[7. Gün - Gündüz Safhası | Kotegawa Chisa] Orman

[GM - Naruto]

Takım arkadaşlarınla vedalaştıktan sonra daha önce hiç gitmediğin bir bölge olan ve Yeşil Takım'a ev sahipliği yaptığını bildiğin Orman'a yolculuğun başlıyor. Bacağın yaptığın medikal uygulamalar sayesinde gayet iyi durumda.

Yol, sınavın artık son gününe ulaşmış olmanın vücuduna yüklediği adrenalin sebebiyle oldukça hızlı geçiyor. Güneş tepeye yaklaşırken, ormanın sık ağaçlıkları arasına girmiş oluyorsun. Yer yer dalların üzerinden, yer yer açıklık gördüğün toprak zemini kullanarak ormanın derinliklerine doğru ilerliyorsun. Ara ara gökyüzünün bile görünmediği sıklığa ulaşıyor ağaçlar. Bu, pek alışkın olduğun bir görüntü değil ancak ister istemez hoşuna gidiyor.

Bir süre daha ilerledikten sonra ileride ağaçların seyrelmeye başladığını farkediyorsun. Ancak bu doğal bir seyreklik değil. Yer yer yıkılmış, daha doğrusu devasa bir şey tarafından 'biçilmiş' gibi görünen onlarca ağaç görüyorsun. Çevre kırılıp dağılmış ağaç gövdeleriyle, parçalanmış dallarla ve ezilmiş çalılıklarla, yapraklarla dolu. Bu ucunu göremediğin yıkım, üssün olduğunu tahmin ettiğin yere doğru ilerlemekte. Bunun, pek de doğal olmadığını farketmen uzun sürmüyor.

Off Topic

Pasiflik süresi 24 saattir. 24 saat içerisinde yazmayan oyuncuların yerlerinde sabit kaldığı varsayılacaktır.

Rplerinizde karakterinizin genel düşünce akışı dışında çok ekstra bir tasvir beklentimiz bulunmamaktadır, ancak pasiflik sınırları içerisinde istediğiniz stilde yazmakta özgürsünüz.

[Kotegawa Chisa]

Arkadaşlarımdan ayrılmak zorunda kaldığım için biraz üzgünüm. Yani bende onlarla gitmek isterdim fakat şu anki halimde onlara ayak bağından başka bir şey olmayacağımı biliyorum. İlk başta üste onları gelmesini beklemeyi düşünmüştüm ama kısa bir süre sonra bu fikrimden vazgeçtim. Sabah uyandığımda garip bir şekilde enerjiktim ve bu enerjimi bir şekilde atmam gerektiğini hissettim. Bu yüzden onlarla erken bir saatte vedalaştıktan sonra sınav boyunca karşılaşmadığım iki kişiyi görmek için yeşil takımın üssüne doğru harekete geçtim. Usagi-san ve Ringo-san nasıl insanlar gerçekten de merak ediyorum! Aynı köyün shinobileri olmamıza rağmen daha önce neredeyse hiç denk gelmedik. Denk gelsek de oturup iki sohbet etmişliğimiz yok, o yüzden ziyaret etmek için onları seçtim. Dövüşmek gibi bir amacım yok, zaten katanamı kendi köyümden olan birisine doğrultmayacağıma dair yemin ettim. Bir daha Butsuo-san olayındaki hissettiğim acıyı tatmak istemiyorum, ömrüm boyunca.

Yolculuk beklediğimden daha hızlı gerçekleşti ve öğle vakitlerinde ormanın girişine ulaşmayı başardım. Karşılaştığım manzara Ishigakure'de bulunamayacak fakat Dünya'nın geri kalanında kolayca bulunabilecek bir manzaraydı. Yine de beni büyülemeyi başardı. Sık ağaçların arasından toprağa vuran ışık parçacıkları, hafifçe esen rüzgarın ağaç yapraklarını sallaması gerçekten de muazzam bir görüntüydü. Bir anlığına durarak ciğerlerime derin bir nefes çektim, hava hiç olmadığı kadar taze hissettiriyordu. Sınavın ortasında olmasaydım saatlerce burada böylece dikilerek tembellik edebilirdim, işte karşılaştığım manzara o kadar hoşuma gitti.

