[Ryoken & Kagi] Gözyaşı

[Jin Ryoken]

Yürüyüşüm ana yola göre çok daha ufak, ancak çift yön bir caddeye doğru uzanıyordu. Gecenin karanlığını aydınlatan fenerler eşliğinde yürümeye devam ediyordum. Burada bir gece hayatı mevcut değildi, zaten böyle sakin ortamlar benim için daha idealdi. Burada insanlar genellikle geç saate kadar içmeyi bir huy haline getirmiş gibi gözüküyorlardı. Bu huy, orta yaşın üstündeki kesim tarafından edinilmişti, gençler ise daha çok canlı müzikli birkaç mekanda toplaşıyordu. Yine de bu sakinliği sevmiştim, benim için yaşanabilecek ideal yerlerden birisiydi. Ara sıra etrafı gözleyerek ilerlettiğim yürüyüşüm, bir patikaya uzanmış ve patikanın ardından ise iki katlı bir villaya ulaşmıştım.

Duvarsız bir ön bahçeye sahipti bu villa, bahçeye birkaç masa atılmıştı. Sol tarafta bir talim alanı vardı, tahta adamı gördüğüm zaman istemsizce gülümsemiştim. Taijutsu konusunda hiçbir zaman yetenekli olamadığım aklıma geliyordu. Masada oturan shinobilere doğru kaydı gözüm. Sonrasında tekrardan incelemeye başladım etrafımı. Villanın sürgülü, büyük giriş kapısı tamamen açık bir şekilde duruyordu. Alt kat duvarsız, geniş bir odaydı. Ev baya eski bir evdi, çok uzun yıllardır burada hizmet veriyor olmalıydı. Ishigakure'nin buraya nasıl bir yerleşke kurduğunu bilmiyordum, eğer bir yerlerde böyle bir bilgi kulağıma çalındıysa bile aklıma getirmekte zorlanıyordum.

Etrafıma bakınmaya devam ederken, masada oturan shinobilerden birisinin sesini duymamla birlikte sakince gözlerimi ona doğru çevirdim. Siyah saçlı, uzun bir shinobiydi bana seslenen. Nunchaku kullanan, benim yaşlarımda birisi. Hafif bir tebessümle yanına doğru birkaç adım atarak sesimi yükseltmeden duyurabileceğim bir mesafeye geldim. "Jounin Jin Ryoken, Ishichou Danışmanı Sohei-san'ın yakın korumasıyım. Onun emriyle özel bir görev için geldim, ancak birkaç sıkıntı çıktı. Benim için Ishigakure'ye gidip gelecek bir shinobi arayışındayım. Acil bir durum söz konusu. Burada öyle birisi var mı?" Oldukça soğuk çıkan ses tonumla birlikte, gözlerimi shinobinin gözlerinin içine dikiyordum.

[GM - Naruto]

Laflarını bitirmenle beraber shinobi ayağı kalkıp yanına geliyor. Hakikaten net 1.80, belki biraz daha fazla. Atik duran shinobi seri adımlarla sana yaklaşıyor ve elini uzatıyor. "Tokujo Takayama Naru." Yakından baktığında burnunun kırık olduğunu anlıyorsun. Ya da daha doğrusu kırık kaynamış. Çok uzak bir geçmişte olmasa gerek.

"Tabii," diyor akabinde, elini sıksan da, sıkmasan da. "4, 5 saat içerisinde bir mesaj ulaştırabiliriz. Durum neydi?" dedikten sonra, pek de cevabını beklemeden arkaya doğru "Shigeru! Oooi, Shigeru! Koca kıçını getir buraya!" diye bağırıyor. Bir kaç saniye sonra uzaklardan gelen "Geldim, geldim! Çatlama Kami-sama'nın belası!" sesini duyması ile beraber hafif sırıtarak sana doğru dönüyor. "Pardon. Evet. Durum neydi?" diyerek, bu sefer ciddiyetle sana odaklanıyor. İnce, şerit gibi gözlerini sana dikmiş durumda.

Masadaki diğer iki shinobi de kendi aralarında laflamaya devam ediyorlar, fakat kulaklarının az çok sende olduğunu biliyorsun. Farkındalık becerin çok yeterli olmadığından aralarında konuştukları şeyler hakkında pek bir fikrin oluşmuyor.

