Mavi Takım - Gün Sonu

[GM - Naruto]

Akşam saatlerinde geçecek rpleriniz için 3 günlük süre bu mesaj itibariyle başlamıştır. Bu 3 günün sonunda gece hamlelerini yapmanız için ‘Hamleler’ başlığı mesajlaşmaya açılacaktır. Bununla birlikte, ‘Hamleler’ başlığında sonraki safhada yemek yiyip yemeyeceğinizi belirtmek zorundasınız. Gece safhası da tamamlandıktan sonra gün sonu raporunuz verilecek, gün sonu raporunun hemen ardından 2. Gün gündüz safhasının hamleleri için ‘Hamleler’ başlığı yeniden açılacaktır.

Sizlerden bu süreçte kişi başı 2 ila 5 rp beklemekteyiz. Bu rplerde gün içinde yaşadıklarınızı ve hislerinizi anlatabilir, sohbet edebilir, önünüzdeki gece safhası ve bir sonraki gündüz safhasında yapacağınız şeylerle alakalı taktik konuşmalarınızı yansıtabilirsiniz. En az birer rpnizi, taktiksel konuşmalara ayırmanızı rica ediyoruz.

Son olarak, gündüz safhası için üsten ayrıldıktan sonra gece safhasında üsse ‘dönmemiş’ bir pozisyondaysanız bulunduğunuz yere bağlı olarak kendi başınıza rp yapabilirsiniz.

---

Elde Edilen Ganimetler:

• Mekanizmalı Tuzak: Teki'nin üsse getirdiği heybeden her biri diğer ikisine bağlı olan ve birlikte çalışan 4 parçalı tuzak çıkıyor. Bu kutuların birer yüzünde üçer delik, deliklerin olduğu yüzün zıttında kalan tarafta askı benzeri bir aparat bulunmakta.

• 2x2 Metre Boyutunda Kumaş Parçası

[Sekino Teijo]

Tüm davetsiz misafirlerimiz gittikten sonra rahat bir nefes alabildik. Açıkçası iki gün üst üste savaşmak beni iyice yordu. Artık rahatlıkla aksiyona doyduğumu söyleyebilirim. Tek başıma sessiz sakin nöbet tuttuğum günleri özlemeye başladım. O sıralar can sıkıntısını saymazsam tek derdim sürekli her gün aynı kitabı okuyup ilerleme kat edemememdi. Hayalim olan medic-nin olma konusunda biraz sorunlar yaşasam da hiç değilse can güvenliğim hakkında endişelenmem gerekmiyordu. Şimdi ise kimin dost kimin düşman olduğunu bile anlayamıyorum. Ringo’yu hiç sevmeme rağmen bugün ki yaptıkları ve konuşmaları diğer iki beyaz cadıdan kat ve kat daha iyiydi. Ya gerçekten yaptıklarından pişman ya da çok iyi rol yapıyor. Doğru cevap ne olursa olsun ona güvenmeyi düşünmüyorum. Şimdilik onlardan daha iyi olduğu doğru olsa da benim gözümde hala kötünün bir tık iyisi o kadar. Bu da hiçbir şeyi değiştirmiyor.

Yeşil Takımın beklenmedik ve kalabalık saldırısından sonra hem Katanalarımı hem de parşömenlerimizden birini kaybettik. Parşömen tabi ki önemli ama ben daha çok katanalarımı kaybettiğim için üzgünüm. Daha ikinci günde olduğumuz için bir şekilde parşömeni geri alabilme şansımız var. Ancak katanalarımı geri almak çok zor. Üstelik uyguladığım stillerin hepsi katana odaklı olduğu için silahlarımdan uzak kaldığım için kendimi çok kötü hissediyorum. Sanki yetimhane zamanlarıma geri dönmüş gibiyim. Yine de moralimi bozmamam gerekiyor. Hala jutsularımı kullanabilirim. Özellikle Girigiri yi doğru zamanda kullanabilirsem dövüş esnasında rakibimi şaşırtıp onun silahını almayı deneyebilirim. Çok büyük bir darbe yediğim doğru ama pes etmeyi planlamıyorum.

