[Aktif Operasyon | Kita Usagi] Dil

[GM - Naruto]

Kaldığın hana gidiyorsun öncelikle. Tenjuku'daki görüşmen çok uzun sürmediği için öğle güneşi gücünü koruyor. Sokaklar cıvıl cıvıl, hareketli. Biraz uzun süren ancak hiç sıkıcı geçmeyen yürüyüşünün ardından kaldığın hana varıyorsun. Eşyalarını topluyor, çıkışını yapıyor ve oradan ayrılıyorsun. Ara sokaklardan çıkıyor ve merkeze doğru ilerliyorsun. Merkeze varışınla, cıvıltı ve sesler epey artıyor. Sokakta her çeşit insan görmek mümkün. Hele ana caddede, kendini bile kaybedebileceğin bir insan güruhu mevcut. Alışık olmadığın bir görüntü, ancak herşey Minami için normal görünüyor. Bir kaç shinobi geçiyor önünden, devriye gezen. Sana dikkat bile etmiyorlar. Aralarında rastgele bir şeylerden laflarlarken, onların da aslında güruhun bir parçası olduğunu anlıyorsun. Herkes kendini Minami'nin kollarına bırakmış, otopilota almış hayatını.

İyi bir yemek yiyorsun meydana yakın bir restorantta, ardından Tenjuku'ya geri yollanıyorsun. Herhangi bir bilgi veya anlamlı bir konuşma ilişmiyor kulağına. Zaten alakalı bir şeyleri de bu yolla elde edebileceğini pek düşünmüyorsun ya, neyse.

Tenjuku'ya bohçan ile varmanla beraber, içeriye giriyorsun. Aşağısının düzenlemesi tamamlanmış. Bir kaç sade kimono giyimli, ilk girdiğinde gördüğün muhtemel geyşalar etrafın son bir düzenlemesini yapıyorlar. Sabahkine göre gayet sade giyimliler. Makyajları da temizlenmiş, ancak yine de mükemmel bakımlı ve alımlılar. Bazılarının saçları yapılı, bazılarınınki toplu, bazılarınınki ise düz, ancak hepsinin ortak noktası bakımlı olmaları. Suratlarına göz gezdiriyorsun. Her biri güzel görünümlü. Objektif olarak senden az da olsa çirkinleri de mevcut ancak genel ortalama yüksek. Sen ise onların arasında standart kalıyorsun. Ne ortalamanın üstünde, ne de altında. Tam yerinde. Senin içeriye girişini görenleri, hafifçe başını kaldırıyor ve selamlıyorlar. Bir tanesi yaptığı işi bırakıyor seninle konuşmak istermişçesine, gülümsüyor. Ancak, merdivenlerden gelen sesler ile işine geri dönüyor çabucak.

Bir kaç saniye sonra Kimiko aşağıya iniyor merdivenlerden. Onu görmek nedense mutlu ediyor seni. Diğer kızlar pek tepki vermiyor. Kimiko da seni buyur ediyor içeri ve yukarıya çıkıyorsunuz beraber. Seni odana götürüyor, yarın için hazırlanman gerektiğini söylüyor. Günün geri kalanında da boş olduğunu, ancak çok yorulmaman gerektiğini tembihliyor bir anne gibi. Ardından, odandan ayrılıyor birazdan tekrar geleceğini söyleyerek.

Odanı incelediğinde, kıyafet dolabının yeni doldurulmuş olduğunu görüyorsun. İçerisinde çeşit çeşit kaliteli yukata ve kimonolar mevcut. Bunların obi gibi ek aksesuarları da dahil Yer yatağının yanındaki ufak yer masasının üzerinde de çeşitli kişisel bakım ürünlerini görüyorsun bir ayna ile beraber.

Kimiko tekrar geldiğinde, seni aşağıda diğer geyşalar ile tanıştırıyor. Kaneha, Itozuru, Kikutsu, Iroha, Katsune, Hanakichi ve bunlara ek olarak sen, Hatsuko. Toplamda 6 kişisiniz. Kısa bir tanışma faslı oluyor. Çok formal ve kurallarına göre bir tanışma seramonisi oluyor bu. Bunu gerçek bir tanışma olarak sayman zor. Kimiko ardından her birinin burada bir kaç senedir çalıştığını ve aralarında en deneyimlilerinin Itozuru ve Katsune olduğunu söylüyor. Genelde bu ikisinden sorularının cevaplarını bulacağını, eğer bir sıkıntı olursa onu bulamazsan bu ikisine başvurmanı tembihliyor.

Ardından, herkes işlerine dağılıyor. Geyşalardan bir kaçı dışarı çıkıyor, bir kaçı ise üst kata dönüyor. Sen ise, Kimiko ile biraz daha vakit geçiriyorsun. Erkenden yerleşmeni fırsat bilerek detaylıca sorumluluklarının üzerinden geçiyor. Nasıl müşterilere yaklaşman gerektiği, onlarla konuşurken nasıl davranman ve nasıl bir "muhabbet partneri" olman gerektiği ile ilgili bilgiler ediniyorsun. Bir kaç tüyo bile veriyor sarhoş müşterileri başından nazikçe nasıl salman gerektiği ile akalalı. Bu konuşmalar derinleşse de ders gibi değil, seni hızlıca belirli bir seviyeye getirmek amacına sahip. Muhabbet havasında geçiyor konuşmalar. Kimiko'nun sana özellikle ilgi duyuyor olduğunu hissediyorsun. Bu, senin içini ısıtıyor biraz. Konuşmanın sonuna doğru da, senin bir "geyşa" değil "maiko" olduğunu da söylüyor. Maiko'nun geyşa olmak için eğitim gören kişi olduğunu açıklıyor ve sinsi bir tavırla seni "kendi elleriyle en mükemmel geyşa yapacağını" da söyledikten sonra, garip bir gülümseme kaplıyor suradını.