[Jin Ryoken]

İletişime geçtiğim shinobinin kalkmasıyla beraber, boyunun 1.80 veya biraz daha uzun olduğunu ve atik biri olduğunu anlamıştım. Bana doğru yaklaşıp elini uzatmış, gözlerimi önce eline doğru çevirmiştim, elimi uzatmak için harekete geçtiğim sırada ismini öğrenmiştim. Tokujo Takayama Naru. Burnu kırık kaynamış gibi görünüyordu, üzerinden pek bir zaman geçmiş gibi değildi. Bu konuda bir şey demeden, gözlerimi de burnunun üzerinden tutmadan çevirmiş ve sağ elimle elini sıkmıştım. Sonrasında mesajı 4, 5 saat içerisinde ulaştırabileceğini söylüyordu. Ben daha cevap veremeden, Shigeru isimli kişiye seslenmişti. Sanırım mesajı iletecek kişi Shigeru idi. Shigeru'nun geri seslenişinin ardından, bana dönerek tekrardan durumu sorduğu sorusunu yinelemişti. Bir öncekinde cevabı beklemediği için, tekrardan sormaya gereksinim duymuş olmalıydı.

"Buraya bir görev için geldim, üstelik hiç güvenmediğim birisiyle." Dedikten sonra her zaman giydiğim o kıyafetin ceketinin iç cebinden kapalı parşömenin ucunu hafifçe çıkarıp, parmağımla birkaç kez üzerine vurdum görmesi adına. "Şimdi o güvenmediğim birisi ile yollarımız ayrıldı, gelecek mi, göreve devam edecek mi bir fikrim yok. Bu yüzden bana Fuuinjutsu konusunda hakim bir shinobi gerekli. Ben gidemiyorum, çünkü güvenmediğim kişi görevi tamamlamak için gelirse onu yalnız bırakamam." Parşömeni yerine yerleştirdikten sonra, derin bir nefes alıp verdim ve etrafıma bakındım kısa bir süre. Sonrasında gözlerimi Takayama Naru'nun gözlerinin içine diktim.

"Eğer aktif bir görev içerisinde değilsen, bana eşlik etmeni isterim Takayama Naru. Görevin tüm detaylarını sana aktaracağım, yanımda güveneceğim birisine ihtiyacım var." Dedikten sonra, soğuk bir ifadeyle, oldukça keskin bir şekilde tekrardan söze girdim. "Karşılığını veririm." Bir yandan Takayama Naru'nun cevabını bekliyor, bir yandan da Shigeru denen kişinin gelmesini bekliyordum. Bu süreçte, nasıl bir mesaj ileteceğimi, ne yapacağımı kafamda kurgulamam ve olay yerine gitmem gerekiyordu bir an önce. O yüzden, çok fazla vakit harcamak mantıklı değildi, cevabımı almalı, mesajımı iletmeli ve gitmeliydim. Dinlenme işini olay yerinde yapabileceğimi düşünüyordum.

[GM - Naruto]

Tokujo'nun elini sıktığında, senden bir tık daha fazla basınç uyguluyor. Sosyalleşme anlamında çok bir fikrin olmadığı için bu hareketin kasti olup olmadını çözemiyorsun ancak eleman epey güçlü ve dominant görünüyor gözüne anlık. Rütbe olarak üstte olsan da sosyal anlamda ondan bir tık geride hissediyorsun kısa bir süreliğine. Aynı şekilde, sosyalleşme konusundaki giriş seviye bilgin sebebiyle tokalaşma üstünlüğünü sağlayamıyorsun. Bir kaç saniye sürüyor bütün bu horozlaşma, ardından ortamdaki maskülen atmosfer dağılıyor.

Dikkatlice dinliyor seni kollarını önde birleştirerek. "Tabii ki Ryoken-san. Sabaha müsait olacağım, yeni devriye sorumluluklarımı tamamladım. Geçenlerde bir patlama olayı olduğunda beri teyakkuz durumundayız. Bu patlamayla mı alakalı göreviniz?" diyor sana, ardından yanınıza 1.60 boylarında, dağınık siyah saçlı bir erkek geliyor. Suratında yuvarlak camlı gözlükler mevcut.

"Ne var lan?" diyor bücür eleman Naru'ya, kafasını kaldırıp bir evin 2. katına bakar şekilde. Naru ise bücürün bıngıldağına hafifçe tokat atıyor. "Lan'lı manlı konuşma pislik herif, Jounin var karşında." diyor tiksintiyle. Bücür eleman sana dönüyor ve basit bir shinobi selamı veriyor bir elinin işaret ve orta parmağını dışarı açarak. "Kusura bakmayın. Shigeru Fukui. Ulak." diyor hafif bir utançla.