Katanalarımı kaybettiğim için kısa süreliğine yas tuttuktan sonra Butsuo’ya seslenerek “Artık katanalarım olmadığına göre yakın dövüş konusunda bana vermek istediğin birkaç tüyo var mı?” diye soracağım. Teki gelene kadar kafamı dağıtmak ve tecrübeli bir taijutsu kullanıcısı olan takım arkadaşımdan hızlandırılmış bir ders almak istiyorum. Kim bilir belki de içimde hiç keşfetme fırsatı bulmadığım bir canavar yatıyor olabilir. Ayrıca ilk gün sağ olsun zaten dayak yediğim için daha önceden de bu duyguları tecrübe ettim. Hatta ilk gün ciddi bir yara bile aldım. Fakat Butso daha önce bu kadar çaresiz bir durumda kaldı mı bilmiyorum. Biraz konuşarak kafasını dağıtmak istiyorum.

[Oita Butsuo]

Ne gündü be. Şimdi geriye baktığımda... Sanki kısa çaplı bir hafıza kaybı yaşar gibiyim. Ne olduğunu biliyorum ama net olarak hatırlamıyorum gibi. Yeşil Takım geldi, dövüştük, sonra konuştuk, sonra yine dövüşmeye yeltendik ama dövüşemedik sonra parşömeni alıp gittiler. Olanlar bu ama ayrıntılar yavaş yavaş geliyor.

Haru ve Usagi kıl etti beni. Ya da o duruma düşmek kıl etti. Bilmiyorum. İttifak kurmak kazanmak için gayet geçerli bir yol. Sadece ben böyle bir şey istemiyorum, tercihim bu yönde. Teijo da istemiyor anladığıma göre. Ayrıca bunun boğazına bıçak dayandıktan sonra söylenmesi de pek hoş olmuyor. Sonuç olarak kaybettik ve parşömeni kaybettik. Ne yapalım, daha ikinci gün. Sinirim de geçti epey, intikam peşinde koşturacak gibi hissetmiyorum.

Diğer taraftan Ringo ve Suta'yı sevdim. Gerçi Suta'dan pek emin değilim. İlgimi çektiği doğru. Her gün hayvanlarla konuşmuyorum çünkü. Ama tüm gün kendini bu derece tehlikeye atması beklendi ondan. Yani en kötü ihtimalle birbirimizin boynunu kırardık. Usagi'nin buna rağmen ters bir hareketimde boynumu kırması emrini vermesi Suta'da nasıl duygular uyandırdı acaba. Eğer bu durumdan rahatsız değilse sandığım kadar sevmemiş olabilirim. Gerçi aralarında nasıl bir bağ var bilmiyorum. Bu kadar peşin yargılı olmamak lazım.

Ringo da gayet efendi ve işinde gücünde biri gibi. Sınavın sınav olduğunu öyle bir anda hatırlaması takdire değer bence. Onun da gözünü oymak lazım ama bir dahakine. Ulan herkes de bir ibnelikler var. Kiminin hayvanı, kiminin cins cins özellikleri, kiminin mızrağı... Nereden ediniyorlar böyle şeyleri onu da anlamıyorum ki! Ben fiziksel aktivite olarak ne varsa paso onu yapıyorum. Arada bir de jutsu falan öğreniyorum. Ha, gerçi sensör işine girdim ben de. Evet, doğru...

Teijo'ya döndüm bana sorduğu soruyla. Birkaç tüyo... Apış arasına tekme at? Riskli ve beklenmedik şeyler dene? Rakibini iyi analiz et? Hiçbirinin işine yarayacağını sanmıyorum. "Bir günde olacak bir şey olduğunu sanmıyorum. Yine de beraber çalışırsak bir şeyler yapabiliriz bence." dedim omuz silkip kaşlarımı kaldırtarak. Dudaklarımı büzmeyi de ihmal etmedim. Sensör yeteneklerimle Teijo'nun hareketlerini de sezebiliyorum. Teijo çıplak elle yakın dövüş konusunda daha acemi olduğu için ister istemez açık verecektir. Bu açığı değerlendirmek isteyen rakibi de ben avlayabilirim. Biliyorum, fazla zalimce. Basitçe Teijo'yu yem olarak kullanmak dediğim şey.