Akşam saatleri ilerlediğinde, Kimiko artık odana çekilmen gerektiğini söylüyor. Ertesi gün için hazırlanıyorsun.

---

3. Gün | Akşamın Ellerinde

---

Sabahın erken saatlerinde uyanıyorsun. Güneş camın aralığından çok ince bir şerit halinde doluyor odaya ve sekerek içerisini aydınlatıyor. Gözlerini ovuşturarak kalkıyorsun sakince, herşey bıraktığın gibi. Bir kaç saniye derin bir nefes alıyor ve kendine geliyorsun, ellerin ile saçlarını düzeltiyorsun.

Sen sabah rutinindeyken, kapın çalınıyor. Kimiko'nun sesini duyuyorsun. "Hatsuko, günaydın. Müsait misin?"

Off Topic

Kimiko ile olan ufak muhabbetten mütevellit karakterin Empati ve Sosyalleşme becerilerine +1 seviye kazanıyor. Bunu hemen kağıdına geçir zira RP'de aktif olarak kullanabileceksin. Konu sonu ödüllerinden bağımsız bir kazanım olduğunu da belirteyim.

Bu tur karakterinin çok bir karar veya hareketi olmadığının farkındayım. Şimdilik özür diliyorum zira konuyu toparlamam gerekiyordu. Bu arada, sahte bir soyadı da sonuçta yazman gerekiyor. Onu da Out'da belirtirsen bir sonraki RP'de hoş olur.

[Kita Usagi]

Her şeyden önce, bu kadar insanın olan bunca şeyden, olacak onca şeyden habersiz bir şekilde mutlu mesut dolaşmaları Usagi'nin içine biraz huzur, biraz üzüntü yaymıştı. Sonuçta başlarındaki adamlardan birisi ülkesi hakkında bilgi satıyordu, ama ne var ki insanlar bundan habersiz bu adama ülkesine hizmet ediyor diye saygı duyuyorlardı. Bu, Usagi'nin içine hüzün serpen konuydu. Huzurlandıran konu ise, bundan daha da kötüydü. Ohta Razan'ın ölmesi ile birlikte ülke kaosa sürüklenecek gibi bir düşünce oluşuyordu Usagi'nin kafasında. Her ne kadar Razan bu ülkeyi satıyor olsa da, genele bakıldığı zaman işini gerçekten iyi yapan bir politikacıydı. Bu duruma ek olarak, üst seviye politikacılardan birisinin suikasta uğraması ülke genelinde "Bu kadar önemli bir adam, nasıl olur da suikasta uğrar?" düşüncesi yayılacaktı halk arasında. Halkın kafasında böyle bir düşünce oluşması, ileride ki dönemlerde daha büyük sorunlara yol açabilirdi. İnsanlar belki de bu son günlerini çok eğlenceli geçiriyordu ve bu durum, Usagi'nin içine huzur veren konuydu. Her ne kadar sonu aşırı kötü olsa da.

Tenjaku'ya varması ile birlikte orada çalışmakta olan bazı geyşaları görmüştü. Çalışanlar arasında güzelliği ortalama olarak kalıyordu. Tam istediği yerdi bu. Ne göze aşırı batacak kadar güzel, ne de kimsenin bakmayacağı yine göze batacak kadar çirkin. Tam yerinde, kimliğini mükemmel şekilde gizleyebilecek bir yerde. Tabi, bu Kimiko'nun kendisi ile neden bu kadar çok ilgilendiğini açıklayamıyordu.

Kimiko ile birlikte yukarı çıkıp odasına kadar birlikte gitmişlerdi. Yarın için hazırlanması gerektiğini söyleyip odadan ayrılmıştı. Bu sırada Usagi bir kaç günlük yeni odasına yerleşmeye başlamıştı. Odada olan bir kaç değişiklik hemen dikkatini çekmişti. Oda, öncekinden daha doluydu. Kıyafet dolabı çeşitli kıyafetlerle doldurulmuştu. Ufak bir masası vardı, bu masanın üstüne ise çeşitli makyaj malzemeleri yerleştirilmişti. İnsanlar hanlardan ayrılırken odadaki şampuanları alırdı. Giderken bu makyaj malzemelerinden bir kaç tanesini yanında görmeyi düşündü bir an için. Tabi, sonrasında Minami Şehrinden çok hızlı bir çıkış yapacağı aklına geldi, ve aynı anda bu düşünceden vazgeçti.

Odaya yerleşmesinin bitmesine yakın Kimiko tekrar gelmişti. Bu sefer Usagi'yi alıp aşağı indirmişti. Çalışan diğer geyşalar ile tanıştırmıştı Usagi'yi. Tabi, Usagi isimleri en başta dikkatli bir şekilde dinlese de, sonrasında Itozuru ve Katsune dışındakilerin isimlerinin hafızasında çok fazla yer kaplamasını istemediği için çok üstünde durmadı. Gereksiz bilgileri çok sevmiyordu.

Kimiko ile oturup hızlı bir kaç ders almıştı. Bu dersler kesinlikle işine yarayacaktı çünkü, Kimiko gerçekten işini bilen ve kadınlığını nasıl kullanması gerektiğini kavrayabilmiş birisiydi. Kimiko ile çok fazla takılamayacağı için üzülse de, bu üzüntü çabuk geçmişti. Önündeki görevini şu an için her şeyden üstün tutabilmesi, Kimiko'nun şeytani duruşuna ve kara delik gibi etrafındaki herkesi kendisine çekebilecek olan havasına karşı koyabilmesinin yegane gücüydü.