Elemanların arasının yakın olduğu bariz belli.

Naru Shigeru'ya dönüyor. Shigeru'nun kahverengi gözlerinin bu noktada kısık, yeşil bir ışık ile parladığını seçiyorsun. "Ishigakure'ye gidiyorsun. Fuuinjutsu konusunda uzman birisinin gerekli olduğunu iletiyorsun. Acil diyorsun. Tamam mıdır?" diyor, Shigeru da basitçe kafasını sallıyor. Naru ardından sana dönüyor. "Ek bir şey var mı mesaj için Ryoken-san?" diyor ve ikisi de seni beklemeye başlıyor. Shigeru özellikle sana odaklanmış durumda.

[Jin Ryoken]

Takayama Naru. Elini sıktığım anda neden benden daha fazla basınç uyguladığını anlayamadım. Belirli bir üstünlük kurmaya mı çalıştı, yoksa başka bir niyeti mi vardı emin değilim. Bu olaydan anladığım şeyler sınırlı, güçlü ve dominant gözükmesi haricinde bir bilgi elde edemedim. Rütbemin üstün olup olmaması pek önemli değildi bu noktada, zira sosyal olarak daha baskın gözükmeye çalıştığını zannediyorum. Bu kısa, ama sert selamlaşmanın üzerine pek fazla yoğunlaşabilecek durumda değilim, zira bu adamı yanıma çekmem gerekiyor. Bu görevin nasıl sonlanacağı konusunda emin olmadığımdan, tek başıma olmamam her durumda daha iyi. Bu tarz şeyleri bir süreliğine alttan alabilecek durumdayım, kendi kendime bir önem sıralaması yaptığım zaman her türlü bu adamın yanımda olması daha önemli duruyor. Şimdilik, bir kavga çıkaracak veya onu tersleyecek pozisyona sahip değilim.

Naru, sabah müsait olacağını söyledikten sonra görevimin patlama ile alakalı olup olmadığını sorguluyordu. Tam cevap vermeyi planlarken, yanımıza kısa boylu birisi geldi. Naru'ya samimi olarak görebileceğim bir şekilde seslendi, Naru'da ona hafif bir tokat atıp küçük bir uyarı geçti. Aralarındaki bu etkileşimi sessiz ve sakin bir şekilde izledikten sonra, ulağın ismini öğrenme şansını elde ettim. Shigeru Fukui. Naru, çok hızlı bir şekilde özet geçmişti ne istediğimi, Fuuinjutsu konusunda uzman birisini aciliyetle istemesi gerektiğini belirtmiş, sonrasında bana dönerek ek bir mesaj gönderip göndermeyeceğimi sormuştu. Tabii ki gönderecektim, üstelik bu mesaj ortalığı birbirine karıştıracak bile olsa gönderecektim.

Sakince Shigeru Fukui'ye gülümsedim. Mesajı direkt olarak Sohei-san'a iletmek istiyordum. "Sohei-san'a, Jin Ryoken'in kışkırtılmasının sonuçlarının hiç hoş olmayacağını ilet lütfen." dedim. Gülümsemem, daha samimi bir hal aldı. Fukui'nin gözlerinin içine baktım, sakin bir şekilde tekrardan söze girdim. "Jin Ryoken, 'Ben arkamda çok ceset bıraktım, yenilerini bırakmaktan çekinmem.' dedi, demeni istiyorum." İletmesini istediğim mesajı Fukui'ye söyledikten sonra, aynı gülümseme ile Naru'ya döndüm. "Görevim patlamayla alakalı, benimle birlikte göreve çıkan, eski bir kaçak var. Chouwano Kagi. Görev yerine gelecek mi, gelmeyecek mi belirsiz. Gelse bile ona güvenmiyorum. Bu yüzden, patlamanın olduğu yerde olacağım, sabah seni bekliyor olacağım Naru-san. Eğer öğrenmek istediğin daha fazla bilgi varsa verebilirim, yoksa şimdilik oraya gitmem daha doğru olacak." Naru'nun soruları varsa yanıtlayabilirim, ancak yoksa bir an önce patlamanın olduğu yere gitmek ve orada beklemek en doğrusu. Bu görevin başında durmam gerekiyor her ihtimalde.