Eminim başka şeyler de bulabiliriz. Şimdilik bu konu bir kenarda dursun. "Bugün hakkında ne düşünüyorsun?"

[Kasumikage Teki]

Teçhizat kampından elde ettiği ganimetler ile tin tin üssüne doğru ilerliyordu Teki. Çok aksiyonlu bir gün geçirmese de, inceden yaşadığı gerginlik gayet yetmişti bünyesine. Tekrar Nakada ile karşılaşacağı anın bu kadar yakın olacağını kesinlikle hayal etmemişti. Canavar kunoichi ile daha dün dövüştüğü için anıları çok taze ve hisleri tamamen keskindi. Yanında Hiyaki olmadan Nakada'ya karşı sadece savunma yapabilmişti. Bir de bunun üstüne Urata'nın da kampa gelmiş olması ile umut ışıkları tamamen dönmüştü. En azından dövüş bazında...

Karşılaştığı iki savaşçınında gayet mantıklı ve analiz yeteceği yüksek kişiler olması sayesinde hiç yara almadan, sadece bilgi paylaşımı yaparak gününü ve kendine düşen görevi başarı ile yerine getirmişti. Bir yandan rakiplerinin aldığı eşyayı da düşünüyordu tabii. Karanlıkta tamamen işlevsiz olduğu için, gece dışarı çıkabilmek kendisine pek yarar saplamayacaktı Teki'nin. Bu sebeple rakiplerinin ona tuzak mekanizmasını bırakmış olmasından büyük keyif almıştı. Bu sayede üslerinde saklamakta oldukları iki parşömeni daha sağlam bir şekilde koruyabileceklerdi. Öbür yandan gece vakti saldırıya uğrama ihtimalleri de vardı fakat nedense Nakada ve Urata'nın takımından kendilerine bir saldırı geleceğini düşünmüyordu. Ya da istemsizce böyle olmasını umuyordu...

Rahat vücudu üs sınırlarına girdikten sonra birden kasılmıştı Teki'nin. Eli otomatik olarak Kitsune'ye gitmiş ve dikkatli bir şekilde çevreyi incelemeye başlamıştı. Bir kaç adım önünde yerde iki tane katan duruyordu. Olayın ilginç kısmı ise katanaların görünüş olarak Teijo'nun katanalarına benziyor olmasıydı. Sebep? Katanaların neden orada durduğunu anlayamıyordu bir türlü. Teijo kesinlikle silahlarını ortada bırakacak birisi değildi. Onun için bile garip bir seçimdi bu. Çevreye biraz daha göz attıktan sonra hızlıca koşarak katanaları kapmıştı durdukları yerden. Oita'dan da ses yoktu. Takım arkadaşlarının çevrede olmadığından emindi. Bir an Hiyaki'yi çağırmak istemişti ancak yapamayacağını anladığında tek çaresine yönelmişti. Tuzak mekanizması, kumaş parçası ve Teijo'nun katanalarını düşürmemeye çalışarak son hız üs binasına koşmaya başlamıştı.

Nefes nefese üs binasına yaklaştığında içeri girmeden seslenmeye başlamıştı takım arkadaşlarına;

"OİTA-SAN! TEİJO-SAN! NEREDESİNİZ?!!"

Takım arkadaşının katanaları, tuzak mekanizması ve kumaş parçasını çoktan yere bırakmıştı. Kınından çıkardığı Kitsune'yi sıkıca kavramış bir halde binanın içinden gelecek sese odaklanmıştı. Gözleri takım arkadaşlarından başka birisini gördüğü anda saldıracaktı hedefine.