Akşam olup, Kimiko ile olan işi bittikten sonra odasına çekilip ertesi gün için hazırlıklarına başlamıştı. Bu hazırlık güzel bir uykuydu. Başka bir şey değil. Bu sebeple erkenden yatıp, ertesi gün erkenden kalkmıştı. Sabahın erken saatlerinde, güneş henüz göz alıcı kıvama gelmeden o huzur verici ışık hüzmelerini dünyaya gönderirken açmıştı gözlerini. Kalkıp o gün için hazırlıklarına başladığı sırada kapısının çalınmasıyla irkildi Usagi. Kapının diğer kısmında ise Kimiko vardı. Müsait olup olmadığını sormuştu Usagi'ye. "Müsaitim Kimiko-sama. Girebilirsin." Bunu söylerken masanın üzerinde duran saç tokasını alıp saçlarını topladı. Gelişigüzel yapılmış bir topuz gibi duran, ama aslında üzerine uğraşılmış bir toplama şekliydi bu. Son hamlelerini de yaptıktan sonra elindeki saç tokasını geçirdi saçına.

Ne yapacağı hakkında en ufak bir fikri bile bulunmuyordu. Neler olacağı hakkında da. Bu gün Razan'ı görebilecek miydi? Yoksa üçüncü günü de boş mu geçecekti? İnsanlarda işi son saniyeye kadar biriktirme, erteleme özelliği bulunurdu. Yani, çoğu insanda. Usagi bu insanlardan birisi değildi. Bu yüzden Razan'ı öldürme işini son güne bırakmak istemiyordu. Dördüncü günde de eline böyle bir fırsat geçmez ise ne olacaktı? Köyüne eli boş bir şekilde dönemezdi. İşte sırf bu yüzden, Razan'ı bu gün bulup öldürmek istiyordu. Son günde şansını çok fazla zorlamak istemiyordu. Tabi, bunların hepsinden önce Kimiko'yu içeri alıp, onun söyleyeceklerini dinlemeliydi. Belki bu gün Razan ile karşılaşırdı. Elini yavaşça başındaki saç tokasına götürdü. Bu saç tokasının bu gün kırmızı renge bürünmek istediğini hissediyordu. Usagi bu isteği yerine getirmek içinse can atıyordu.

[GM - Naruto]

Kimiko içeri giriyor. Odanın dokunulmamış halini süzüyor, ardından bakışlarını sana çeviriyor usulca. Üzerini iyice süzüyor. Yatmak için giydiğin basit giysiye özellikle dikkat ediyor. Ardından suradını ve sabah mahmurluğunu. Aslında mahmur olduğun söylenemez zira bir shinobi olarak az uykuya ve erken kalkmaya alışıksın. "Zinde gördüm seni. Mükemmel." diyor tatlı bir ses tonuyla Kimiko. Ardından ellerinde taşıdığı kimonoyu farkediyorsun. Usulca önüne, yere bırakıyor.

"Bu günkü kıyafetin." Diyor ve yere nazikçe ve oturuyor ayaklarını yana koyarak. Üzerindeki şaşalı kimono bu sefer sade, siyah bir yukata ile değişmiş fakat yırtmacı hala aynı cesurlukta. Baldırlarının bir kısmını çok rahat seçebiliyorsun. Suradında da basit bir sabah makyajı mevcut. Saçları da düzgün ve toplanmış. Bu kadar basit bir tarz ile dünün ihtişamını nasıl yakalıyor, şaşırıyorsun. Keskin ve nispteden uzun tırnaklı elini kıyafete doğru götürüyor. "Giyin." Bir emirden ziyade rica gibi görünüyor.

Etrafına bakınıyorsun, bir paravan göremiyorsun. Eğer giyineceksen bunu Kimiko'nun önünde yapmak zorundasın. Bu kimonoyu giymek de iç çamaşırlarına kadar soyunmanı gerektiriyor. Kimiko ise oturduğu tataminin üstüne her saniye biraz daha yayılıyor. Suradında belli belirsiz bir sırıtma mevcut. Gözleri ince ve sulu. Rüya gibi hatta. Önünde giyinmekten başka bir seçeneğin yok gibi görünüyor eğer onu odadan çıkartmayacaksan.

Ama onun pek dışarı çıkmak gibi bir planı da yok gibi. Zira oldukça yerleşmiş durumda oturduğu yere ve ortamın sahibi bir dişi aslan kadar otoriter duruyor. Elbette mahremini korumak senin için bir seçenek, ancak Kimiko'yu da pek üzmek istediğin söylenemez. Ancak irade senin, hürriyet senin.

Off Topic

Hala yazdığın uydurma soyismi söylemedin paşam, haberin olsun

[Kita Usagi]

Kimiko'nun içeriye girmesi ile bütün işini bırakıp Kimiko'ya vermişti tüm dikkatini. Bakışlarını Usagi'ye çevirmesi ile sanki üstünde hiçbir kıyafeti yokmuşta, direkt olarak tenini görüyormuş gibi hissediyordu. Tabi, sonradan Kimiko'nun bakışları direkt olarak kıyafete kayınca bu histe yavaş yavaş yok oldu. Devamında Kimiko'nun Usagi ile ilgili yorumunu duyduktan sonra bakışları Kimiko'nun eline doğru kaydı. Ellerinde bir kimono tutuyordu. Kimonoyu yere, Usagi'nin önüne doğru bırakırken bu gün giymesi gereken kıyafet olduğunu söylemişti.

Muhabbet tekrardan kıyafete gelince bu sefer Usagi karşısındaki kadının kıyafetini incelemeye başlamıştı. Bu güne kadar giydiği şaşalı kimonoları bırakıp, yerine sade bir siyah yukata giymişti. Kıyafet seçimi aşırı derecede değişmiş olsa da, kıyafetin yırtmacı hala aynıydı. Bu yırtmacın amacını anlayamamıştı. Hani, erkeklere karşı kullanılınca bir nebze olsun anlayabilirdi bu yırtmacın nedenini. Lakin ağzına kadar kadın dolu bir yerde bu açıklıkta bir yırtmaç kullanmanın nedenini çözememişti. Yırtmaca çok fazla bakmaya başladığını fark edince içini hafif bir utanç kaplamıştı. Bakışlarını Kimiko'nun kafasına doğru çevirdi. Kimiko'nun suratında ki makyajı dikkatini çekti. Yok ile var arasındaki makyajı ile birlikte düzgün şekilde toplanmış saçları Kimiko'nun muhteşem görünmesine vesile olmuştu. Böyle basit bir tarz ile bu denli ihtişamlı görünmesi Usagi'yi şaşırtmaya yetmişti. Bu şaşkınlığı Kimiko'nun "Giyin." demesi ile geride bırakmıştı.