[GM - Naruto]

Ryoken: Fukui'nin gözlerindeki parlama azalıyor, ardından Naru ile bakışıyorlar. Mesajın "sertliğine" dair bazı çekinceleri var gibi, ancak bir Jounin'e hadsizlik edip onu sorgulayacak kadar da bu hususu ciddi görmüyor olacaklar ki, bir şey demiyorlar. Fukui sana bakıp basitçe "Tamamdır Ryoken-san. Cevapla birlikte yarın öğlen burada olacağım." diyor. Ardından Naru lafa girip "Ya Shigeru, gelirken benim bi sipariş olacaktı, onu da alıp gelsene be?" diyor hafif kısık bir sesle. Fukui ise üfleyip püfleyerek "Bakarız." diyor sadece. Ardından senin geldiğin ufak patikayı takip ederek yerleşkeden ayrılıyor.

Naru ardından derin bir nefes verip sana dönüyor. "Patlama alanında çok bir şey yok açıkçası, kasabanın Kuzey çıkışına doğru gerçekleşti. Orada ufak bir depo var, yolu tarif edeyim." dedikten sonra, sana basitçe bir yol tarifi yapıyor. Kuzeyden kasabaya giriş yaptığın noktada, doğu tarafında kalan bir yerde bu depo. Bir kaç sokak arkada olmalı. Hatta ilk girdiğin hana yakın bir yerlere denk gelmekte.

Naru ile basitçe vedalaştıktan sonra, oraya doğru yola çıkıyorsun. Hava epey kararmış durumda.

Kagi: Chibu'ya kuzey tarafından giriş yapıyorsun. Yolda kaybolduğunu düşündüğün bir vakit, yoldan geçen bir kervana yol sormanla beraber Chibu istikametini tekrar yakalamış oluyorsun ve sadece bir kaç saatlik bir kayıp ile kasabaya varmış oluyorsun. Bu şanslı durum gerçekleşmese çok daha büyük bir zaman kaybı yaşayacağını biliyorsun. Hava kararmış durumda.

Chibu bir ana yol üzerindeki düzlüğe kurulmuş, etrafında çok fazla tarım alanı olmayan bir kasaba. Genel olarak insanlar geçimini ticaret ile karşılıyor. Bir çok han ve kervansaray bulunmakta. Ana yol etrafında genelde iki katlı binalar bulunsa da kenarı doğru açıldıkça bu binalar hızla tek katlıya düşüyor. Kervansarayların bir çoğu direkt Chibu içinde değil, daha çok kasabanın eteklerine kurulmuş durumda. Hanlar ise hep ana yol etrafında. Ana yol Kuzey/Güney hattı boyunca ilerliyor.

Ana yol çift yön şeklinde ve taştan, at arabalarının rahatça kullanabilmesi için düzenlenmiş. Etrafta bir çok çift katlı geleneksel Japon stilinde binalar var.

Off Topic

Chouwano Kagi tekrar konuya dahil olmuştur.

[Chouwano Kagi]

Genç kız örtüsünü "ördükten" sonra yeniden göğe yükseldi. Ryoken'i gözden kaybetmiş ve yalnızca gideceği yönden haberdar idi. Fakat bu durum onu pek de endişelendirmiyor hatta özgür hissettiriyordu. Zira kötü bir yoldaş ile yolculuk kolaylaşmaz, zorlaşır idi. Kagi öyle ya da böyle Daija''ya bir söz vermişti ve doğrusu bunu tutmaya da niyetliydi. Ancak başarısız olursa bunda büyük bir sorumluluk da hissedecek gibi değildi. Kagi onlar için dişlilerin arasında kırılacak bir ceviz gibi görülüyor olsa bile, hiçbir noktada söz sahibi olmadığı ve yanına -anladığı kadarıyla- «Seido»'ya hiçbir bağ hissetmeyen birinin verilmesi pek de akıllıca bir plana işaret etmiyordu.

Kagi ilk kez kanatlarını kullanarak böylesine göğe yükselmişti. Ame Yetimleri'nin kulübesinde kaldığı günlerde böyle bir şey yapmaya artık vakıf olduğunun farkındaydı fakat hiç pratik yapma şansı olmamıştı. İnsanın kanatlarının olması, ayaklarından feragat etmesi gibi insanın kendini yeniden inşa edebilmesi Kagi'yi büyülemişti. Dünya sanki onu artık ilgilendirmiyor gibi hissediyordu. Sanki insanlıktan çıkıp bir kuş olmuş ve insani ihtiyaç ve ihtiraslardan hâli olmuştu. Rüzgar, kanatlarının altından akıp giderken, saçlarını etrafa savururken yeni bir şey yapıyormuş gibi değil de sanki eskiden sık sık yaptığı bir şeyi hatırlıyormuş gibi hissetti. Kaybettiği bir oyuncağını bulmuş çocuk neşesi vardı içinde. Anlamlandıramıyordu fakat hissediyordu. O an bunu daha sık yapmaya karar verdi. İçinden "Ayağımdan çok, kanadımı kullanacağım" diye geçirdi.