Yeni insanlarla tanışmanın verdiği heyecanla birlikte bu muazzam manzaranın içerisine doğru ilerlemeye başladım. Ellerim cebimde, ağır adımlarla ve çevreme bakarak yaptığım yolculuk bana büyük bir keyif vermişti. Taa ki yıkılmış ağaçlarla karşılaşana kadar. Güzelim ağaçların parçalandığını, yerdeki yeşilliklerin ortadan kaybolduğunu gördüğüm anda biraz sinirlendim açıkçası. Ama bir sınavda olduğumuzun farkında olduğumdan ötürü öfkemin yatışması pek uzun sürmedi. Burada birilerinin savaştığı gayet net bir şekilde belliydi.

Öfkemi üzerimden attıktan sonra yolculuğuma devam etmek için ilk adımımı attım. Fakat buradan sonra adımlarıma dikkat etmem gerektiğinin bilincindeydim. Her ne kadar savaşmak gibi bir niyetim olmasa da Usagi-san, Ringo-san ve Kurosawa-san'ın bunu bilmesinin ihtimali yok. Beni gördükleri anda bir düşman olarak algılayacak ve saldırmak için fırsat kollayacaklardır. Böyle bir şey olduğu anda kendimi savunabilecek ve derdimi anlatabilecek kadar zaman kazanabilecek bir durumda olmalıyım. Ayrıca tuzaklara da dikkat etmeliyim. Sınavın başından itibaren onlarla karşılaşmadım ve bu süre zarfında ne yaptıklarına dair herhangi bir fikrim yok. Belki tuzakları toplayan takım mor takım değil de yeşil takımdır.

[GM - Naruto]

Yıkılmış ve parçalanmış ağaçlarla dolu alan kuzeye doğru ilerlemekte. Yürüdükçe, ağaçların daha da talan olduğunu farkediyorsun ileri doğru. Bir noktada ise yürümekte olduğun dörtgen şekline benzeyen bu talan edilmiş bölge büyüyor ve dairesel bir alana dönüşüyor gibi gözüküyor. Ayrıca farkettiğin bir diğer şey, kuzeydoğunda kalan neredeyse 200-300 metrekare genişliğinde siyah-gri bir alan. Alan neredeyse tamamen yanıp kavrulmuş ve küle dönmüş ağaç kalıntılarıyla dolu. Zemini, senin yürüdüğün zeminin aksine siyah-gri görünüyor.

Bu talan edilmiş bölgedeki temkinli yürüyüşün sürerken ormanın kendi seslerinin gitgide azaldığını hissediyorsun. Daha az kuş sesi, daha az canlı sesi. Burada olan şeyler -artık her neyseler- çevredeki canlıları ürkütüp kaçırmış olmalı. Farkındalık konusunda fena sayılmayacağın için yaptığın minimal gözlem ve çıkarımlarla bu olayın 2-3 günlük olduğunu tahmin edebiliyorsun.

Açıklık sayılabilecek bir alandasın. Dikkatli bir şekilde ilerliyorsun ancak birileri ilerlediğin yolu izliyor ise, rahatlıkla görülebileceğinin farkındasın.