Kıyafeti eline alıp etrafına bakınmaya başladı. Paravan ya da giyinme odası tarzı bir yer aramıştı gözleri. Tabi, bu kadar küçük bir oda da bu tarz şeyler bulamayacağını anlaması çok geç olmamıştı. Bu kimonoyu giymesi için Kimiko'nun önünde soyunması gerekecekti. Bu, normal şartlarda Usagi için bir sıkıntı değildi. Bir shinobi olması, bu tarz durumlarda duygularını geride bırakmasına izin verebiliyordu. Ne var ki, şu anki durumu çok da normal değildi. Bu kadında anlayamadığı bir şeyler vardı. Kadının yanında normalde olmaması gereken duygular kaplıyordu içini. İçinde oluşan bu duygular yüzünden bir kaç saniye durup düşündü.

Elinde bulunan kimonoyu yere bırakıp sırtını Kimiko'ya çevirdi. Eğer görmezse, utancı bir nebze olsun azalır diye düşündü. Üstündeki kıyafeti yavaşça çıkarmaya başladı. Çıkardığı kıyafetleri katlayıp düzgünce dolaba yerleştirecek zamanı yoktu. Bu yüzden çıkardığı kıyafeti direkt olarak yere, vücudundan çıktığı şekliyle bıraktı. Eğilip, ellerini yerde bulunan kimonoya doğru uzattı. Çıplak sırtında Kimiko'nun nefesini hissedebiliyordu. Aradaki mesafenin buna izin vermeyeceğini bilse de içindeki heyecan ve utanç duyguları Kimiko'nun kapının önünde saldığı nefesini odanın ortasında sırtında hissetmesine neden oluyordu. Tüyleri diken diken olmuş bir şekilde, elindeki kimonoyu hızlıca giymeye başladı. Kimonoyu giymeyi bitirince Kimiko'ya dönüp "Güzel oldu mu?" diye soracaktı. Cevabını çokta merak etmiyordu. Maksat içinde oluşan utanç duygusunu yenip ortamdaki bu garip havayı değiştirmekti. Devamında kendisini Kimiko'ya bırakıp, bugün yapacaklarını soracaktı.

Birinci Kimono Olayı'nın bir nedeni olmalıydı.

Off Topic

Soyisim olarak Hiraga kullandı.

[GM - Naruto]

Kıyafetlerini çıkarıyor ve çıkardığın gibi yere bırakıyorsun. Sen kıyafetlerini çıkardıkça, sırtında hayal ettiğin nefes gerçeğe dönüşüyor sanki. Her bir hareketinde sanki Kimiko daha yakına geliyormuş, daha da sanki fiziksel olarak yaklaşıyormuş gibi. Tamamen çıplak kalınca ise bu his tavan yapıyor. Utanç hissediyorsun, bir ölüm makinasının hissetmemesi gereken bir utanç. İrade kırıcı bir utanç.

Ancak giyinmeye başlıyorsun bu hislerini içine gömüp. Karnından boynuna bir sıcak hava dalgası yükseliyor ve bu sıcak hava omuzlarından dışarıya salınıyor. Kulaklarında hissediyorsun yükselen sıcak havayı resmen. Yavaşça kimonoyu üzerine geçiriyor ve üzerini örtüyorsun. Sade bir kimono, gök rengi üzerine basit bulut işlemeli. Giyinmeni sürdürürken nefeslere ek olarak sanki vücuduna sürten ince, keskin tırnaklar hisseder gibi oluyor ve irkiliyorsun.

Kafanın ucuyla arkana bakma ihtiyacı hissediyorsun bütün vücudunu seri bir şekilde dolaşmaya başlayınca bu his. Gerçekten taciz mi ediliyorsun? Kafanın ucuyla arkana bakıyorsun utangaç bir çekilde. Kimiko, gayet sakin bir şekilde, ilk oturduğu yerden hareket etmemiş bir şekilde duruyor. Suradında ise geniş bir sırıtış var. İncelmiş gözlerini neredeyse göremiyorsun. Keyif alıyor seni izlemekten, onu kavrayabiliyorsun.

Önüne dönüyorsun. Cama konmuş bir kuş görüyorsun. Gözlerini kırptığında, kuşun orada olmadığını farkediyorsun.

Fiziksel olarak taciz edilmediğinden emin olunca, hisler azalıyor ve yokolma raddesine geliyor. Ancak bununla beraber, seni izleyen Kimiko'nun gözleri zihnine saplanıyor. Tırnak hisleri hayal olsa da, o gözler hayal değil ve vücudunun her bir noktasını santim santim didikliyorlar.

Kimonoyu bir şekilde giyiyor ve önünü dönüyorsun. Sen konuşmaya fırsat bulamadan, Kimiko hızlı bir şekilde ayağı kalkıyor. Ancak çok hızlı, ve doğal görünmüyor bu hız sana. Sanki bir filmi bir kaç kat hızlı izlermiş gibi, daha doğrusu. Acaba sana gerçekten dokundu mu? İsterse bu kadar hızlı hareket edebiliyor ise, gerçekten taciz edilmiş olabilir ve farketmemiş olabilirsin.

Ayağı kalktıktan sonra aniden yanında bitiyor Kimiko. Suradında rahatsız edici bir sırıtış mevcut. Keskin tırnakları ile beline bağladığın obi kumaşını kavrıyor ve "Düzeltmeme izin ver." diyor.

