oluyor. Sen kurduğun baskıyı sonlandırdığın anda, adam da yerde hafifçe kayarak duruyor ve sen geriye doğru sıçradığın gibi ileriye atılıyor. Koşmaktan ziyade, yine yere paralel bir şekilde uçuş durumunda. Sağ elindeki katanasını, sol tarafa doğru çekerek savurmak için hazırlanıyor. Bu anda sende vücudundaki chakrayı şekillendirerek kurguladığın görüntüleri adamın zihnine aşılıyorsun.

Güven dolu gözler büyüyor, seninle aradaki mesafenin henüz yarısına gelmişken uçuşu yarıda kesiliyor. Dizlerinin üzerinde yere yapışarak sana doğru kayma başlıyor. Bunshin tekniğin için mühürlerine başlıyorsun.

Iori: Adamın Susumu karşısındaki hareketlerinin rahatladığını farkedebiliyorsun. Bir nevi alışmışlığa dönüyor, Susumu'nun hamlelerini özümseyerek bir sonrakini tahmin etmekte zorlanmıyor. Özellikle yüksek mesafeden izlemen bu çıkarımları rahatlıkla yapmana yardımcı oluyor.

Kısalan mesafe ve adamın Susumu'ya odaklı oluşunu fırsat bilerek mühürlerine başlıyorsun. Kısa bir anlığına, gözün bir silüet yakalıyor. Buraya gelirken ardından geçip gittiğin ağaçlardan biri. Gövdesine yaslanmış bir adam. Tek elinde o kısa anda kestirebildiğin kadarıyla bir wakizashi var. Sakince 'seni' izliyor.

Tekniğini hayata geçiriyor ve oluşturduğun kesici su kütlesini maviliye doğru yönlendiriyorsun. Geriye kaçan Susumu'ya doğru yerde kayar bir pozisyonda. Su kütlen yerde ince ancak derin bir yol açarak adama doğru ilerliyor hızlıca.

Susumu: Gökyüzünden inen üç yıldırım hemen dibinde üç adet klon oluşturuyor. Siz ileri atılmak için hazırlanırken adamın arkasından, adama doğru ilerleyen bir su şeridi görüyorsun. İzlediği yüzeyde ince ve derin bir yol açarak toprak yüzeyi bozuyor. Gördüğün bu su şeridi, yerde diz çökmüş adamın ayak parmaklarından başlayarak baldır kısmına doğru ilerliyor. Acıyla bağıran adam kendisini ileriye doğru atarak sırt üstü bir şekilde yere yığılıyor. Sende klonlarına birlikte yerinden fırlıyor, yaklaşık 4-5 metre uzağındaki adama atılıyorsun.

---

Susumu adama atıldığı anda, adamın bulunduğu yerde bir duman kütlesi oluşuyor. Iori, tekniğini kesmeden adamı gördüğü son pozisyona doğru devam ediyor saldırısına. Metal sesleri işitiyorsunuz. Duman kütlesi dağıldığında, adamın olduğu yerde büyükçe bir çuval beliriyor. Iori'nin tekniği nedeniyle çuval ortadan ikiye ayrılmış, içinde onlarca silah ise Iori'nin isabet eden su kütlesiyle birlikte sağa sola fırlıyor. Çuval, Iori'nin vagonun içinde gördüklerinden. Iori kulaklarını üzerinde durduğu vagona odaklıyor. İç kısımdan acı bir bağırış kopuyor.

İkiniz de gözlerinizi vagona doğru çevirirken dövüş alanı dışından bir ses geliyor."Rakuo Washi" Susumu bakışlarını sol arka çaprazına çeviriyor, Iori ise çoktan tespit ettiği yere. Siyah giyimli adam silahını elinde bir tur çeviriyor "Funbo !" Adamın iki omzunun üzerinde uzunca ikişer ışık hüzmesi beliriyor. Hüzme kendi içinde katlanıyor, kıvrılıyor ve düz bir şekilde duran, parlayan beş wakizashiye dönüşüyor.