[Kotegawa Chisa]

Ormanın merkezinde vuku bulan olay, bölgenin ekosistemini bozmuş ve onları ormanın dış kesiminde yaşamaya mecbur bırakmış gibi gözüküyor. Her ne kadar bir doğa bilimcisi olmasam da ormanın merkezine doğru azalan hayvan sesleri böyle bir çıkarım yapmama olanak sağlıyor. Daha detaylı bir araştırmayla daha çok bilgi elde edinebilirim fakat lüzumu yok, zira birkaç fikir üretebiliyorum. Hayvanlar doğal alanlarından genellikle kendilerinden daha güçlü bir varlığın ortaya çıkmasıyla birlikte uzaklaşır. Her ne kadar burada ateşli bir savaş dönmüş olsa da hayvanlar kısa bir süre içerisinde tekrardan bölgeye geri dönmeyi tercih edecektir. Hal böyle olunca korktukları şeyin yeşil takımın üyelerinden biri olduğunu anlamak pek zor olmuyor. Acaba hayvanların böyle tepki vermesine yol açacak ne yaptılar? Gerçekten de meraklandım şimdi.

Biraz daha yürüdükten sonra karşılaştığım manzara aklımdaki yapboz parçalarını birleştiren şey oldu. Küle dönmüş ağaçlar, kararmış toprak bana burada oldukça şiddetli bir dövüşün yaşandığını gösteriyordu. Ama bir jutsu ile küle dönüştürülemeyecek kadar büyük bir alandı bu. İşte o anda muhteşem zekamı kullanarak fikirler üretmeye başladım. Bence bu küle dönme olayının sorumlusu teçhizat tentesindeki aletlerden birisi. Aramızdan hiçbir shinobinin bu kadar büyük bir hasara yol açamayacağı göz önüne alındığında en mantıklı açıklama bu gibi duruyor. Bir ya da birden fazla tuzak arka arkaya infilak ederek bölgenin şeklini değiştirmiş, gibi görünüyor. Yani pek emin değilim, belki önceden dediğim gibi şiddetli bir dövüş gerçekleşmiştir ve birçok jutsu aynı anda kullanılmıştır. Açıkçası pek umurumda da değil, buraya sadece eğlenmeye geldim.

Üssün olduğunu düşündüğüm bölgeye doğru düz bir şekilde ilerlemeye devam ettim. Ağaçların arasında saklanan birilerinin olabileceğini biliyorum elbette fakat beni görmüşlerse çoktan görmüşlerdir. Bu saatten sonra hareket şeklimi değiştirmek gibi bir niyetim yok, zira değiştirirsem üzerime daha fazla şüphe çekerek düşman damgası yiyebilirim. O yüzden şu ana kadar yaptığım gibi temkinli bir şekilde ilerlemeye devam edeceğim. Birisiyle karşılaştığımda da çoooooook ama çoooook neşeli bir selam vereceğim.

[GM - Naruto]

Yürüyorsun ve az önce kuzeydoğunda yer aldığını gördüğün yanık ağaçlarla dolu, zemini gri-siyah görünen alanın hizasına geliyorsun. İlerleyişin bu alanın hizasında devam ediyor. Kuzeye doğru halihazırda yürüyor olduğun açıklığın genişlediğini ve büyükçe dairesel bir alana dönüştüğünü farkedebiliyorsun. Geniş alanın çevresi sağlıklı görünen ağaçlıklarla dolu, alanın sağında minik bir tepe yer almakta. Bu alanın ortasından batıya doğru ilerleyen büyükçe kaya ve taş parçaları olduğunu görebiliyorsun. Kısa bir süre daha sonra yürüdükten sonra muhtemelen bu geniş alana ulaşacaksın. Henüz bir hareket yok.

[Kotegawa Chisa]