Kimiko'dan aldığın bir koku, burnuna ulaştığı gibi gözlerinin çökmesine sebep oluyor. Çok güzel kokan bir zambak hissi uyandırıyor Kimiko sende. Ancak bu kokuda bir sıkıntı var. Sen nefesini içine çektikçe zaman olgunun kaybolduğunu farkediyorsun. Camda gördüğün ve aniden kaybolan kuşu hatırlıyorsun.

Donup kaldın mı? Kaç dakika kaybettin? Uyuşturuluyor musun?

Chakran gürlüyor ve kendine geliyorsun. Kimiko ise bunu farketmişe benzemiyor. Gözlerin hala uyuşuk olsa da, kendine gelmiş durumdasın. Kimiko herhangi bir şekilde tenine dokunmadan sadece ve sadece obi ile ilgileniyor ve ardından "Bitti. Gayet de güzel oldu bence." diyor normal bir tonda, seni baştan aşağıya bir anne edasıyla süzerken. Suradında da, gayet normal ve saf bir bakış var. Bir terslik sezmiş gibi değil.

Az önce yaşadıklarının ne kadar gerçek ile bağlantısı var, kavrayamıyorsun. Ancak algılarının şu anda tamamen açık olduğundan eminsin.

[Kita Usagi]

Kimonoyu giyip önüne döndüğü sırada Kimiko'nun ne denli hızlı hareket edebileceğini gözleri ile görmüş oldu. Normal bir insanın hızı değildi bu. Kimiko'nun shinobi eğitimi almış olup olmadığını düşündü başta. Sonrasında biraz önce camda gördüğü kuş geldi tekrardan gözlerinin önüne. Kuşun şeklini, cinsini, rengini hatırlamıyordu. Tek hatırladığı camda bir kuş olduğuydu. Kimiko'nun bu denli hızlı olmasıyla birlikte az önce yaşadığı anıları tekrar gün yüzüne çıkartmıştı beyni. Biraz önce hissettiği bütün o duygular, bütün o hisler gerçek olabilir miydi? Gerçekten Kimiko tarafından taciz edilmiş olabilir miydi? Bunu bilemiyordu. Tek bildiği, en başta hissettiği utanç duygusunu her zerresinde tekrar tekrar hissediyordu.

Ve bu duygular, Razan'ı biran önce öldürüp bu lanet şehri terk etmesi için Usagi'yi daha da istekli hale getiriyordu.

Kimiko'nun yanında belirmesi ile birlikte şaşkınlığı biraz daha artmıştı. Belindeki obi kumaşını kavrayıp düzeltmeye başlamıştı. Kimiko'ya bu denli yakın olması, ondan gelen kokuyu daha da keskin hale getiriyordu. Burnunun dibindeki kadından gelen zambak kokusu çok güzeldi. İçine çektikçe daha çok almak istiyordu bu kokuyu. Tekrar, tekrar ve tekrar. Kokuyu içine çektikçe içinde bulunduğu zaman olgusunun kaybolduğunu fark etmesi de çok uzun sürmemişti. Gözlerinin önüne tekrardan o kuş gelmişti. Renksiz, şekilsiz kuş. Chakrasının birden kendini salması ile birlikte kendi zamanına geri dönmüştü. Kadının shinobi eğitimi aldığına adı kadar emindi. Temelden her şeyi biliyor olmasa da, en azından genjutsu eğitimi almış olduğunu düşünüyordu. Hatta bundan emindi. Sadece bunu kendisine kanıtlayamıyordu. Kimiko'ya bakarken, ona yaklaşırken, onunla konuşurken daha dikkatli olmayı aklının bir köşesine kazıdı. Bu kadının yanındayken her zaman tetikte olmalıydı. Yoksa bu işin sonu hiç iyi bitecek gibi durmuyordu.

Üzerindeki uyuşukluğu atıp kendine geldikten sonra bazı şeylerin farkına varmaya başlamıştı. Biraz önce yaşadıklarının hiçbirisini hayal ya da gerçek olarak ayıramıyordu. Bu da iki ihtimal doğuruyordu. İlki bitkisel ya da kimyasal bir şekilde uyuşturulduğuydu. Bu, normal insanların başvuracağı bir yöntemdi. Ama shinobi eğitimi sayesinde bu tip maddelere vücudu normal bir insan gibi tepki vermezdi. İkinci seçeneği ise bir illüzyonun etkisi altında kaldığıydı. Bu illüzyon Kimiko tarafından yapılmış olabilirdi. Ya da başka birisi Kimiko için yapıyor olabilirdi. Bundan tam olarak emin değildi. Ne var ki her iki türlü de artık çok daha dikkatli olması gerektiğini biliyordu. Son bir günü kalmıştı Razan'ı öldürmesi için ve kalan bu son saatlerini bir uyuşturucu ya da bir illüzyon etkisi altında heba etmek istemiyordu.

Kimiko işini bitirip Usagi'yi süzmeye başladığı sırada "Te-Teşekkür ederim. Şimdi napıyoruz?" dedi üzerinde kalan hafif utangaçlığı atamadan. Aklına iki şey geliyordu. İlki Kimiko'nun Usagi'yi kolundan tutup Razan'ın önüne atması, ki bunu ne kadar istediğini anlatmaya kelimeler bulamıyordu. İkincisi ise, eh, ikinci seçenek ortaya çıkması durumunda bütün planını baştan yapması gerekecekti.

Usagi'nin kafasında bu düşünceler dolaşırken beyni, arka planda gördüğü o şekilsiz, renksiz kuşu bilinçaltına kazımaya başlamıştı bile...