Bu kanatlanma rüyası bir süre daha Kagi'yi sarıp sarmalasa da sanki ilerilerde zeminle göğü birbirine bağlayan kum fırtınalarına benzeyen ufuklar Kagi'yi uyandırmaya yetti. O ana kadar ne kadar ilerlediğinin de, ne kadar yükseldiğinin de farkında değildi. Olduğu yerde durdu ve etrafına baktı. Hiçbir şey anlamlandıramıyordu. Süzülerek aşağıya doğru yöneldi ve bir patikaya indi. Kanatlarındaki kağıtları örtüsüne eklemledi ve yol kenarında beklemeye başladı. Bir küçük kervan grubu da onun hemen ardından yolda görüldü. Kısa bir selamlaşma ve sohbetle Chibu'nun ne tarafta kaldığını öğrendi ve yeniden yola koyuldu.

Havanın karanlığından faydalanarak Chibu'ya gökten girmeye karar verdi. Zira Seido'nun Ishi ve Kaya Ülkesi'ne nüfuz etmede ne kadar başarılı olduğundan pek emin değildi. Köyün dört bir tarafına "Köye meşhur katil Kagi gelmiş" lafı yayılmasındansa yalnızca Sohei'nin kulağına "Kagi, Chibu'ya gelmedi." sözünün söylenmesini daha makul buldu.

Elinden geldiğince kimsenin görmediğine inandığı bir noktaya konarak örtüsüne bürünecek ve öyle kasaba yaşamına katılacaktı. Bu uzun yolculuk Kagi'yi yeterince yorduğu için genç kız ilk iş olarak bir han veya kervansaray arayacaktı. Mümkünse en kalabalık ve gürültülü olanını seçecekti. Kendisini ele verecek çehresini gizlemenin en iyi yolunun bu olduğuna inanıyordu.

[Jin Ryoken]

Akşam yazacağım.

[Jin Ryoken]

Fukui'nin gözlerindeki parıldamanın azaldığını görmek, suratımda belli belirsiz bir tebessüm daha oluşmasına sebep oluyordu. Mesajımın tam istediğim şekilde gideceğinden emindim, ancak bundan sonrasında ne olacağından emin olamıyordum. Muhtemelen, yeni bir Fuuinjutsu ustası gelmeyebilirdi, bir şekilde bu duruma müdahale edilebilirdi. Müdahale edilirse, şüphelerimin daha fazla artacağı ortadayken, belki beklediğim gibi ilerlemeyebilirdi olaylar. Sohei'nin sakladığı bir şeylerin olduğunu düşünüyorum, mesajım gittikten sonra yaşanacakları iyi analiz etmem gerek. Belki sadece boş yere şüphelerim artıyor, bilmiyorum. Yine de tehdidimin tam yerinde ve doğru kişiye gittiğini düşünüyorum, zamanı geldiğinde de bu tehdidin gerçeğe dönüşeceğini hayal etmek, muhteşem geliyor zihnime.

Naru kendi isteğini de belirttikten sonra, bana dönerek patlama alanında pek bir şey olmadığını söylüyordu. Gerekli bilgileri yarın yanımda alacağını düşündüğümden, bu konuya çok fazla değinmemeye karar vermiştim. Bana yolu tarif ettikten sonra, basit vedamızın ardından kısa bir şekilde hatırlatma amacıyla araya girdim. "Yarın seni bekliyor olacağım Naru-san. Her şey için teşekkür ederim." Ona iyi davranmam gerekiyor, özellikle yaşanacaklara şahit olduğunda onun yardımına kesinlikle ihtiyacım olacağını düşünüyorum. En azından, senaryo kafamdan geçenler gibi gerçekleşirse, onun yardımına kesinlikle ihtiyacım olacaktır. Şimdilik, söylediği depoya doğru ilerlemek ve önce çevreye bakınmak istiyorum. Hem patlamanın olduğu yeri rahatlıkla görebileceğim, hem de dinlenebileceğim bir alan bulmam gerekiyor. Kagi'nin gelip gelmediğini takip edebileceğim en güzel yere kurulabilirsem, benim için her şey daha rahat olacak.