Kusagakure Hastanesi yakınlarında, bir çocuk parkında oturmaktasın. Güneş batımı yakın, ve neşeyle oynayan çocukları izliyorsun. Düşünmen ve yorumlaman gereken çok fazla şey var, ve biraz kafa dağıtmanın fena olmadığını düşünüyorsun gülüşen çocuklara bakarken. Jouichirou’nun bugün taburcu olacağını biliyorsun, ve bir anlamda onu bekliyor gibisin. Bir yandan da Kizashi’nin gönderdiği mesajı Gyaku’ya ilettiğin günü hatırlıyorsun. Söylediklerin karşısında belki de ilk defa şaşkınlığa düştüğünü gördüğün Gyaku’nun yüzündeki ifadeyi. Sen odadan çıkarken verdiğin selama karşılık bile veremeyişini. Ciddi bir şeyler olduğunu biliyorsun. Fırtına öncesi sessizlik mi bu? Bilmiyorsun. Çocuklara özeniyorsun bir noktada. Gamsızca, hiçbir şey düşünmek zorunda olmadan oynayan çocuklara.
Üzerinde hastanenin verdiği kıyafetlerle, sessizce pencereden dışarıyı izlemektesin. Kusagakure’desin. Yaklaşık bir haftadır hastanede yatmaktasın ve tamamen iyileşmiş durumdasın. Sana ilk müdahalenin Kawakami’de yapıldığı ve ölümcül tehlikenin atlatıldıktan sonra Kusagakure’ye aktarıldığını biliyorsun, ancak ayrıntılar senin için flu. Bilincini kaybetmeden önce Kizashi’yi gördüğünü biliyorsun, ve zihninin içinde yankılanan sesi hatırlıyorsun. Dış dünyayla alakalı çok bilgi verilmedi sana, gelgelelim ara sıra ziyaretine gelen Haru’dan öğrendiğin üzere Kawakami yakınlarında bir çarpışma gerçekleşti. Kısa bir süre önce orada olan sen, bu bilginin etkisinden hala tam olarak çıkabilmiş değilsin. Özellikle de Kizashi’nin ortadan kaybolduğunu öğrendiğin için. Kapın tıklanıyor ve hafifçe başını çeviriyorsun, bunun taburcu belgeni ve günlük kıyafetlerini sana getiren hemşire olduğunu görünce hafifçe gülümsüyorsun yaşlıca bayana.
Kawakami yakınlarında yaşanan elim olayın ardından mücadelede yaşamlarını veren shinobilerin naaşlarını Kusagakure’ye getirdiğinizden beri en fazla birkaç gün geçti. Basit bir restoranda oturmuş, bir şeyler atıştırıyorsunuz. Derin bir sessizlik hakim. Bunun birbirinden önemli pek çok sebebi var, ve hiçbiri birbirinin üstünde yahut altında kalmamayı başarabiliyor bir şekilde. Birkaç gündür birbirinizden pek ayrılmamayı tercih ettiniz. Sabahları uyandıktan sonra buluşuyor, günü geçirdikten sonra akşam saatlerinde evlerinize dağılıyorsunuz. Susumu ara ara Iori’yi neşelendirmek için girişimlerde bulunsa da, aklı hala katanasında olan Iori tarafından yoksayılıyor bu girişimlerin büyük kısmı. Pek konuşmuyorsunuz, ancak ikinizin de kafasında aşağı yukarı benzer olaylar dönüp duruyor. Kawakami’deyken Gyaku’ya ulaştırdığınız yazılı raporlar, ve köye döndüğünüz anda sizi yanına çağıran Gyaku. Anlatılan şeyleri hala kafanızda oturtabilmiş değilsiniz. Gyaku’dan duyduğunuz ‘yılanbalığı’ kelimesi zihninizde yer etmiş durumda. Iori katanasını aramak için Gyaku’dan izin istediğinde köyde kalmanızın emredilmiş olmasının yagene sebebinin de bu kelimenin altında yattığını biliyorsunuz. Bir şeyler olacak, iliklerinizde bile hissedebiliyorsunuz bunu.
Klasik mezar ziyaretlerinden birini yaparken, köyde ve ülkede yaşanan yüksek tempolu hareketliliği düşünürken buluyorsun kendini. Köye getirip Gyaku’ya teslim ettiğiniz parşomen kulağınıza çalınan Kawakami Kasabası saldırısının yanında gözüne önemsiz bir ayrıntıymış gibi gelmeye başlıyor bir noktada. Büyük bir çatışmanın yaşandığı, shinobilerin ve sivillerin öldüğü, Kawakamideki binaların ufak da olsa bir kısmını kullanılamaz hale getiren bu olayın etkileri köyde açıkça görülebiliyor. İnsanların ruh halini görmekle kalmıyor, hissedebiliyorsun. Bir endişe dalgası yayılıyor sivil halk arasında. Kaderlerinin aynı olacağını düşünüyorlar belki de, kim bilir. Ancak bu konuda bir şeyler yapman gerektiği konusunda az çok eminsin. Köy için, ancak aslolarak kendin için.
Son günlerde kulağına çalınan pek çok söylenti, siviller arasında yayılmayı sürdüren huzursuzluk hali ve köy dışından gelen çok sayıda kötü haber sana bir şeylerin yakın olduğu mesajını veriyor içten içe. Akşam saatleri yaklaşırken nöbet vardiyanı senden sonraki chuunine sorunsuz bir şekilde teslim ediyor ve bir şeyler yemek için köy merkezine doğru ilerlemeye başlıyorsun. Son dönemlerde çok fazla köy dışı göreve çıkmadığın için gelişmelerin biraz dışında kalmış gibi düşünüyorsun, fakat bu durum seni çok da rahatsız etmiyor. Yaşanabilecek herhangi bir şeye karşı hazırlıklı olduğunu hissediyorsun. Dahası, bir şeylerin yaşanmak üzere olduğuna emin gibisin.