[Sekino Teijo]

Butsuo Sensei, ondan yakın dövüş hakkında bilgi almak istediğimi söyledikten sonra bir kestirme yol olmadığını ama beraber çalışırsak bende bir umut ışığı gördüğünü söyledi. Tam olarak bu cümleleri kurmasa da ben dediklerinden yola çıkarak bunları söylemek istediğini düşünüyorum. Kılıçlarımın yokluğunda göstereceği 1-2 basit hamleyi bile öğrenirsem dövüşlerde baya avantaj sağlayabileceğimi düşünüyorum. Hatta bu bilgiler sınavdan bittikten sonra da işime yarayabilir. Çünkü sınav bittiği zaman eğer köye sağ salim dönebilirsem bir daha kılıçsız kaldığım zamanlarda da dövüşebilmek için başka bir çözüm yolu bulmayı planlıyorum. Böylece katanalarımdan ayrı kalsam bile hala savaşmaya devam edebilirim.

Kılıçlarımın yokluğunda neler yapabileceğimi düşünürken Butsuo sorusu ile kendime geldim. Bugün hakkında neler düşündüğümü sordu. Artık yavaş yavaş ona ve Teki’ye güvenmeye başladığım için yalan söylemeyi düşünmüyorum. Bu yüzden dürüstçe içimden geçenleri söylemeye başlayıp “Açıkçası parşömenlerden birini ve benim katanalarımı…” dedikten sonra biraz duraklayıp uzaklara bakıp iç geçirdikten sonra tekrar sözlerime devam ederek “Evet katanalarımı kaybetmem ve parşömenlerimizden birini almaları cidden kötü oldu ama daha kötü de olabilirdi. İkimizden biri ciddi şekilde yaralanabilir ya da ikinci parşömeni de bulabilirlerdi. Bunlar birazcık avuntu olsa da tamamen her şeyimizi kaybetmediğimiz için şanslıyız. Ayrıca yaptığımız tercihin yanlış olduğunu düşünmüyorum. Yeşil takımdaki hiç kimseyi sevmedim. Özellikle o beyaz saçlı iki cadı. Her şartlarını kabul edip onlarla anlaşsaydık bile sözlerinde duracaklarını hiç sanmıyorum." diyecektim. Neredeyse ilk defa birine içimden geçenleri söylediğim için mutluydum.

Konuşmam bittiği zaman Butsuo'ya ne düşündüğünü soracakken Teki'nin sesini duydum. Dünde her gelen bağırdığı için bu duruma alışmıştım. Sakince sesin geldiği tarafa bağırarak "BURADAYIZ! Küçük aksilikler oldu ama sorun yok merak etme." diyecektim. Ardından Butsuo'ya dönerek "Bende senin bugün hakkında neler düşündüğünü merak ediyorum ama önce bakalım Teki'nin başına bir şey gelmiş mi?" diyeceğim. Sözlerimi bitirdikten sonra Teki'nin bana verdiği küreyi hatırlayıp hemen kürenin yanına giderek onu yerden alıp Teki'nin gelmesini bekleyeceğim.

[Kasumikage Teki]

İçeriden Teijo'nun sesini duyması ile bir rahatlık kaplamıştı vücudunu. En azından iyi olduklarından emin olmuştu böylece. Kitsune'yi tekrar kınına kavuşturmuş. Yere bıraktığı eşyaları alarak üs binasına giriş yapmıştı.

"Ahhh... Enteresan bir gün oldu."

İçeri ilk adımını attığı gibi Oita ve Teijo'yu sapasağlam görmesi ile daha da rahatlamıştı. "Teçhizat kampından bir tuzak almayı başardım. Mekanizmalı bir oyuncak. Yakaladığı kişiyi çok sağlam bağlayabilir." Yeni oyuncağını takım arkadaşlarının da inceleyebilmesi için yere bırakmıştı. "Ayrıca kumaş parçası almayı da başardım tentelerden. İşimize yarayacaktır diye düşünüyorum." Omzundan taşıdığı kumaş parçasını da küçük bir hareketle yere düşürmüştü daha fazla yük olmasını istemediği için. "Meraklıyım bu arada. Siz neler yaşadınız? Teijo-san, katanaların üs bölgemizin girişinde duruyordu? Sen mi bıraktın yoksa bilmem gereken bir takım gelişmeler mi mevcut?" Meraklı gözlerle Teijo'ya bakmaya başlamıştı ona katanalarını uzatırken.