[GM - Naruto]

Sorunun ardından Kimiko gayet nazik bir şekilde "Aşağıya iniyoruz." diyor ve odadan çıkıyor. Onu takip ediyorsun. Kimono içerisinde hareket etmek çok da zor değil ancak alıştığın rahatlıkta da değil. Ayaklarını yeterince açamıyorsun, aslında bütün zorluk da oradan geliyor. Şöyle bir bakıyorsun Kimiko'ya. Hareket ederken zorluk çekiyor gibi görünmüyor. Bu sırada, tekrar gözlerin yırtmacına takılıyor.

Eğer sen de öyle yırtmaca sahip olabilirsen, daha rahat hareket edebilirsin biraz et gösterme karşılığında. Kimiko'nun yırtmacının tamamen gösteriş olmayabileceği ihtimali zihnine konuyor.

Aşağıya iniyorsunuz ve diğer geyşalar ve meikolar ile toplanıyorsunuz. Ufak bir kahvaltı faslı oluyor öncelikle. Basit bir kahvaltı, pirinç yanına miso çorbası ve kurutulmuş deniz yosunu. Ortada da haşlanmış sebze tabağı duruyor. Katsune'nin yemeklerden sorumlu olduğu üzerine bir muhabbet açıyor Kimiko. Herkes ona teşekkür ediyor tekrar ve buradaki işlere herkesin yardımcı olduğundan dem vuruyor. Bir çok zamanda da kendisinin de ev işi yapmak durumunda olduğunu da araya ekliyor.

Basit bir kahvaltının ardından ortalık toparlanıyor. Öğle saatlerine kadar bir boşluğunuz oluyor. Bu sırada kızlardan bazıları dışarıya, bazıları da odalarına çekiliyor. Sen ise bu süreyi Kimiko'nun sana getirdiği bir kutuyu inceleyerek geçiriyorsun. İçerisinde makyaj malzemeleri ve kişisel bakım ürünleri var. Doğal yapraklardan yapılma nemlendiricilerden rujlara, saç kremlerinden fondötenlere. Kaliteli şeylere de benziyorlar diye düşünüyorsun.

Öğle vakti olduğunda, aşağıya iniyorsun. Aşağıda, Kimiko ile Razan'ın yanındaki Shinobi'nin salonun ortasında konuştuklarına şahit oluyorsun. Kimiko konuşuyor gerçi, elemandan bir ses çıktığını daha görmedin. Senin aşağıya inmen onların konuşmasını engellemişe benzemiyor ancak elemanın sana karşı olan ikinci bir bakışı, Kimiko'nun da sana dönmesine sebebiyet veriyor. "Peki." diyor Kimiko derin bir nefes verip, ardından elemanı salonun ortasında bırakıp sana doğru ağır adımlarla yürüyor.

Yanına vardığında, sakin bir tonda konuşuyor. "Tatlım, bu akşam topluca katılacağımız bir parti var. Fakat bu partide başına kötü şeylerin gelmesini istemiyoruz. Bu yüzden bu kişi sana koruyucu bir Shinobi büyüsü uygulayacak." diyor ve seni bir elinden tutarak elemanın yanına götürüyor.

Elemanın önünde duruyorsun ve asık suratı ile yüz yüze geliyorsun. Asık suradı yakından da meymenetsiz. Biraz genç duruyor ama kırışmış suradında deneyimin izlerini seçebiliyorsun. Herhangi bir kokusu veya mimiği yok. Nefes alırken bile hayal meyal hareket ediyor göğsü. Üzerindeki üniforma kabaca Ishigakure flak ceketine ve tulumuna benziyor ama herhangi bir arma veya alınbandı göremiyorsun. Belinde bir Shinobi ekipman çantası var, sol tarafında.

Kimiko'ya bakıyor bir kaç saniyeliğine, ardından sana bakıyor. Eğer ters bir şey yapmayacaksan, el mühürleri yapmaya başlayacak gibi duruyor. Kimiko'da hemen arkanda duruyor. Çevredeki bütün pencereler kapalı ve perdeler çekili. Kapı ve kapının perdesi de aynı şekilde. Sizden başka kimse yok salonda.

[Kita Usagi]

Kimiko ile birlikte Usagi'de odadan çıkmıştı. Kimono'nun içinde hareket etmek için çok büyük çaba sarf etmesi gerekiyordu. Çok dar olması, küçük adımlar atmasına sebep oluyordu. Bu küçük adımlar da kendisini çok rahatsız ediyordu. O anda, Kimiko'nun kıyafetindeki yırtmacın asıl amacını anlamış olabileceğini düşündü. Gösterişten ziyade, bu yırtmaç daha rahat hareket etmeyi sağlıyordu. En yakın zamanda üzerindeki kimonoya bir yırtmaç açması gerektiğini aklına not etti.

Aşağıya vardıklarında Tenjaku'daki diğer herkes toplanmıştı. Oturup basitinden bir kahvaltı yaptılar. Kahvaltı sırasında Kimiko konuşmuştu genellikle. Diğerleri yemeğini yerken Kimiko'yu dinlemişti. Tabi Usagi ise hiçbir şekilde konuşmamış, sadece yemeğini yeyip etrafındakileri dinlemişti. Kahvaltı bittikten sonra bir kaç saatlik bir boşluk vardı. Usagi bu boşluğu kendisine verilen kutuyu incelemekle geçirmişti. Kutunun içinde çeşit çeşit kişisel bakım ürünleri vardı ve hepsi kaliteliydi.

Öğlen vakitlerine doğru aşağıya indi. Salona yaklaşırken Kimiko ile meymenetsiz shinobinin salonun ortasında konuştuklarını görmüştü. Ne hakkında konuştuklarını, ya da ne kadar süredir konuştuklarını bilmiyordu. Tabi, bu ikisi karşılıklı olunca son konuşmaları yüzünden bir tahminde bulunabilirdi. Konu Usagi'ydi. Yani, yüksek ihtimalle. Henüz bilmiyordu. Konu bambaşka bir şey de olabilirdi. Öğrenmesinin tek bir yolu vardı. O da salona gidip kendisini belli etmek.