Ormanın merkezine, üssün olduğunu düşündüğüm noktaya yaklaştıkça birileriyle karşılaşabileceğimi ummuştum fakat ortalıkta kimsecikler yok. Yeşil takımın iki parşömene sahip olduğu göz önüne alındığında üslerinde en azından bir kişiyi bırakacaklarını düşünmüştüm. Hala yanılmış sayılmam, zira geride kalan kişi beni yeşilliklerin arasından izliyor olabilir. O yüzden umudumu kaybetmemeliyim! İlerlemeye devam ettikçe eminim ki birileriyle karşılaşacağım. Umarım karşılaşacağım kişi Usagi-san olur! Değişik bir insan olduğunu duymuştum, ilgi çekici duruyor. Tabii Kurosawa-san veya Ringo-san ile de karşılaşırsam güzel olur. Kurosawa-san eminim ki Kusagakure'de bulunan güzel mekanların yerlerini biliyordur. Onunla karşılaşırsam sınav sonrasında oturmak için sözleştiğim insanlarla buluşabilecek güzel yerler bulabilirim. Ringo-san'da... Bilmiyorum, onun hakkında pek fazla şey duymadım. Yani varlığını biliyorum, bizim köyümüzde öyle birisi var ama nasıl birisidir, neleri sever, neleri sevmez hiç fikrim yok... Ayy~~ Yeni birileriyle tanışmak için can atıyorum. Umarım bir an önce saklandıkları yerden çıkarak karşıma gelirler. O zamana kadar yürümeye devam!

[GM - Naruto]

Buradan devam : viewtopic.php?f=114&p=8649#p8649

[GM - Naruto]

Usagi çalıların ardına girip kaybolduktan sonra tek başına kalıyorsun. Çok uzaklaşmış olamaz, farkındalık becerilerin sayesinde az çok yerini biliyorsun ancak birazdan tayin edemediğin kadar ilerlemiş olacak. Çevrede hâlâ herşey aynı.

[Kotegawa Chisa]

Sutashika-san'ı görmek bana evimdeki biricik kedim Pembiş'i hatırlattı. Onu sokakta başıboş, yaralı bir vaziyette bulmamın üzerinden neredeyse üç yıl geçti. Normalde sokak kedilerinin insanlara alışması bir hayli vakit alır fakat Pembiş ile çabucak kaynaşmayı başardık. Evime aldıktan sadece birkaç gün sonra benimle birlikte yatmaya başladı, o günden beri de sürekli olarak beraber yatıyoruz. Arada geceleri kalkıp suratıma basması dışında pek bir sıkıntım yok. Hatta bundan bile keyif alıyorum. Elbette aşırı yorgun olduğum zamanlarda biraz uyuzuma gidiyor ama genel olarak bir sıkıntım yok... Aslında bir sıkıntım var, yıkanmaktan nefret ediyor. Onu yıkanmaya zorlamak istemiyorum fakat çok kirleniyor. Müzip bir kedi, sürekli olarak bir yerlere girip bir şeyleri kırıyor. Aldığım son moda kıyafetleri parçalıyor, arada sırada da heykellerimi parçalıyor ama ona kızamıyorum. Muziplik yaptıktan sonra takındığı tatlı bakışlarla her seferinde kızmama engel oluyor... Şimdi düşününce fark ettim, biricik kedim aslında bayağı akıllıymış. Yani özellikle bir şeyleri kırdıktan sonra tatlı davranması, Aoi-san'a emanet ettiğimde evdekinden çok farklı davranması gerçekten de bir kedide bulunmayacak kadar garip davranışlar. Arada sırada da geceleri dışarıya çıkıyor, sonradan geliyor. Büyük ihtimalle fark etmediğimi sanıyor ama gittiğini anlayabiliyorum... İlginç...

Biricik kedim hakkında düşünmek, Sutashika-san'ın tüylerine kafamı daldırma isteğimi kabarttı! Kararımı verdim, bugün ne olursa olsun o kabarık tüylere suratımı daldıracağım! Hatta tek amacım bu olacak. O yüzden birkaç saat boyunca burada boş boş bekleyeceğim. Eğer gelen giden olmazsa harekete geçmeyi planlıyorum. Dediğim gibi ne pahasına olursa olsun o yumuşak görünümlü tüylere dokunacağım.

[GM - Naruto]

Yere çöküyor, Suta'yı görebilme ve üzerinde planlarını uygulayabilme amacıyla beklemeye başlıyorsun. Bir 10-15 dakika geçiyor hiç bir şey olmadan.