"Ah söylemeyi unuttum bu arada. Mor Takım ile karşılaştım yine. Bu sefer Nakada-san'a ek olarak dün bahsedilen medikal ninja da yanındaydı. Urata-san. Baya bilgili ve iyi biri. Bana medikal konularda baya bilgi verdi."

Asıl süprizi söylememişti tabii. Sözlerini bitirmeden önce suratına bir gülümseme yerleştirmiş ve sağ eli ile kafasını kaşımaya başlamıştı.

"Bir dövüş gerçekleşmedi aramızda. Tuzak mekanizmasını almak için onlara diğer takımlar hakkında bildiğimiz tüm bilgileri verdim. Bize zararı olmayacaktır diye düşünüyorum. Ayrıca kampta bulduğumuz diğer ganimeti de onlar aldı. Gece dolaşmalarına imkan tanıyacak bir izin kağıdı gibi bir şey. Bize gelmeyeceklerdir diye düşünüyorum ancak bir tık daha dikkatli olmamızda fayda var.

Çevreye geniş bir bakış atma şansı olmuştu o anda. İçeride bir şeylerin yaşandığına emindi. Suratı ciddileşmişti istemsizce.

"Neler oldu burda? Zorlu bir gün oldu sanırım."

[Oita Butsuo]

Teijo'nun kılıçlarına bu kadar bağlı olduğunu bilmiyordum. Buğulu gözlerle ufka bakıyor adam. Gerçekten üzüldüm lan! Gönül istiyor ki iki günde taijutsucuların şahı yapayım bu adamı, ama olmaz ki işte... Ulan Kami-sama'dan bir ışık huzmesi inse şu adamın üstüne de ulvi birisi olsa Teijo şu an. Çok isterim bunu. O kılıçları bir şekilde geri almak lazım. Yürek dayanmaz yoksa bu manzaraya.

Teijo neler düşündüğünü anlatmaya başlayınca benim de buğulanan gözlerim eski haline döndü. Ben de katılıyorum Teijo'ya. Daha kötüsü de olabilirdi. Bu ihtimali akılda tutmak iyi hissettiriyor ama ben daha fazlasını istiyorum sanırım. Biraz fukara avuntusu gibi geliyor. Mesela orada hepsinin ağzını burnunu dağıtabilseydik daha iyi hissederdim yani. Hayat işte, insanın her istediği gerçekleşmiyor. Ben yine iyiyim, adamın kılıçlarını aldılar lan kılıçlarını! Ya benim kollarımı bacaklarımı kesselerdi. Yok lan nereye kesiyorlar!

Ben kafamın içinde kendi kendime sinirlenip kavga başlatmak üzereyken Teki'nin sesiyle sakinleştim. Çok fena şeyler olmak üzereyken gelen bu bağırma beni sakinleştirdi. Benim sakinleşmemi fırsat bile Teijo da Teki'ye geri bağırdı. Bu yüzden ekstra bir şeyler söylemek gereği duymadım.

Teki sandığımızdan daha başarılı olmuş sanırım. Omzunda halı var, elinde bir paket var, bir de bir çift kılıç... KILIÇ! KILIÇLAR! Teijo'ya döndüm ışık saçan gözlerle gözlerine baktım. Kılıçları hala bizimle, hala onunla! Evrenden istediğimiz her şey olmasa da önemli bir tanesi gerçekleşti. Diğer gerçekleşen şey de Teki'nin tuzak alabilmesi. Ama bu durum kendi kendime bazı sorular sormama sebep oldu. Ben mal mıyım acaba? Herkes güzel güzel anlaşarak işini halledebiliyor. Ben herkesle kavga ediyorum sanki. Anlaşmaya çalışanı da reddediyorum gerçi. Bir sıkıntı var bende, banko...