Salondakilere yaklaştıkça konuşmanın daha çok tek taraflı olduğunu fark etti. Kimiko konuşuyordu şu an için sadece. Bu sırada shinobinin görüş açısına girmiş olacaktı ki, shinobi kafasını çevirip Usagi'ye bakmıştı. Bu hareketi Kimiko'nun da konuşmasını kesip aynı yere bakmasına sebep olmuştu. Usagi'yi gördükten sonra derin bir nefes verip Usagi'nin yanına doğru gelmişti. Bu geliş öncekiler gibi neşeli değil, daha çok düşünceli bir gelişti. Bu sebeple Usagi biraz gerilmişti. Kimiko'nun yavaş yavaş kendisine gelmesini izlemeye başladı. Acaba Usagi'nin kimliği ortaya mı çıkmıştı? Yoksa kendisine çok farklı bir iş mi gelmişti? Kafasından olabilecek bütün senaryoları geçiriyordu. Kimiko yanına gelene kadar kafasında yaklaşık olarak yüz tane senaryo oluşturmuştu. Hepsi salak saçma, olasılığı sıfıra yakın bir sürü senaryo. Kimiko yanına gelip konuşmaya başlayınca biraz olsun rahatlamıştı içi.

Akşama bir partiye katılacaklardı. Topluca. Bu da demek oluyordu ki, bu parti yüksek ihtimalle ilk geldiği gün katıldığı politikacıların toplanacağı bir parti olacaktı. Samuraylar kendisine sıkıntı çıkarabilirdi bu kısımda. Razan ile tek başına kalabileceğini de düşünmüyordu. Peki, parti nerede olacaktı? Ya da daha önemlisi, Kimiko'nun bunun devamında söylediği cümlelerdi. "Partide başına kötü şeylerin gelmesini istemiyoruz." Usagi kendisini koruyabilecek kapasitedeydi. Ne var ki bunu şu an burada bulunan kimse bilmiyordu. Yani, Usagi böyle umuyordu. Bu hususta aklına takılan iki soru vardı. İlki Kimiko'nun bahsettiği shinobi büyüsü neydi? Shinobi büyüsü güzel bir tabir olsa da, işin aslı böyle bir koruyucu jutsu olduğunu hatırlayamıyordu. Geçmişinde araştırdığı bütün jutsuları tek tek kafasının içinde dolandırıyordu ama bir türlü bahsetmiş olabileceği jutsuyu bulamıyordu. En yakın bir kaç seçenek çıkıyordu kafasına ama, o seçeneklerde biraz saçmaya kaçıyordu. Bu jutsunun ne olduğunu görmeden bilemeyecek gibiydi. Bu sebeple itiraz etmeden shinobiye doğru yürümeye başlamıştı.

Shinobi'nin yanına geldiğinde shinobinin suratı ile karşı karşıya gelmişti. Karşısındaki suratın bir kaç badireyi atlattığını görebiliyordu. Deneyimsiz birisi değildi. Üzerindeki kıyafetler ise Ishigakure shinobi kıyafetlerine benziyordu. Lakin herhangi bir sembol ya da alınbandına rastlamamıştı. Bu da önündeki kişiye karşı rahatça saldırabileceği anlamına geliyordu. Shinobinin belindeki shinobi çantası da dikkatini çekmişti. Sol tarafında duruyordu. Herhangi bir durumda o çantaya ulaşabilmek için kafasına çantanın yerini kazımaya başlamıştı. Sol tarafta. Sol tarafta, sol tarafta.

Shinobi, Kimiko ile bir kaç saniyelik göz kontağından sonra bakışlarını Usagi'ye çevirmişti. Birazdan el mühürlerine başlayacak gibi duruyordu. Belki bir şeyler öğrenirim umuduyla "Eee, tam olarak ne yapacaksınız? Ve bu tehlike ne tehlikesi?" diye sormuştu. Çok bir cevap alamayacağını biliyordu. Ne var ki, bunu da denemesi gerekiyordu. Biraz zaman kazanabilirdi. Ondan sonra biraz daha, sonra biraz daha. Bu sırada kendisini her şeye karşı hazırda tutuyordu. Kendisine karşı yapılacak en ufak bir ters hamlede bir kaç saniye kazanabilmeyi umuyordu. Bu bir kaç saniye, belki de hayatını kurtarabilirdi.

Acaba o kuşun orada ne işi vardı?

[GM - Naruto]

Soruna karşılık eleman bir tepki vermiyor ve ellerini önünde birleştiriyor. At, Kuş, Köpek mühürlerini yapıyor yavaşça. Bu sırada Kimiko konuşuyor arkandan, sakince; "Bir sıkıntı yok, rahatla." Elemanın da el mühürlerini iyice yavaş yapması da tedirginliğini azaltıyor. Ancak yine de, Ninshuu konusundaki becerilerinin yetersiz oluşu el mühürlerinden ve elemanın chakra hareketinden bir şeyler çıkarabilmene engel oluyor.

Eleman ardından Ejderha ve Fare mühürlerini yaparak duruyor ve ellerini Kaplan mühründe getirip bir kaç saniye bekliyor. Bu kadar yakından, elemanın chakrasının yoğrulmayasının neredeyse bittiğini ve adamın odaklandığını hissedebiliyorsun. Chakra toplanıyor, hareketleniyor. Ancak Ninshuu konusundaki beceriksizliğin yine chakra akışını tamamen takip edememene sebebiyet veriyor.

Eleman ardından usulca sağ elini alnına götürüyor. Elemanın avcunun içerisinde bir mühür işareti beliriyor bu sırada. Alnına değen eli, seni kavrıyor. Adamın eli soğuk. Normal bir ısıda, ama soğuk. İrkiliyorsun. Elini çekiyor bir kaç saniye sonrasında. Elindeki mührün yokolduğunu görüyorsun.