Hüzmeler silahlara dönüşürken adamın bakışları bir saniyeline dahi kaymıyor Iori'den. Omuzlarının üzerindeki kılıçlar Iori'yi işaret edecek şekilde dönüyor ve zikzaklar çizerek Iori'ye doğru uçuyorlar. Parlayan silahların hareketlerinde belirli bir düzen görmüyor Iori. Her biri fazlasıyla hızlı, ancak çizdikleri zikzaklar tahmin edilebilirliği azalttığı kadar aradaki mesafeyi de açıyor. Iori tahmini olarak 2-3 saniyesi olduğunu düşünüyor.

Parlak silahlar harekete geçtiğinde adam bakışlarını Susumu'ya çeviriyor ve ufak adımlarla ona yaklaşmaya başlıyor. Ortalama mesafe 15 metre kadar.

[Kitamura Susumu]

Adamla yaptığımız saçma dans beni iyiden iyiye sinir etmeye başladı açıkçası. Beni mi tartmaya çalışıyor? Ne kadar devam edeceğimi, ne zaman yorulacağımı mı merak ediyor? Bu kadar mı kolay lokmayım gözünde? Ne zaman, nasıl saldıracak? Sonuca varmayan batırma hareketlerime planladığım gibi bir kaç saniye daha devam ettim, hızlıca kafamdan bu düşünceler geçerken. Moralim bozulur gibi olsa da, daha yeni başlıyorduk sonuçta. Aniden saldırılarımı keserek kendimi geriye attım. Mavili de aynı anilikte bana doğru atılmıştı.

İyice odaklandım. Tek bir mühür, ve biraz hayal gücü. Sadece bunlar yetmişti adamdan dalga geçen rolünü çarpmama. Özgüvenim tekrar yerine geldi adam korkuyla dizlerine kapaklanıp o şekilde sürüklenirken ve istediğim de yerine geldi: Adam saldırmaya oldukça müsait haldeydi, klonlarım hazırdı ve gelen hüzmeye bakılırsa da, Iori fırsattan oldukça iyi bir şekilde istifade de etmişti. Adam, aşağıdan yukarıya doğru bacağından kesik alırken ileriye atılmaya hazırlandım. Tek bir saniyelik gecikmeydi belki de ileriye atılışımı boşa çıkaran; adam kaçmıştı fakat olsundu. En azından, az önceki kadar moralimi bozacak bir durum değildizira Iori'nin hemen altındaki vagondan bir çuvalla yer değiştirmiş ve de hala gelen inlemelerine bakılırsa yaralı bir haldeydi.

Odağımı vagona çevirip oraya fırlamaya hazırlanırken ani bir sesle arkama döndüm. Varlığını yeni fark ettiğim bir başka rakip, ve hazırladığı garip işler. Ne zamandır buradaydı? Bilmediğim bu teknikler de neyin nesi? Kekkei Genkai olabilir mi, yoksa apayrı bir özellik mi? Maviliyle bağlantısı ne? Kafamdan her zamanki gibi sorularımı hızlıca geçirirken hamleme başladım. Iori'ye doğru gönderdiği wakizashilerin hareketine bakılırsa henüz Iori'ye yardıma koşmama gerek yok, çünkü kolaylıkla onlardan kurtulabileceğini düşünüyorum bebenin. Umarım beni yanıltmaz. Ne zamandır arkamızda olduğunu, Bunshin'imi görüp görmediğimi bilmiyorum ancak ilk olarak klonlarımın hepsini üzerine yollayacağım. Böylelikle görüp görmediğini test edeceğim. Gördüğüne kanaat getirirsem klonlardan birini stilim olan Ayatsu ile, diğerini açık olan Inazuma ile, en sonuncusunu da bir şey olmadan, bodoslama üzerine kapanmaya çalışacak şekilde yönlendireceğim. Burada amacım, kim olduğunu henüz gözlemlemediğim bu adam hakkında bilgi toplamak, neye, hangi saldırıya nasıl tepki vereceğini çözümlemek. Tüm bunlar olurken de çantamdan dört adet shurikeni elime çekecek ve uygun bir anı yakalarsam bunları adama fırlatacağım.

Adamın klonlarımı görmediğine kanaat getirirsem, aslında değişen bir şey çok da olmayacak. Nitekim görse dahi klonlarla uğraşmadan bana da ilerlemeye devam edebilir. Burada olacak tek değişiklik mal mal olayları izlemek yerine shurikenleri daha hızlıca çekip fırlatmam olacak. Ardından Inazuma'yla bu sefer bu adama girişecektim.