Bu sefer Teijo'dan erken davranıp konuşma sırasını aldım. "Yeşil Takım tam kadro ziyaretimize geldi. Tam kadroları 5 kişiymiş bu arada. Bir kaplan ve bir kartal. Pardon, kaplan değil, panter. Başta biraz dövüşsek de daha sonra bize üstün geldiler. Bizi etkisiz hale getirdikten sonra bizimle beraber çalışmayı teklif ettiler, hem de eğer her şey yolunda giderse biz 3 parşömen alacaktık. Ama biz reddettik. Sonuç olarak parşömenlerden birini alıp gittiler. İkincisini aramak istemediler mi bulurlarsa taşıyacak adam bulamazlar mı diye mi bilmiyorum ama bakmadılar bile." Fazla konuştuğumu düşünüp duraksadım. Ayrıca tam da duraksamam gereken bir an geldi. Teki neler hissediyor acaba. Alandaki tek köylüsü bugün buradaydı ve beraber çalışma fırsatları vardı. Bizim tarafımızdan engellenen bir fırsat. Şu an olacaklar bu takımın gidişatı hakkında önemli sonuçlar doğurabilir. Yine de bundan kaçış yok. Sıramı savmak yapabileceğim en iyi şey şu an.

[Sekino Teijo]

Butsuo, soruma cevap veremeden Teki üssümüze giriş yaptı. Onun girişi ile tüm dikkatim bir anda o yöne doğru kaydı. Çünkü dün sefer de olduğu gibi yine eli boş gelmedi. Bu sefer parşömen bulamamasına rağmen onun yerine bir tane tuzak getirdi. Açıkçası belki de bu tuzak parşömenden daha çok işimize yarayabilir. Bugün olanlardan sonra parşömenlerin ne kadar basit ve hızlı bir şekilde el değiştirebileceklerini ilk elden öğrendim. Onun yerine üssümüzün savunmasını kolaylaştırabilecek, karşı taraf gözünü karartıp tüm ekip üyeleri ile geldiği zaman onları gafil avlayabileceğimiz bir ekipman elde ettiğimiz için oldukça sevindim ama beni daha da çok sevindiren şey ise Teki'nin katanalarımı bulup bana getirmesi oldu. Hemen Butsuo ile bakışıp sevincimi onunla paylaştıktan sonra kılıçlarımıı alıp ait oldukları yere kınlarına soktuktan sonra Teki'ye "Çok teşekkür ederim. Bu iyiliğini nasıl ödeyebilirim bilmiyorum ama bunu her zaman aklımda tutacağım. Sana karşı borçlandım." diyeceğim. Haru, kılıçlarımı neden bıraktı bilmiyorum ama bir daha kendimi bu duruma düşürmemek için daha dikkatli olacağım. Bir sonraki sefere bu kadar şanslı olmayabilirim.

Katanalarım ile özlem giderdikten sonra Teki'nin dediği diğer bilgileri dinledim. Üst üste iki gün Mor Takım ile karşılaşmamız ve buna rağmen aramızda hiçbir büyük çaplı çatışma çıkmaması güzel oldu. Zaten hali hazırda Turuncu, Sarı ve Yeşil Takım ile iyi geçinemiyorken üstüne şimdi bir de Medikal Ninjaları olan Mor Takım ile uğraşmak bir hayli zorlu olurdu. Ayrıca bugün Mor Takımın, Teki'nin dediği gibi prensiplerine bağlı kalarak verdiği sözleri tuttuklarını da onaylamış olduk. Ayrıca onların aldığı izin kağıdını da sadece bizim takım biliyor. Bu bilgilerin ilerde işimize yarayacağını umuyorum.