Eleman ardından bir kaç adım geriye atıyor. Kimiko bu sırada sana yaklaşıp seni omzundan tutuyor. "Tamamdır. Hiç acımadı değil mi?" Gülümsüyor sana bakarken. Zambak kokusunu alıyorsun tekrar ancak bir etki hissetmiyorsun.

Eleman Kimiko'ya gözlerini çeviriyor ve kafasını basitçe eğerek selamlıyor. Ardından karşı bir cevap beklemeden, kapıya ilerliyor ağır adımlarla. Çıkış yaparak mekanı terkediyor.

Kimiko ile yalnız kalıyorsunuz. Ellerini omzundan çekiyor ve "Hazırlan. Akşama doğru bir vagon burada olur." diyor, üst kata yollanırken.

[Kita Usagi]

Sorusunun yanıtsız kalması Usagi'yi tedirgin etse de, karşısında duran shinobinin el mühürlerini yavaş yavaş yapması bu tedirginliği nötrlemeye yetiyordu. Bu sırada, sorunun yanıtsız kalması Kimiko'yu da rahatsız etmiş olacaktı ki, sorunun cevabını Kimiko vermeye çalışmıştı. Bir sıkıntı vardı ortada. Ortada bir sıkıntı olmasaydı bu shinobi şu an bu el mühürlerini yapıyor olmazdı. Biraz ninshuu becerisine sahip olan shinobiler şimdiye kadar çoktan el mühürlerinden çözmüş olurdu bu shinobinin ne yapmaya çalıştığını. Lakin Usagi'nin şimdiye kadar kendisini sürekli taijutsu konusunda geliştirmesi, bu durumun önüne geçiyordu. Akademiden beri, ninjutsu konusunda çok iyi değildi. Bu yüzden taijutsuya ağırlık vermişti. Ama tam olarak şu an, kullanmasa da az çok bilgisi olmalıydı diye düşünüyordu. Belki biraz üstüne gitmiş olsaydı shinobinin ne yapmaya çalıştığını anlayabilirdi.

Adam chakrasını yoğurmayı bitirip odaklanmaya başladığı sırada tekrardan Ninshuu konusundaki beceriksizliğine lanet etmeye başladı. Şu an aklında keşkeler havada uçuşuyordu. Havada uçuşan bu keşkeler, görevini bitirip köyüne döndüğünde yapacağı şeyleri direkt olarak listelemişti. Kütüphaneye gidip, Ninshuu ile alakalı ne kadar kitap varsa hepsini okuyacaktı. Bütün bilgileri aklına tek tek kazıyacaktı. Bu iş burada bitmemişti. Bu konudaki bilgisizliğini yakın zamanda yenecekti.

Adam sağ elini yavaşça alnına doğru götürüyordu. Bu hareket esnasında istemsiz bir şekilde bakışları adamın eline kaymıştı. Tam o sırada adamın elinde bir mühür işaretini fark etmişti. Bu mührün ne işe yaradığını tam olarak bilemiyordu. Ama mührü olabildiğince aklına kazımaya çalıştı. Köyüne döndüğünde, ki dönebilirse, Ishi-chou'ya mührü tam olarak tasvir edebilmek istiyordu.

Adamın eli Usagi'nin alnına değdiği sırada, elinin soğukluğu yüzünden Usagi istemsizce irkildi. Bu irkilme çok aşırı değildi. Yine de, üzerindeki gerginlik, tedirginlik ve heyecan etkili olmuştu. Adam elini çektiği sırada mührün yok olduğunu fark etti.

Adam geriye doğru çekilirken, o sırada arkasında durmakta olan Kimiko'da yavaşça öne doğru gelmeye başlamıştı. Usagi'yi omuzundan tuttuktan sonra ufak bir teselli cümlesi dökülmüştü dudaklarından. O sırada Kimiko'nun vücudundan yayılmakta olan zambak kokusunu almıştı. Yine. Ne var ki bu sefer hiç etki göstermemişti. Bu durumun, adamın uyguladığı jutsuyla bir ilgisi olup olmadığını düşünmeden edemedi. Belki de bu durumu engellemek için yapmıştı bu jutsuyu, kim bilir?

Adam mekandan çıkış yaptıktan sonra Kimiko'da elini Usagi'nin omzundan çekmişti. Sonrasında Usagi'ye üst kata çıkmasını söylemişti. Akşam üzeri gelecek bir vagondan da bahsetmişti. Bu vagonla birlikte bütün geyşalar ve maikolar partiye gidecekti yüksek ihtimalle. Herkesi alabilmesi için baya büyük bir vagon olmalı diye düşündü. "Tamamdır Kimiko-sama." diyerek merdivenlere doğru yöneldi. Odasına çıktıktan sonra direkt olarak aynaya yöneldi. Alnında herhangi bir işaret olup olmadığına baktı. Sonrasında aynı durumu bütün vücudu için gerçekleştirdi. Herhangi bir yerinde bir işaret olup olmadığını kontrol etti. Kontrolünü tamamladıktan sonra yer masasına oturup makyajını yapmaya başladı elinden geldiğince. Bu makyajı nasıl yapacağını tam olarak bilmediği için Kimiko'nun makyajından esinlenmeye karar kıldı. Aklında kaldığınca Kimiko'dan, kalanını doğaçlama olarak yaptı. Sonrasında saçlarını tarayıp topladı. Gizli silahı olan saç tokasını da takmayı ihmal etmedi. Bütün hazırlıklarını tamamladığında Kimiko'nun yanına gidip hazır olduğunu söyleyecekti. Vagonda mecbur kalmadıkça tek kelime dahi etmeyi düşünmüyordu. O zamanını Razan'ı nasıl öldürebileceğini düşünmekle harcayacaktı. Eh, en nihayetinde Razan'ın yanına gidiyor olmalıydı değil mi? Yoksa bu shinobi'nin burada bir işi olamazdı.