Butsuo'nun yaşadıklarımızı hızlıca özetlemesinden sonra Teki'nin bana verdiği kar küresini tekrardan ona uzatarak "Tekliflerini senin fikrini almadan ret ettiğimiz için kusura bakma. Bizden hemen cevap istedikleri için doğaçlama yapmak zorunda kaldık. Ama eminim sen olsaydın da tekliflerini kabul etmezdin. Kendilerine müttefik değil köle arıyor gibiydiler. Anlaşmayı makul bir seviyeye çekmeye çalışsam da isteklerinde oldukça ısrarlı ve kararlıydılar. Onlarla bir ekip olabileceğimizi sanmıyorum." diyeceğim. Birbirimize yaşadıklarımızı özetleyerek anlattıktan sonra artık gelecekte ne yapacağımızı planlamamız gerekiyor. Bu yüzden Teki'nin söylediklerimizi sindirmesi için biraz bekledikten sonra "Parşömenlerden birini kaybetmemiz kötü oldu ama artık Yeşil Takım'da en az 1 en çok 2 parşömen olduğunu biliyoruz. Bir ara onlara iadeyi ziyaret yapmayı düşünebiliriz. Daha önümüzde 5 gün olduğu için hangi gün gideceğimizi iyi planlamamız gerekiyor. Ayrıca son olarak da bence bu gece de dışarıya çıkmak gibi riskli bir hamle yapmayalım. Sizler neler düşünüyorsunuz?" diyerek onlarında fikrini soracağım.

[Kasumikage Teki]

Aniden aldığı yeni bilgiler karşısında şaşkınlığını gizlemekte pek başarılı olamamıştı. Takım arkadaşlarının moralini bozmak istemiyordu ancak suratının düşmüş olduğunu fark etmemeleri imkansızdı. Dün Hiyaki ile çok uğraşarak almayı başardıkları parşömeni sadece bir gün sonra kaybetmiş olmaları içten içe üzülmesine sebep olmuştu Teki'nin.

"Tam takım saldırıya uğrayacağımızı tahmin etmemiz mümkün değildi. En azından yaralanmamışsınız. Çok dert etmeyin."

Şimdi yeni bir plan oluşturmaları gerekiyordu. Belki de erkenden parşömen peşine düşmek mantıklı bir seçim değildi. Sonuçta ellerinde ne kadar parşömen varsa o kadar hedef olacaklardı. Teki'yi asıl şaşırtan olay ise Yeşil Takım'ın bir "anlaşma" isteği ile gelmesi olmuştu. Oita ve Teijo'nun teklifi kabul etmemiş olması mutlu etmişti Kasumikage'yi. Bu sınavı başkalarına bel bağlayarak değil, kendi gücünü ortaya koyarak geçmek istiyordu. Mor Takım ile yaptığı anlık anlaşmalar kabul edilebilir, ancak Yeşil Takım'ın sunduğu gibi kalıcı ortaklıklar sınavın mantığına pek uymuyordu onun gözünde.

"Anlaşma konusunu dert etmeyin sakın. Bence de gereksiz. Sınav bizim kişisel yeteneklerimizi ölçüyor. Takım olmaya çalışmak sadece korkaklık bence."

Sol elini çenesine dayamış gözlerini kapatarak düşünmeye başlamıştı. Tüm durumu tartmaya çalışıyordu. Bundan sonra ne yapmalılardı? Mor Takım bu gece gelip, ellerindeki diğer parşömeni de almaya çalışabilirdi. Öte yandan Teijo'nun da dediği gibi Yeşil Takım zafere giden en garanti yoldu Teki'nin takımı için. Fakat kalan gün sayısının 5 olduğunu da unutmamaları gerekiyordu.

"Bence...." Gözlerini açarak iki takım arkadaşına da sertçe bakmaya başlamıştı. Onlara doğru attığı iki adım ile biraz daha yaklaşmış ve gözlerinin içine bakarak aniden suratına kocaman bir gülümseme yerleştirmiş ve sözlerine devam etmişti;

"...sahiden kafaya takılacak kadar kötü bir durumda değiliz. Yaralı değilsiniz. Kendinize de yüklenmeyin. 5 kişi gelmişler. Bence yara almamanız bile mükemmel bir şey."

Bir elini Teijo'nun omzuna koymuştu. "Katanalar için borçlu hissetme kendini Teijo-san. Onların sana katacağı güç zaten bizim için yeterli." Diğer elini ise Oita'nın omzuna koymuştu. "Oita-san. Haru-san'dan intikam alma vaktin geldi bence artık. Senin için yolu açacağıma emin olabilirsin."

Ellerini takım arkadaşlarının omuzlarından çektiği gibi bir kaç adım gerileyerek eski konumuna geçmişti.

"Bence kısa bir tatili hak ettik. Yeşil Takım ellerindeki parşömenleri korumak için tamamen nöbete kalacaklardır. Onlar bizim zafere giden anahtarımız olacak. Hem intikamımızı hem de parşömenleri alarak sınavı sorunsuzca geçebiliriz artık. Yarın için çok aksiyonlu işler yapmak yerine Yeşil Takım ile olacak final dövüşümüz için güç toplamaya başlayalım derim. Yemek ya da medikal malzemeler önceliğimiz olsun."

Güler yüzle takım arkadaşlarına bakmaya devam ederken aklına gelen son detayı da eklemişti sözlerine;

"Ayrıca biz de dört kişilik bir takımız. Hiyaki'yi unutmayın. O panterden de, kartaldan da daha ninja olduğuna eminim."

[Oita Butsuo]

Çaktırmadan sırıttım takım arkadaşlarımı dinledikçe. Teijo da Teki de yanlarında savaşmaktan gurur duyduğum kişiler, onları daha çok tanıdıkça bundan git gide emin oluyorum. Teki parşömeni kaybettiğimiz için bir tık bozulmuş olsa da beraber çalışma olayı hakkında söyledikleri beni mutlu etti. Aynı şekilde düşünüyormuşuz. Daha da iyisi tekrar iş konuşmaya başladık. Olanlar oldu, bunu kafaya takmayıp neler yapabileceğimize odaklandık direk. Bunların hepsi iyi sinyaller.

Söylenenleri düşünelim bir. Yeşil Takım'a uğramak iyi bir fikir. Yine de göz önünde bulundurmamız gereken şeyler var. Dün Haru teçhizat tentesinden bir şeyler almıştı. Ne olduğunu bilmiyoruz ama tuzak olabilir ve sıkıntı yaşayabiliriz. Ormanda olmaları ve kartal ile yüksekten bizi gözleyebilmeleri olasılığı da işimizi zora sokuyor. Bunun haricinde şunu da kabul etmek gerekir ki üçü de güçlü shinobiler. Bu sefer Ringo'yu çabucak aradan çıkarabildik ama gözüyle birini direkt iptal etme olasılığı var. Haru'yla dövüşmesi zaten oldukça kan kusturan bir deneyim. Yakınına girene kadar başına gelmeyen kalmıyor, o da girebilirsen tabi. Sonrasında ne olduğuna dair pek de bir fikrim yok, daha o aşamaya gelemedim. Usagi'nin de taijutsu konusunda iyi olduğunu biliyorum, bir de Suiton jutsusu kullandı bugün. Ve Suta, o da güçlü olsa gerek. Yani ben de intikam almak istesem de elimizi kolumuzu sallayarak gidip gelemeyiz. Yine de parşömenleri olduğunu bildiğimiz bir takım, diğer takımlar hakkında bir fikrimiz yok. Boşa git gel yapmak da var işin ucunda. Amaan, bu kadar düşünmek adamı hasta eder. Gidelim kim çıkarsa dövüşüp kafasını gözünü kırmaya çalışalım. En iyisi böyle olur.

Söylenenleri kafamla onayladıktan sonra ben de fikrimi belirttim. "Haru'dan da Yeşil Takım'dan intikam almayı çok isterim, yine de bu arzunun alabileceğimiz diğer kararları engellemediğinden emin olalım derim. Yani bir şeye fazla odaklanınca öteki seçenekleri göremezsin falan ya, o açıdan." Anlatabildim mi acaba, saçmaydı biraz. Neyse, devam. "Bu akşam da yemek yersek sonraki günler aç kalıyoruz. En kısa zamanda gıda konusunda bir şeyler yapmak zorundayız." Durup kısaca düşündükten sonra devam ettim. "Eğer diğer takımlar da bizimle aynı durumdaysa yarın gıda kampı meydan savaşına döner. Durum bu olursa diğer kamplar epey boş olacaktır. Bir tahminde bulunup buna göre hareket etmeliyiz. Şu an önceliğimiz gıda diye düşünüyorum. Ne diyorsunuz?" Fikirleri paslaşalım bakalım, nereye çıkacak bu işin ucu.